Ρεκόρ παραγωγικότητας για το Δικαστήριο και το Γενικό Δικαστήριο ΕΕ

“Ρεκόρ παραγωγικότητας”, ανακοίνωσαν σήμερα το Δικαστήριο και το Γενικό Δικαστήριο της ΕΕ, με 1769 περατωθείσες υποθέσεις το 2018, αυξημένες από περίπου 1600 υποθέσεις το 2016 και το 2017, ενώ ταυτόχρονα ενώπιον των δύο δικαιοδοτικών οργάνων εισήχθησαν 1683 νέες υποθέσεις, επιβεβαιώνοντας την ανοδική τάση η οποία παρατηρείται τα τελευταία έτη. Η αύξηση της παραγωγικότητας είχε ως συνέπεια την παράλληλη μείωση των εκκρεμών υποθέσεων: 2334 υποθέσεις το 2018, έναντι 2420 υποθέσεων το 2017 και 2358 υποθέσεων το 2016.

Αναλυτικά, ο αριθμός των υποθέσεων που εισήχθησαν ενώπιον του Δικαστηρίου της ΕΕ (ΔΕΕ) αυξήθηκε ραγδαία: οι 849 νέες υποθέσεις, 110 περισσότερες υποθέσεις σε σχέση με το 2017, ή αύξηση της τάξης του 15 %.

Κατά το ΔΕΕ, τούτο οφείλεται, μεταξύ άλλων, στην άνοδο του αριθμού των προδικαστικών παραπομπών, οι οποίες έφθασαν τις 568 το 2018, ενώ το προηγούμενο έτος ήταν 533, ή 70 % των υποθέσεων που εκκρεμούν ενώπιον του Δικαστηρίου.

Ο δε αριθμός των αναιρέσεων που ασκήθηκαν κατά αποφάσεων του Γενικού Δικαστηρίου αυξήθηκε κατά 35 %, από τις 147 στις 199.

Περισσότερες ήταν και οι ευθείες προσφυγές που ασκήθηκαν ενώπιον του Δικαστηρίου. Ακόμη και ο αριθμός των αιτήσεων ασφαλιστικών μέτρων, καίτοι πιο ευκαταφρόνητος εφόσον πρόκειται για έκτακτη διαδικασία, διπλασιάστηκε (6 αιτήσεις το 2018, έναντι 3 το 2017).

Η παραγωγικότητα του Δικαστηρίου υπήρξε επίσης εξαιρετική το 2018. Πιο συγκεκριμένα, ο αριθμός των υποθέσεων που περατώθηκαν το 2018, ο οποίος ανέρχεται σε 760 έναντι 699 υποθέσεων το 2017, είναι ο υψηλότερος στην ιστορία.

Επιπλέον, η μέση διάρκεια των διαδικασιών ενώπιον του Δικαστηρίου μειώθηκε το 2018. Από τη χωριστή ανάλυση των διαφόρων κατηγοριών προσφυγών προκύπτει πάντως ότι η μέση διάρκεια των προδικαστικών διαδικασιών αυξήθηκε ελαφρά, από τους 15,7 στους 16 μήνες, ενώ ο χρόνος εκδίκασης των αιτήσεων αναιρέσεως, αισθητά μειωμένος, έφθασε τους 13,4 μήνες, επίδοση που ισοδυναμεί με επίσπευση της σχετικής διαδικασίας κατά 4 μήνες σε σύγκριση με το 2017. Αξιοσημείωτη ήταν η επιτάχυνση της εκδίκασης των υποθέσεων και στις ευθείες προσφυγές: η μέση διάρκεια ήταν μόλις 18,3 μήνες, αντί 20,3 μηνών το 2017.

Όπως υπογραμμίζει ο Πρόεδρος K. Lenaerts, «τα στατιστικά αυτά στοιχεία καταδεικνύουν πόσο έχει συμβάλει το Δικαστήριο στην εμπέδωση των θεμελιωδών αξίων της Ευρωπαϊκής Ένωσης και στην ενίσχυση της εμπιστοσύνης των εθνικών δικαστηρίων, αλλά και όλων των πολιτών, στο ευρωπαϊκό οικοδόμημα».

Την ίδια ώρα, ο αριθμός των υποθέσεων που εισήχθησαν ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου της ΕΕ (ΓΔΕΕ) παρουσίασε ελαφρά κάμψη, με 834 νέες υποθέσεις, ήτοι μια πτώση της τάξης του 9 % σε σχέση με το 2017. Ο αριθμός αυτός, στον οποίο προστίθενται και 44 αιτήσεις ασφαλιστικών μέτρων, είναι πάντως ανάλογος με εκείνον του 2015, αφού μεσολάβησαν τα έτη 2016 και το 2017 που σημαδεύτηκαν από έκτακτες περιστάσεις.

Παράλληλα, το Γενικό Δικαστήριο εδραίωσε την υψηλή παραγωγικότητά του, περατώνοντας 1009 υποθέσεις, αριθμό-ρεκόρ, ο οποίος σηματοδοτεί αύξηση περίπου 13 % σε σύγκριση με το 2017, όπως ανακοινώθηκε, μειώνοντας το απόθεμα των εκκρεμών υποθέσεων, οι οποίες μειώθηκαν σε 1333 από 1508 το 2017 (υποχωρώντας κατά 12% περίπου).

Η διάρκεια των διαδικασιών (20,0 μήνες για τις υποθέσεις επί των οποίων εκδόθηκε απόφαση ή διάταξη) εμφανίζεται κατά τι μεγαλύτερη σε σχέση με το 2017, κυρίως λόγω της περάτωσης ενός σημαντικού αριθμού υποθέσεων ανταγωνισμού που, εξαιτίας του όγκου και της πολυπλοκότητάς τους, απαίτησαν πολύ περισσότερο χρόνο απ’ ό,τι οι άλλες υποθέσεις κατά μέσο όρο. Παρά το συγκυριακό αυτό στοιχείο, η διάρκεια των διαδικασιών παραμένει σαφώς μικρότερη σε σύγκριση με τον χρόνο εκδίκασης των υποθέσεων πριν από τη μεταρρύθμιση της δικαιοδοτικής δομής της Ένωσης.

Η επιτυχία της νέας αυτής δικαιοδοτικής δομής επιβεβαιώνεται, λοιπόν, από ποσοτικής άποψης. Πέραν όμως τούτου, όπως επισημαίνει ο Πρόεδρος M. Jaeger, «το δικαιοδοτικό όργανο, χάρη στο ενισχυμένο δυναμικό του, μπορεί πλέον να παραπέμπει περισσότερες υποθέσεις (87 το 2018) σε πενταμελή τμήματα, ώστε να προάγεται η ποιότητα της νομολογίας και να επιλύονται με πιο αποτελεσματικό τρόπο τα ζητήματα στις υποθέσεις ιδιαίτερης σπουδαιότητας».