Ανοιχτός ορίζοντας/ Ορίζοντας
219066184 4231985810221791 8839110532260130564 N Scaled

Κινηματογραφικές Αναγνώσεις: Words on Film
Τετάρτη 13 Οκτωβρίου, 17:30-19:30, Σκηνή Θεάτρου Ριάλτο Λεμεσό

Στο πλαίσιο του παράλληλου προγράμματος του Διεθνές Φεστιβάλ Ταινιών Μικρού Μήκους Κύπρου που συνεχίζει στο Θέατρο Ριάλτο μέχρις τις 15 Οκτωβρίου και με την συνεργασία του Βιβλιοτροπίου, το Φεστιβάλ προσκαλεί το κοινό σε ένα λογοτεχνικό περίπατο στην τέχνη του Κινηματογράφου: το παράλληλο πρόγραμμα «Κινηματογραφικές Αναγνώσεις» εξερευνά την εγγενή σχέση λογοτεχνίας και κινούμενης εικόνας.
Τέσσερις Κύπριοι καλλιτέχνες από τον χώρο της λογοτεχνίας και των εικαστικών (Ελένη Νικοδήμου, Λουΐζα Παπαλοΐζου, Ρωξάνη Νικολάου και Σταύρος Χριστοδούλου) θα ερμηνεύσουν με τον δικό τους τρόπο τέσσερις ταινίες μικρού μήκους χωρίς διάλογο, διαβάζοντας ζωντανά, σε παράλληλη προβολή των ταινιών, το κείμενο που έχουν δημιουργήσει. Ακολούθως ο Γιώργος Τριλλίδης συζητά με τον Βαγγέλη Ραπτόπουλο  για τη σχέση λογοτεχνίας-κινηματογράφου.

Ρωξάνη Νικολάου: Η ταινία μού δημιούργησε την αίσθηση μιας οικείας ψυχικής ατμόσφαιρας

Πόσο εύκολο ήταν το εγχείρημά σας να “επενδύσετε» με κείμενο τις ταινίες;

Βρήκα το εγχείρημα εξαιρετικά ενδιαφέρον και αποδέχτηκα με χαρά και περιέργεια την πρό(σ)κληση.

Η ταινία (Wander Around / Deambular, Pilar Falco, 9’, 2020, Αργεντινή, Ολλανδία) μού δημιούργησε την αίσθηση μιας οικείας ψυχικής ατμόσφαιρας. Οι τόνοι της δεν είναι χαρμόσυνοι, βάλλεται από εφιαλτικές εικόνες, δυσοίωνα μηνύματα κι εξωφρενικές βοές. Ο εαυτός βιώνει μια μοναχική περιπλάνηση μέσα σε δυσερμήνευτα τοπία κι ίσως εν τέλει να πρόκειται για μια επιστροφή: να βρεθεί αυτό που χάθηκε, η “φυσική φύση”· ίσως και μόνο ο μαγεμένος σου βηματισμός.

Επωμίζομαι την ευθύνη της ερμηνείας και της αποκατάστασης. Πρόκειται για μια ψευδαίσθηση, ζωτική πάντως: η μεταποίηση των δυσοίωνων εικόνων που εισβάλλουν στον κήπο μου, η σμίξη τους με τα φύλλα, το χώμα, τα χειροτεχνήματα που προκύπτουν. Κι ενώ η διαδικασία είναι μοναχική και με χαμένο το νόημά της, απολήγει σε μια βαθιά, αποξεχασμένη (ή αποδιοπομπαία;) χαρά και σε μια αίσθηση τρυφερής νίκης.

Η συνθήκη που σας δόθηκε, ένα έτοιμο «εικαστικό περιβάλλον», λειτούργησε για σας περιοριστικά ή αντίθετα άνοιξε ορίζοντες;

Θα έλεγα ότι η ταινία δεν μου άνοιξε ορίζοντες αλλ’ ούτε τους έκλεισε εφόσον το “σενάριό “ της είχε -κατά ένα φανταστικό τρόπο- ήδη γραφτεί. Τα περισσότερα λόγια είναι στην ουσία αποσπάσματα από ανέκδοτα ποιήματά μου. Υπήρχε αρκετός βαθμός δυσκολίας κυρίως στην εφαρμογή των στίχων στην ιλιγγιώδη ροή των εικόνων.

Κάποια στιγμή έκανα τη σκέψη να εγκαταλείψω τη, φαινομενικά, ασφαλή αυτή επιλογή και να προσεγγίσω την ταινία ίσως και με προβοκατόρικο τρόπο, αποφάσισα όμως ν’ ακολουθήσω την αρχική μου ιδέα.

Πώς θα χαρακτήριζες τη σχέση Λογοτεχνίας-Κινηματογράφου;

Η σχέση του κινηματογράφου με το λόγο είναι όπως εκείνη της μουσικής με το λόγο. Μπορεί να μην τον έχουν ανάγκη αλλά κι ο λόγος να γίνεται απαραίτητο στοιχείο συγκίνησης και μεταφοράς μηνυμάτων.

Στις μεγάλες στιγμές του το κινηματογραφικό σενάριο δίνει συγκλονιστικά αποτελέσματα, ίσως δυνατότερα από εκείνα της μεταφοράς ενός λογοτεχνικού έργου στον κινηματογράφο. Υπάρχουν φυσικά και σπουδαίες ταινίες βασισμένες σε λογοτεχνικά κείμενα. Η μεταφορά και η διασκευή του λογοτεχνικού έργου για τις ανάγκες μιας ταινίας είναι όπως η μετάφρασή του σε μια άλλη γλώσσα.

Νομίζω ότι η σχέση λογοτεχνίας – κινηματογράφου καθορίζεται καταρχάς από τη σχέση του σκηνοθέτη και του σεναριογράφου με τη λογοτεχνία και φυσικά από τη σχέση (το όραμα, το ύφος) του σκηνοθέτη με την τέχνη του.

Google News icon Aκολουθήστε μας στο Google News

Οι τελευταίες ειδήσεις από την Κύπρο και τον κόσμο και όλη η επικαιρότητα στο dialogos.com.cy