Γιατί «ψηφίζω» ΑΚΕΛ στην Κύπρο

Του
Πάνου Τριγάζη*

 

Βουλευτικές εκλογές έχει την Κυριακή η Κύπρος, με δύο κύριους διεκδικητές της πρώτης θέσης το ΑΚΕΛ και τον ΔΗΣΥ, του προέδρου Νίκου Αναστασιάδη, αδελφό κόμμα της ΝΔ. Πολλά τα επίδικα, μεταξύ άλλων τα κοινωνικά προβλήματα και η διαφθορά της σημερινής κυβέρνησης, αλλά όπως πάντοτε και οι χειρισμοί στο Κυπριακό.

Δυστυχώς, κάθε πέρσι και καλύτερα στο Κυπριακό, ζήτημα ζωής για το σύνολο του κυπριακού λαού, Ελληνοκυπρίους και Τουρκοκυπρίους, που ενδιαφέρει άμεσα και την Ελλάδα. Στη Γενεύη δεν υπήρξαν συγκλίσεις για την επανέναρξη ουσιαστικών συνομιλιών, κυρίως διότι τόσο η κυβέρνηση Ερντογάν όσο και ο Τουρκοκύπριος ηγέτης, Ερσίν Τατάρ, που διαδέχθηκε τον αγωνιστή της ειρήνης και της δημοκρατίας, Μουσταφά Ακιντζί, επιμένουν στη «λύση» δύο κρατών στην Κύπρο, που αν επιλεγεί θα είναι όχι μόνο παράνομη, αλλά και ανέφικτη.

Η κυβέρνηση Μητσοτάκη δεν θέλησε να αναλάβει πρωτοβουλίες για το Κυπριακό, ούτε αναφέρεται στο «κεκτημένο» του Κραν Μοντανά. Ο δε Πρωθυπουργός δεν αναφέρθηκε καν σε αυτό κατά την παρέμβασή του στη Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ το 2020.

Αντιθέτως, με κυβέρνηση Τσίπρα, σε άμεση συνεννόηση με την ηγεσία του ΑΚΕΛ, δημιουργήθηκε ευνοϊκή κινητικότητα και για το Κυπριακό, με ορόσημο το Κραν Μοντανά, όπου πρώτη φορά ελληνική κυβέρνηση έθεσε το ζήτημα κατάργησης του καθεστώτος των διεθνών εγγυήσεων, που έδωσε το 1974 το πρόσχημα για την τουρκική εισβολή και κατοχή. Στο γιατί δεν υπήρξε συμφωνία στο Κραν Μοντανά οι απόψεις διίστανται, αλλά οι ευθύνες δεν βαραίνουν αποκλειστικά την Άγκυρα.

Από το Κραν Μοντανά μέχρι τη Γενεύη μεσολάβησαν σχεδόν τέσσερα χρόνια και στο μεταξύ, ηττήθηκε εκλογικά στις «προεδρικές» των Τουρκοκυπρίων ο υπέρμαχος της λύσης δικοινοτικής-διζωνικής ομοσπονδίας με πολιτική ισότητα, Μουσταφά Ακιντζί. Καταστροφική εξέλιξη, την οποία η ελληνοκυπριακή ηγεσία θα έπρεπε να είχε αποτρέψει ενισχύοντας τη θέση του Ακιντζί μέσα στην κοινότητά του ότι μπορούσε να επιτύχει τη λύση, η οποία θα τους βγάλει από τη διεθνή απομόνωση, κυρίως με τη δική τους συμμετοχή στην ΕΕ.

Επιβεβαιώνεται, λοιπόν, ότι ο χρόνος δεν δουλεύει υπέρ της δίκαιης και βιώσιμης λύσης του Κυπριακού, για την οποία χάθηκαν πολύ σημαντικές ευκαιρίες τις τελευταίες δεκαετίες.

Σημειώνω ότι η Δεξιά στην Ελλάδα δεν έχει τις καλύτερες επιδόσεις στο Κυπριακό, γι’ αυτό και το μήνυμα του Πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη για στήριξη του ΔΗΣΥ αμφιβάλλω αν θα εισακουστεί.

Προσωπικά, ως μέλος κινημάτων αλληλεγγύης με τον κυπριακό λαό από το 1975, αναγνωρίζω στο ΑΚΕΛ την πιο συνεπή πολιτική δύναμη, τόσο για κοινωνική δικαιοσύνη στην Κύπρο όσο και για δίκαιη και βιώσιμη λύση στο Κυπριακό, μακριά από τουρκοφαγικές και διχαστικές πρακτικές.

* Μέλος της Κεντρικής Επιτροπής του ΣΥΡΙΖΑ – Προοδευτική Συμμαχία

Google News icon Aκολουθήστε μας στο Google News

Οι τελευταίες ειδήσεις από την Κύπρο και τον κόσμο και όλη η επικαιρότητα στο dialogos.com.cy