Σάββας Χρίστου, ο Κύπριος που διαπρέπει στο Λος Άντζελες

Ο Σάββας Χρίστου μας μιλά για τη σχέση του με τον κινηματογράφο, τη ζωή του στο Λος Αντζελες, τη πολυβραβευμένη του ταινία και τα επόμενα επαγγελματικά του βήματα.

 

Ποια η σχέση σου με τον κινηματογράφο και πως ξεκίνησε;

Προέρχομαι από μια οικογένεια καλλιτεχνών. Παππούς και πατέρας ζωγράφος, ενώ όλοι μας λιγο πολυ ασχολούμαστε με τη μουσική. Ο πατέρας μου είχε τεράστιες επιρροες σε μένα, καθώς μεγάλωσα βλέποντάς τον να δημιουργει καθημερινά.

Από μικρός μου άρεσε να βλέπω ταινίες και να τις σχολιάζω. Ξεκίνησα να ασχολούμαι με το filmmaking όταν ήμουν φοιτητής στη σχολή Καλών Τεχνών του Αριστοτελείου στη Θεσσαλονίκη. Έγραφα ιστορίες, μάζευα τους φίλους μου και τους οργάνωνα να γυρίσουμε τις ταινίες τα Σαββατοκύριακα. Στον τρίτο χρόνο των σπουδών μου, αποφάσισα να πάω για Erasmus στο Δουβλίνο και να μάθω περισσότερα για το animation και τα experimental videos γενικότερα. Έπειτα όταν γύρισα πίσω στη Θεσσαλονίκη αποφάσισα να παρουσιάσω experimental ταινίες μικρού μήκους για την πτυχιακή μου.

 

Τα τελευταία χρόνια βρίσκεσαι στο Λος Άντζελες, είσαι μόλις 28 ετών, έχεις πάρει 33 βραβεία και έχεις ήδη γράψει και σκηνοθετήσει τη πρώτη σου ταινία μεγάλου μήκους. Πως νιώθεις γι’ αυτο;

Το 2016 εγκαταστάθηκα στο Los Angeles για να κάνω το Μεταπτυχιακό μου στο Fine Arts on Filmmaking στο New York Film Academy. Από τότε δε σταμάτησα να γράφω σενάρια και να τα μετατρέπω σε ταινίες. Μέχρι τώρα έχω γράψει και σκηνοθετήσει 13 ταινίες μικρού μήκους, 5 από τις οποίες βραβεύτηκαν σε Αμερικάνικα και διεθνή φεστιβάλ κινηματογράφου. Η μικρού μήκους ταινία μου “A scream that’s trapped inside” βραβεύτηκε ως “Καλύτερη ταινία” σε 19 φεστιβάλ όπως το Barcelona Planet Film Festival, Hollywood Film Competition, Indie Suspense Horror Sci-Fi Film Festival… και 3 βραβεία ως “Καλύτερος σκηνοθέτης” – European Cinematography Awards, Dreamachine International Film Festival…. Επίσης, πρόσφατα, η ταινία μου αυτή επιλέχθηκε από την Μeridian Releasing Group για να συμπεριληφθεί στο ανθολόγιο του “MGR Collective Horror Volume II”.

Το “I wanna play” βραβεύτηκε ως “Καλύτερη ταινία” σε τρια φεστιβάλ (Things 2 fear Film Festival, North American Film Awards και Mediterranean Film Festival).

Ξεκίνησα να γράφω την πρώτη μου μεγάλου μήκους ταινία, το “Katherine’s Lullaby” το 2017.
Πρόκειται για ένα ψυχολογικό θρίλερ στο οποίο πρωταγωνιστούν ο William Kircher (“The Hobbit Trilogy”) και η Tori Kostic.

Η ιστορία αφορά μια έφηβη που το έσκασε από το σπίτι, η οποία αιχμαλωτίζεται από έναν παρανοικό άνδρα και αναγκάζεται να προσποιηθεί ότι είναι η κόρη του για να δραπετεύσει.

Η ιδέα γεννήθηκε το 2014 μετά από μια τυχαία συνομιλία που είχα με κάποιον άστεγο στη Θεσσαλονίκη. Την ιστορία αυτή, την είχα γυρίσει σαν ταινία μικρού μήκους το 2016. Από τότε οι χαρακτήρες άλλαξαν πάρα πολλές φορές, αφού κάθε φορά που έγραφα είχα καινούριες ιδέες.

Όταν το σενάριο έφτασε σε ένα ικανοποιητικό σημείο, άρχισα να κάνω συναντήσεις με διάφορους παραγωγούς εδώ στο Los Angeles και να παίρνω απόψεις και συμβουλές για να αρχίσω να ετοιμάζομαι για το γύρισμα.

Τον Αύγουστο έγιναν τα γυρίσματα με επιτυχία και αυτή τη στιγμή βρισκόμαστε στο στάδιο του post production. Μόλις ολοκληρωθεί, θα σταλεί τόσο σε φεστιβάλ, όσο και σε συνεργάτες για παγκόσμια διανομή.

Πόσο δύσκολο είναι να ανταπεξέλθεις στο μεγάλο ανταγωνισμό που υπάρχει στον κινηματογράφο και στο Hollywood;

Το Hollywood αλλά και ευρύτερα το Los Angeles θεωρείται η μέκκα του κινηματογράφου, γεγονός που συνεχώς προσελκύει εκατομμύρια ανθρώπους που κυνηγάνε την ευκαιρία που θα τους βοηθήσει να πραγματοποιήσουν το όνειρο τους. O ανταγωνισμός αυτός σίγουρα κάνει τα πράγματα ακόμη πιο δύσκολα και απαιτητικά, αλλά ταυτόχρονα σε βοηθά να πεισμώνεις και να δουλεύεις περισσότερο, καθώς και να μαθαίνεις κάθε μέρα κάτι καινούριο από τους γύρω σου.

Για μένα προσωπικά, η δικτύωση έπαιξε τεράστιο ρόλο στην πορεία μου μέχρι τώρα. Στάθηκα τυχερός που κατάφερα να έρθω σε επαφή με αξιόλογους ανθρώπους στο χώρο που πίστεψαν σε μένα και την προοπτική μου. Κύριο μέλημα μου είναι να συνεχίσω να μεγαλώνω αυτό τον κύκλο και να μπορέσω να αντεπεξέλθω στις τεράστιες απαιτήσεις του επαγγέλματος. Μια ταινία μεγάλου μήκους κρύβει πολλά και δύσκολα προβλήματα στο δρόμο της, επομένως είναι απολύτως απαραίτητο να τον διανύσεις με μια ομάδα που πιστεύει και σε σένα και στην ταινία. Είμαι πολύ ευγνώμων και τυχερός που είχα δίπλα μου το συγκεκριμένο cast and crew. Συνεργαστήκαμε άψογα και αυτό φαίνεται στο αποτέλεσμα.

 

Παρακολουθείς τι γίνεται στην Κύπρο; Ποια η άποψη σου για τις κυπριακές παραγωγές;

Έχω δει αρκετές ταινίες οι οποιές γυρίστηκαν στην Κύπρο και έχω να πω πως έχουν γίνει κάποιες πάρα πολύ καλές παραγωγές. Το ταλέντο υπάρχει σίγουρα και μπροστά και πίσω από τις κάμερες.  Δυστυχώς δεν είναι αρκετό το κοινό που μπορεί να παρακολουθήσει κυπριακές ταινίες λόγω γλώσσας – στο εξωτερικό σνομπάρουν αρκετά τις ξενόγλωσσες ταινίες με υπότιτλους. Αυτό σίγουρα παίζει ρόλο στο γεγονός ότι οι κυπριακές ταινίες συνήθως έχουν περιορισμένο budget.

 

Έχει προσελκύσει αρκετό ενδιαφέρον από ξένους επενδυτές το Olivewood ενώ υπάρχουν προγράμματα για Κύπριους παραγωγούς. Θα σε ενδιέφερε οποιαδήποτε ανάμειξη με αυτο;

Σίγουρα θα με ενδιέφερε πολύ να γυρίσω μια ταινία στην Κύπρο και να συνεργαστώ με άτομα που μιλούν την ίδια γλώσσα. Έχω στο μυαλό μου πολλές ιστορίες που λαμβάνουν χώρα στο νησί και ίσως κάποια στιγμή στο μέλλον να γίνει και αυτό.

Η Κύπρος είναι πανέμορφη και το κλίμα δεν διαφέρει αρκετά απο το Los Angeles – το οποίο είναι κατάλληλο για να γυρίζονται ταινίες. Ελπίζω με τους καινούριους νόμους να αρχίσουν να έρχονται περισσότερες ξένες παραγωγές και σιγά σιγά να μεγαλώνει και να ωριμάζει ο κινηματογράφος στην Κύπρο.

 

 

Ποιο είναι το όνειρο και τα επόμενα σου σχέδια;

Το όνειρο μου είναι να μπορώ να ζήσω από τις ταινίες που κάνω και να γίνουν γνωστές σε όλο τον κόσμο. Να συνεργαστώ με άτομα που ήδη θαυμάζω και να εξελίσσομαι συνεχώς σαν καλλιτέχνης και storyteller.

Παράλληλα με την ολοκλήρωση του “Katherine’s Lullaby”, δουλεύω στο σενάριο της επόμενης μεγάλου μήκους ταινίας μου, η οποία επίσης θα πρόκειται για μια ιστορία ψυχολογικού θρίλερ.