Σαφής ο στόχος για απαλλαγή από τη διακυβέρνηση του ΔΗΣΥ

Του Μιχάλη Μιχαήλ

 

Το διακύβευμα των προεδρικών εκλογών του 2023 είναι ένα: Η απαλλαγή του τόπου από την καταστροφική διακυβέρνηση Αναστασιάδη – ΔΗΣΥ με ό,τι αυτή συνεπάγεται. Πολιτικά μιλώντας, δεν τίθεται οποιοσδήποτε άλλος στόχος, με την προϋπόθεση ότι η αλλαγή θα πρέπει να συνεπάγεται φιλολαϊκή πολιτική, κοινωνικό κράτος, ευαισθησία στα προβλήματα του λαού και ιδιαίτερα των ευάλωτων οικονομικά ομάδων, των χαμηλοσυνταξιούχων και των ατόμων που χρειάζονται την αρωγή του κράτους. Και ασφαλώς δεν μπορεί κανείς να αφήνει εκτός της εξίσωσης την προσπάθεια για επανέναρξη των συνομιλιών με τις γνωστές προϋποθέσεις, που να αποτρέπουν τη δημιουργία δύο κρατών στην Κύπρο. Γιατί μπορεί λόγω των δοσμένων οικονομικών συνθηκών το Κυπριακό να μην αποτελεί προτεραιότητα για την πλειονότητα των πολιτών, αυτό δεν σημαίνει όμως ότι θα μείνει στο περιθώριο.

Για λόγους λοιπόν που όλοι γνωρίζουμε και όλοι αναγνωρίζουμε, η διακυβέρνηση του ΔΗΣΥ πρέπει να τερματιστεί. Και είναι σημαντικό ότι αυτό το συμμερίζεται και μια μεγάλη (προς το παρόν) μερίδα υποστηρικτών του ΔΗΣΥ, που πιστεύει ότι θα φέρει την αλλαγή υποστηρίζοντας αντί του Αβέρωφ Νεοφύτου, τον Νίκο Χριστοδουλίδη που επίσης προέρχεται από τον ΔΗΣΥ.

Αυτό δεν πρέπει να παραγνωρίζεται από κανέναν, αντίθετα πρέπει να υπολογίζεται στις σκέψεις και στους συλλογισμούς της μερίδας των πολιτών που θέλει και τοποθετεί τον εαυτό της στην αντιπολίτευση ή στον εκτός ΔΗΣΥ χώρο.

Κατά την άποψη του γράφοντος, αυτή τη στιγμή δεν τίθεται θέμα αλλαγής της φυσιογνωμίας της κυπριακής πολιτικής σκηνής. Όχι γιατί δεν αποτελεί αναγκαιότητα, αλλά γιατί μια τέτοια επιλογή θα οδηγήσει στην παραμονή της συναγερμικής Δεξιάς στην εξουσία. Και σίγουρα κανένας, κυρίως του χώρου της Αριστεράς, ενταγμένων και ανένταχτων στο ΑΚΕΛ, δεν επιθυμεί να παραμείνει ως έχει η κατάσταση.

Είναι κατανοητές οι απόψεις και οι ανησυχίες αυτής της μερίδας της Αριστεράς. Όμως η εμμονή σε μια καθαρά αριστερή υποψηφιότητα διασφαλίζει τη μονιμότητα της υφιστάμενης κατάστασης. Και με την υποσημείωση ότι μια τέτοια αποτυχία θα σημάνει την παντοδυναμία της συναγερμικής Δεξιάς, κάτι που θα σημαίνει ακόμη χειρότερη διακυβέρνηση, αφού θα έχει ανανεωμένη λαϊκή εντολή.

Γι’ αυτό πρέπει να ψηφιστεί μια ανεξάρτητη υποψηφιότητα που με τη στήριξη του ΑΚΕΛ εγγυάται εφαρμογή των όσων αναφέραμε.