“Μέρες κορωνοιού” του Μιχαλάκη Τσαππαρίλα

Κάθετα/ Ορίζοντας

Μέρες θλιβερές

                    Στα εγγονάκια μου

Δρόμοι σκοτεινοί
Αγάπη φοβισμένη
Μέρες θλιβερές
Άνθρωποι χαμένοι.

Ήρθε το κακό
κτύπησε η θλίψη
Ζούμε με το φόβο
και με τις εκλείψεις.

Στο σπίτι μας κλειστοί
ο χρόνος δεν περνάει
Ζούμε μ ΄αγωνία,
λύπες μας κερνάει.

Κράτα μου το χέρι
κάνε υπομονή
άντεξε και θα ‘ρθει
πάλι η αυγή.

Θα φύγουν αναμνήσεις
οι άσχημες, κακές
Θα λάμψει πάλι ο ήλιος
στις βουνοκορφές.

 

Μέρες κορωνοιού

             Στα γεράκια και τις γερακίνες, απόφοιτους 1965

Μόνοι μεσ΄ της νύκτας
τη απόλυτη σιωπή.
Μόνοι μες της μέρας
την απέραντη φοβία
Ξεκινά η ζωή μας
με πρωινή αναφορά.
Κρούσματα 33. Νεκροί 3
Σύνολο ασθενών 333
Κινούμαστε σαν ρομπότ
κακοκουρδισμένα
με βήματα βαριά,
κατακουρασμένα.
Τα βράδια μας
οι πένθιμες ειδήσεις
μας αποκοιμίζουν.
Νέα μέτρα. Νέοι νεκροί.
Τρόμος παντού
και φόβο.
Και οι πολεμιστές
κουρασμένοι
με όπλα άσφαιρα.
μ’ αποφασισμένοι,
πεισματικά αντιστέκονται.

Κρυβόμαστε με την ελπίδα
τον ύπουλο εχθρό
να ξεγελάσουμε.
μέχρι της λύτρωσης
η μέρα να φανεί.
Και η ζωή μας συνεχίζεται
στου κορωνοιού τις μέρες

Μένουμε σπίτι !
Θα νικήσουμε !!

Ποιήματα του συνταξιούχου γιατρού Μιχαλάκη Τσαππαρίλα