Ρώσος Πρέσβης στην Κύπρο: Επικίνδυνα παιχνίδια με την ιστορική μνήμη

  • Η ΕΣΣΔ πλήρωσε τη Νίκη κατά του φασισμού με εκατομμύρια νεκρούς
  • Σε σειρά από ευρωπαϊκές χώρες διεξάγεται ανοικτά προπαγάνδα υπέρ των ναζιστικών ιδεών και αξιών
  • Η ηρωοποίηση των φασιστών µπορεί να στοιχίσει πολύ ακριβά σ’ αυτούς που γράφουν «τη νέα Ιστορία της Ευρώπης»
  • Η 4η Νοεµβρίου για τη Ρωσία ήταν µια υπέροχη γιορτή, η Μέρα της Λαϊκής Ενότητας. Για τους κατοίκους της χώρας µας, που τιµούν και σέβονται την ιστορία τους, η µέρα αυτή είναι αγαπητή και κατανοητή, γιατί την ηµεροµηνία αυτή, κατά το παρελθόν των αιώνων που πέρασαν, ενώπιον των µεγάλων πολέµων και δοκιµασιών που πέρασε η Ρωσία, όλα τα στρώµατα της κοινωνίας, όλα τα έθνη και λαοί που ζουν στην τεράστια επικράτειά της ενώθηκαν και δηµιούργησαν µια ακατανίκητη δύναµη. Και πάντοτε αυτή η παλλαϊκή ενότητα αποτελούσε την εγγύηση για τη νίκη. Αυτό το είδαµε και στα χρόνια του φρικτού Παγκοσµίου Πολέµου, όταν χώρες µε διαφορετικές ιδεολογικές προσεγγίσεις βρήκαν τη δύναµη και τη σοφία να ενωθούν ενώπιον του προσώπου της φασιστικής απειλής.

Κατά τις µέρες µας, µε λύπη µας είµαστε αναγκασµένοι να σηµειώσουµε ότι η εµπειρία της ενότητας και της µαχητικής συνεργασίας κρατών µε διαφορετικά πολιτικά συστήµατα φαίνεται ότι δεν έγινε κατανοητή µέχρι τέλους και η Μεγάλη Νίκη των χωρών της αντιχιτλερικής συµµαχίας δεν έχει οδηγήσει στην επικράτηση µιας ενωτικής ηµερήσιας διάταξης.

Αυτή τούτη η µνήµη για εκείνο τον πόλεµο, τα διδάγµατά της, καθώς και η κληρονοµιά της όλο και πιο συχνά µετατρέπονται σε αντικείµενο πολιτικών συζητήσεων και αντιπαραθέσεων. Μετά τη διάλυση της Σοβιετικής Ένωσης οι βάσεις του συστήµατος της Γιάλτας και του Πότσδαµ έχουν χαθεί. Ταυτόχρονα, ενώπιόν µας λαµβάνει χώρα ένα είδος εντατικοποίησης της πολιτικοποίησης των ιστορικών διαδικασιών.

Οι «πόλεµοι µνήµης» έπαψαν να αποτελούν το «προνόµιο» εκκεντρικών πολιτικών και ιστορικών φαντασιόπληκτων και µετατρέπονται σε προτεραιότητας διεθνούς ζωής αρκετών ευρωπαϊκών χωρών, περιλαµβανοµένων και των καθοδηγητικών οργάνων της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Τα κίνητρα αυτών των προσπαθειών για την παραχάραξη της Ιστορίας είναι οφθαλµοφανή. Η Νίκη κατά του φασισµού αποτελεί ένα από τα πιο σηµαντικά γεγονότα ολόκληρου του 20ού αιώνα και, κατά τη γνώµη των δυτικών «φίλων» µας, ο ρόλος του βασικού θριαµβευτή σε αυτή τη νίκη ήταν «υπερβολικά» µεγάλος στην Ιστορία, γι’ αυτό και δεν πρέπει να ανήκει στη Ρωσία. Για το λόγο αυτό σε κάποιους Ευρωπαίους ηγέτες γεννιέται µια έντονη επιθυµία µε κάθε τρόπο να αµαυρώσουν και να αναγκάσουν να ξεχαστεί το ιστορικό επίτευγµα του σοβιετικού λαού, καθώς και η αποφασιστική συµβολή του στην κοινή Νίκη.

Ντρέπονται για τα παιχνίδια των ηγετών της Μεγάλης Βρετανίας και της Γαλλίας µε τον Χίτλερ

Ήδη βλέπουν το φως της δηµοσιότητας ανιστόρητες «µελέτες» των ανωτάτων ευρωπαϊκών σωµάτων, όπως για παράδειγµα το προγραµµατικό ψήφισμα της Κοινοβουλευτικής Συνέλευσης του Συµβουλίου της Ευρώπης (ΚΣΣΕ) «Για την ανάγκη διεθνούς καταδίκης των εγκληµάτων των ολοκληρωτικών καθεστώτων», ή το ψήφισμα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου «Για τη σηµασία της διατήρησης της ιστορικής µνήµης για το µέλλον της Ευρώπης», το οποίο διακηρύττει την ίση ευθύνη της ΕΣΣ∆ και της ναζιστικής Γερµανίας για την έναρξη του ∆ευτέρου Παγκοσµίου Πολέµου. Υπέρ του οποίου ας σηµειωθεί ότι έχουν ψηφίσει πέραν των 500 ευρωβουλευτών, δηλαδή η καταπληκτική πλειοψηφία.

Με τον τρόπο αυτό βήµα προς βήµα διαµορφώνεται ένα ειδικό «σύµβολο πίστης», η ουσία του οποίου έγκειται στην απόρριψη της αποφασιστικής συµβολής της ΕΣΣ∆ στη Νίκη κατά του φασισµού, µαζί µε την ταυτόχρονη αποσιώπηση τέτοιων «δυσάρεστων» θεµάτων, όπως τα παιχνίδια µε τον επιδροµέα και τη συνεργασία µαζί του.

Οι δυτικοί συνάδελφοί µας ντρέπονται και συνήθως αποφεύγουν την υπενθύµιση της κατάληψης της Αυστρίας, µε τη σιωπηρή συγκατάθεση των δυτικοευρωπαϊκών δυνάµεων, τα παιχνίδια των ηγετών της Μεγάλης Βρετανίας και της Γαλλίας µε τον Χίτλερ παραµονές του πολέµου και τις µάταιες προσπάθειες «να ηρεµήσουν και καθησυχάσουν τον επιδροµέα», γεγονός που οδήγησε στη διχοτόµηση της Τσεχοσλοβακίας και την επίθεση που ακολούθησε από µέρους της Γερµανίας κατά της Πολωνίας.

Στον Β’ Π.Π. δολοφονήθηκαν 27 εκατοµµύρια Σοβιετικών, οι περισσότεροι άµαχοι πολίτες

Με την ευκαιρία, αφού µιλούµε περί γενοκτονίας, δεν θα ήταν περιττό να αναφερθεί η γενοκτονία των Λαών της Σοβιετικής Ένωσης, και πρώτα απ’ όλα των Ρώσων. Από τα 27 εκατοµµύρια των Σοβιετικών πολιτών που δολοφονήθηκαν από τους Γερµανούς και τους συµµάχους τους, µόνο 8.668 χιλιάδες ήταν στρατιώτες και αξιωµατικοί του Κόκκινου Στρατού.

Οι υπόλοιποι, πέραν των 18 εκατοµµυρίων, ήταν άµαχοι πολίτες, γυναίκες, παιδιά και γέροντες, οι οποίοι δολοφονήθηκαν από τα χέρια των κατακτητών και αυτών που συµµάχησαν µαζί τους και ήταν πολίτες εκείνων των ευρωπαϊκών χωρών που σήµερα τους έχουν κηρύξει ως εθνικούς ήρωες.

Ιστορικά «fakes υψηλού επιπέδου» µπορούµε να αναφέρουµε δεκάδες και εκατοντάδες. Αυτά τα ψεύδη έχουν γεµίσει όχι µονάχα τα ΜΜΕ και στις δύο πλευρές του Ατλαντικού, αλλά και τα µυαλά και τις ψυχές απλών ανθρώπων, οι οποίοι δεν γνώρισαν στο πετσί τους τις θηριωδίες του φασισµού και του απάνθρωπου εκείνου πολέµου.

Τέτοιου είδους απαίσια επεισόδια ενός ιστορικού αναθεωρητισµού είναι εξαιρετικά επικίνδυνα ακόµη και για τις ίδιες τις δυτικές χώρες. Είναι σε όλους γνωστό ότι οι κοµµουνιστές και τα εθνικά κοµµουνιστικά κόµµατα αποτελούσαν τον πυρήνα και την κινητήρια δύναµη του αντιφασιστικού κινήµατος στις χώρες της Ευρώπης.

Αν σήµερα εξισωθούν οι Σοβιετικοί στρατιώτες και οι στρατιώτες της Βέρµαχτ (ακόµα και οι SS), τότε γεννιέται το ακόλουθο ερώτηµα: πώς πρέπει να αντιµετωπίζουµε τους ήρωες των εµφυλίων πολέµων της Ισπανίας και της Ελλάδας, των Παρτιζάνων της Ιταλίας και της Γαλλίας, των εθελοντών της Κύπρου, όπου ο ρόλος των κοµµουνιστών ήταν πολύ σηµαντικός; Ο ρόλος της Αντίστασης στις χώρες αυτές ήταν πάντα σηµαντικός και αναφερόταν µε περηφάνια στη µεταπολεµική ιστορία των χωρών αυτών.

Ακόµη περισσότερος κίνδυνος προέρχεται από το γεγονός ότι τέτοιου είδους παιχνίδια σε σχέση µε την παραχάραξη της Ιστορίας, όπως και οι απόπειρες «διόρθωσής» της, ώστε να συµπίπτουν µε τους πολιτικούς τους στόχους, µε πρωταρχικό στόχο την αντιπαράθεση µε τη Ρωσία, αποτελούν κίνδυνο αναγέννησης του νεοναζισµού στις ίδιες τις ευρωπαϊκές χώρες.

Κατά τα τελευταία χρόνια παρατηρούµε την έντονη έξαρση του εθνικισµού και του δεξιού εξτρεµισµού από τον Ατλαντικό µέχρι τα ανατολικά σύνορα της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Οι προσπάθειες αποσιώπησης και παράβλεψης των παρελάσεων των βετεράνων των στρατευµάτων των SS στις Βαλτικές χώρες ή των νυχτερινών παρελάσεων µε αναµµένους δαυλούς και φασιστικά συνθήµατα στο κέντρο του Κιέβου, πρωτεύουσας χώρας που επιδιώκει την ένταξή της στην Ευρωπαϊκή Ένωση και το ΝΑΤΟ, µπορούν να στοιχίσουν πολύ ακριβά σ’ αυτούς που «γράφουν τη νέα Ιστορία της Ευρώπης».

Η ηρωοποίηση των συνεργατών των φασιστών και η τοποθέτηση µνηµείων στους εγκληµατίες πολέµου, ωσάν να ήταν εθνικοί ήρωες, αλλά και οι µετονοµασίες οδών προς τιµή τους σε ευρωπαϊκές χώρες αποτελούν άσχηµα σηµεία για τις χώρες και τις κοινωνίες αυτών των χωρών.

Σε αυτές τις ανησυχητικές τάσεις είναι αφιερωµένη η Έκθεση 500 σελίδων του Υπουργείου Εξωτερικών της Ρωσικής Οµοσπονδίας του 2021 µε θέµα «Για την κατάσταση όσον αφορά στην ηρωοποίηση του ναζισµού, τη διάδοση του νεοναζισµού και άλλων ειδών πρακτικής, οι οποίες υποβοηθούν στην κλιµάκωση των σύγχρονων µορφών ρατσισµού, ρατσιστικών διακρίσεων και ξενοφοβίας» (https//www.mid.ru/foreign policyhumanitarian_cooperation/), στην οποία περιγράφεται λεπτοµερώς η κατάσταση όσον αφορά στην αναγέννηση του νεοφασισµού σε διάφορες χώρες του κόσµου, µεταξύ των οποίων και στην Ευρώπη.

Ιδιαίτερη µνεία στην Έκθεση γίνεται στο γεγονός ότι αντικείµενο τέτοιου είδους ιστορικών επινοήσεων αποτελεί η νεολαία. Στα µυαλά της νέας γενιάς ως υπόδειγµα προς µίµηση αναφέρονται τα «επιτεύγµατα» εκείνων που µετείχαν στις εθνικές οµάδες SS, που πολεµούσαν υπέρ της χιτλερικής Γερµανίας και έπαιρναν µέρος σε πάρα πολλές µαζικές δολοφονίες αµάχων.

Επίσης, αναφέρεται ότι σε σειρά από ευρωπαϊκές χώρες διεξάγεται ανοικτά προπαγάνδα των ναζιστικών ιδεών και αξιών, ότι υψώνουν κεφάλι ακραίοι εθνικιστές, οι οποίοι συχνά µετατρέπονται σε κύριους εκτελεστές ενός απαίσιου «πολέµου» κατά των µνηµείων των Σοβιετικών στρατιωτών που απελευθέρωσαν τις χώρες τους από τους χιτλερικούς.

Απαιτείται ενότητα για το καλό όλων των χωρών της Ευρώπης και ολόκληρου του κόσµου

Το γεγονός ότι στη Ρωσία υπάρχει γιορτή που είναι αφιερωµένη στο πνεύµα της λαϊκής ενότητας είναι πολύ σηµαντικό συµβολικό σηµείο. Κατά τους σηµερινούς δύσκολους καιρούς που περνούµε, ενότητα απαιτείται όχι µονάχα για τη χώρα µας, αλλά για όλες τις χώρες της Ευρώπης και ολόκληρου του κόσµου. Κατά την περίοδο του πολέµου, οι δυνάµεις της αντιχιτλερικής συµµαχίας µπόρεσαν να ξεπεράσουν τις ιδεολογικές διαφορές τους και από κοινού να κερδίσουν τον πόλεµο, βάζοντας τις βάσεις του µεταπολεµικού κόσµου.

Στόχος µας τώρα είναι να τερµατιστεί το παίξιµο µε τα επικίνδυνα παιχνίδια της παραχάραξης της Ιστορίας και να µετατρέψουµε τον κόσµο, που ακόµη δεν είναι εντελώς χαοτικός και εύθραυστος, σε έναν ασφαλή κόσµο για τις µέλλουσες γενεές.

Στανισλάβ Οσάτσι, Πρέσβης της Ρωσικής Οµοσπονδίας στην Κυπριακή ∆ηµοκρατία

Google News icon Aκολουθήστε μας στο Google News

Οι τελευταίες ειδήσεις από την Κύπρο και τον κόσμο και όλη η επικαιρότητα στο dialogos.com.cy