Δεν αποτελεί έκπληξη το γεγονός ότι οι περισσότεροι ακτιβιστές της LGBTQ κοινότητας εμπνέονται ή αντίθετα, στοιχειώνονται από από τις εμπειρίες της παιδικής και εφηβικής ηλικίας. Συγχρόνως, το γεωγραφικό χάσμα μεταξύ των φιλικών και εχθρικών προς τους LGBTQ περιοχών βαθαίνει στις ΗΠΑ όλο και περισσότερο. Υπάρχει όμως, ένας μικρός παράδεισος, η Provincetown.
Η Kristen Becker, κωμικός που ζει στην Provincetown της Μασσαχουσέτης, ξέρει καλά τα προβλήματα. Μετακόμισε στο Shreveport όταν ήταν δέκα χρονών, αλλά πέρασε το μεγαλύτερο μέρος της ζωής της στα ανατολικά. Όταν επέστρεψε για το reunion των 20 χρόνων στο γυμνάσιο, είδε ένα άρθρο στους Shreveport Times για τους κινδύνους του να είσαι queer στο Νότο (queer, όρος – ομπρέλα που αρχικά χρησιμοποιήθηκε υποτιμητικά για σεξουαλικές, αλλά και φυλετικές μειονότητες).
«Ήταν άθλιο» είπε. «Είκοσι χρόνια μετά, ένας μαθητής λυκείου έλεγε την ίδια ιστορία που έλεγα στο γυμνάσιο». Το γεγονός ήταν καθοριστικό για τη δημιουργία του προγράμματος The Summer of Sass.
Όπως γράφει το vice.com, η ιδέα είναι απλή. «Πήραμε νέους ενθουσιώδεις queer που ζουν στο Νότο, τους φέραμε στην Provincetown και είδαμε πώς εξελίσσονταν, πώς σκέφτονται και δρουν όταν μπορούν να είναι ο εαυτός τους» εξηγεί η Becker.
Η Provincetown υπήρξε εδώ και χρόνια καταφύγιο για τους queer, μία από τις πιο αποδεκτές LGBTQ κοινότητες στην Αμερική. Δίνοντας την ευκαιρία να ζήσουν για λίγο μακριά από τη γενέτειρα τους και τις αντιλήψεις του τόπου τους, τους προσφέρεται ένα είδος μεταμορφωτικής εμπειρίας που μπορεί να αλλάξει, ακόμη και να σώσει ζωές.
Το καλοκαίρι αυτό το πρόγραμμα ήταν μικρό. Συμμετείχαν δύο 18χρονοι. Ο Teddy, που αυτοπροσδιορίζεται ως «γκέι μάγκας» από το Bossier της Λουιζιάνα και ο Sam, ένα αγόρι τρανσέξουαλ από τις αγροτικές περιοχές του Τέξας.
Το πρόγραμμα είχε και τρίτο συμμετέχοντα που μπήκε μάλλον απροσδόκητα. Πρόκειται για μια 25χρονη τρανς γυναίκα, τη Χλόη η οποία ζήτησε από τη Becker, να αλλάξει κατά τι τους κανόνες προκειμένου να μπορέσει να ενταχθεί στο πρόγραμμα. (Η Χλόη εξακολουθεί να ζει και να εργάζεται στο Provincetown, χωρίς καμία πρόθεση να φύγει).
Η Becker εξασφάλισε τη φιλοξενία τους μέσω «οικογενειών υποδοχής», στους οποίους οι συμμετέχοντες πλήρωναν ένα μικρό, συμβολικό ενοίκιο, που κέρδιζαν απασχολούμενοι σε θερινές, εποχικές εργασίες.
«Τους βρίσκουμε τη σωστή δουλειά, τους βρίσκουμε στέγη, εκείνοι απλά έρχονται για να ζήσουν» λέει η Becker, που από την αρχή ήλπιζε ότι η μαγεία της Provincetown θα είχε μεταμορφωτικό αποτέλεσμα. Και επαληθεύτηκε. «Τους φάνηκε τρομερό ότι οι gay μπορούν να περπατούν στο δρόμο χέρι χέρι», λέει.
Ο Teddy περιέγραψε τις πρώτες του στιγμές στην Provincetown με θαυμασμό. «Ήταν μικρότερο από όσο περίμενα, μια χαριτωμένη πόλη όπως στις ταινίες του Nicholas Sparks. Την ερωτεύτηκα με την πρώτη ματιά».
Έφτασε το Σαββατοκύριακο της Ημέρας Μνήμης και είδε μια κοινότητα δεμένη, φιλική και αδέξια γκέι. «Ήταν ένα πολιτισμικό σοκ. Υπήρχαν γκέι ζευγάρια που αντάλλασσαν φιλιά στο δρόμο. Ήταν η πρώτη φορά που περπατούσα χωρίς τα απαξιωτικά βλέμματα των περαστικών» θυμάται.
Εργάστηκε στο The Human Rights Campaign Store για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα, πουλώντας πουκάμισα, συναντώντας ανθρώπους που μοιράζονταν την ιστορία της ζωής τους, μεταξύ αυτών και ένας 80χρονος άνδρα που ζούσε σε φάρμα και έλεγε ότι μπορούσε να κρατά το χέρι του συντρόφου του μόνο όποτε βρισκόταν στην Provincetown.
Η οικονομία της Provincetown είναι κατεξοχήν τουριστική. Ο πληθυσμός αυξάνεται από τους 1.000 μόνιμους κατοίκους τον χειμώνα σε σχεδόν 90.000 το καλοκαίρι.
Περίπου 20.000 εποχικά εργαζόμενοι φθάνουν κάθε χρόνο για να τροφοδοτήσουν την ετήσια τουριστική βιομηχανία του 1 δις δολαρίου της περιοχής.
Στις καλοκαιρινές δουλειές απασχολούνται κατά κύριο λόγο φοιτητές και εποχικοί υπάλληλοι, στο πλαίσιο δύο προγραμμάτων τα οποία είναι αυστηρά ρυθμισμένα και βεβαίως, απαραίτητα για την τοπική οικονομία. Οι απειλές του προέδρου Τραμπ για περιορισμό των προγραμμάτων προκάλεσε στους ιδιοκτήτες των τοπικών επιχειρήσεων πανικό.
Αυτός ήταν ένας ακόμη λόγος που ώθησε την Becker στην απόφαση της δημιουργίας Summer of Sass. Υπάρχουν δουλειές, γιατί να μην τις δώσουμε σε εφήβους που καταπιέζονται στο σπίτι και να τους δείξουμε πόσο καλύτερα μπορούν να είναι; σκέφτηκε.
Ο Dany Soucy, ιδιοκτήτης του Sandwich Shop Beach Market, όπου ο Sam εργάστηκε το καλοκαίρι θέλησε να βοηθήσει ένα LGBTQ έφηβο που είχε ανάγκη από εργασία.
Επιπλέον, είπε ότι λόγω του τουρισμού, το κατάστημα χρειάζεται βοήθεια το καλοκαίρι.
Το γυμνάσιο της Provincetown έκλεισε το 2013 και οι νέοι άνθρωποι που ζουν στην πόλη μόνιμα δεν είναι κατά τους θερινούς μήνες.
«Τώρα αγαπώ τον εαυτό μου, δεν αισθάνομαι πλέον ντροπή» είπε ο Sam, σημειώνοντας ότι όταν γύρισε στο σπίτι, μετά το τέλος του προγράμματος, η μητέρα του παρατήρησε ότι δεν ήταν πλέον αγχωμένος.
Ο Teddy θα ξεκινήσει σπουδές στο τοπικό κολέγιο τον Ιανουάριο.
Όπως είπε έχει πάρει μηνύματα στο Facebook από άλλους νεαρούς νεαρούς. «Προσπαθώ να βοηθήσω όσο μπορώ» λέει.
Για να συγκεντρώσει χρήματα, η Becker πουλάει το «Resistance» ένα βιβλίο που υπογράφουν περισσότεροι από 15 καλλιτέχνες, οι οποίοι είναι εγκατεστημένοι στην Provincetown.
Στόχος της είναι να συγκεντρώσει αρκετά χρήματα ώστε να μπορεί να προσλάβει έναν έμπειρο διευθυντή και μέσα στα επόμενα πέντε χρόνια, το Sass να έχει το δικό του σπίτι, τη δική του στέγη στην Provincetown ώστε να μπορεί να φιλοξενήσει 15 ή 16 νέους κάθε φορά.
Aκολουθήστε μας στο Google News
Οι τελευταίες ειδήσεις από την Κύπρο και τον κόσμο και όλη η επικαιρότητα στο dialogos.com.cy
