Του Δρος Ανδρέα Πουλλικκά*
Η ενεργειακή µετάβαση, η οποία κατά κύριο λόγο αφορά τη µετάβαση από τα ορυκτά καύσιµα στις αειφόρες πηγές ενέργειας, είναι ένα αναγκαίο και φιλόδοξο παγκόσµιο εγχείρηµα που παρουσιάζει τρεις κύριες δαπανηρές και χρονοβόρες προκλήσεις. […] Παρά τις προκλήσεις, η ενεργειακή µετάβαση είναι απαραίτητη για την αντιµετώπιση της επείγουσας απειλής της κλιµατικής αλλαγής και τη διασφάλιση ενός βιώσιµου ενεργειακού µέλλοντος. […]
Η χώρα µας ως ένα µικρό νησιωτικό κράτος µε σχετικά υψηλή εξάρτηση από τα ορυκτά καύσιµα, αντιµετωπίζει µια σειρά προκλήσεων κατά τη µετάβασή της σε ένα πιο βιώσιµο ενεργειακό µείγµα. […] Με βάση την αρχή «ενεργούµε σήµερα, για να διαµορφώσουµε τον ενεργειακό κόσµο του αύριο», πρέπει να αρχίσουµε να εργαζόµαστε από σήµερα για µια περισσότερο βιώσιµη Κύπρο πέραν του 2050, επιταχύνοντας τη µετάβαση της χώρας µας, όσο το δυνατό προς την οικονοµία του υδρογόνου.
Η Κύπρος: (α) χρειάζεται να επενδύσει, όπως και οι υπόλοιπες χώρες της ΕΕ, στη χάραξη µακροχρόνιας ενοποιηµένης αειφόρου ενεργειακής στρατηγικής, (β) διαθέτει µεγάλο δυναµικό ανανεώσιµων πηγών ενέργειας, κυρίως ηλιακής, η οποία προσφέρεται προς άµεση εκµετάλλευση και έχει εν δυνάµει αποθέµατα φυσικού αερίου, (γ) ια µπορούσε να θέσει µακροπρόθεσµο στόχο για τη µείωση των εκποµπών αερίων του θερµοκηπίου στα 100% µέχρι το έτος 2050 και (δ) θα µπορούσε µέχρι το έτος 2050 να µετατραπεί σε πρότυπη πράσινη χώρα φτάνει να προγραµµατίσει σωστά. […]
Η Κύπρος, µε σωστό προγραµµατισµό, µπορεί να αξιοποιήσει στον µέγιστο βαθµό το ενεργειακό δυναµικό της µετατρέποντας τη χώρα µας σε κράτος-παραγωγό και µεταφοράς ηλεκτρικής ενέργειας µε τη δηµιουργία κατάλληλων ηλεκτρικών διασυνδέσεων, έτσι ώστε να αρθεί η ενεργειακή αποµόνωση της Κύπρου και συνάµα η Κύπρος να καταστεί κόµβος διακίνησης ηλεκτρισµού από και προς την ΕΕ και από και προς το Ισραήλ και την Αίγυπτο, αυξάνοντας παράλληλα την ενεργειακή µας ασφάλεια. Το υδρογόνο προσφέρει την ευκαιρία να επιλυθούν τα προβλήµατα ενεργειακού εφοδιασµού, κλιµατικής αλλαγής και ατµοσφαιρικής ρύπανσης που αντιµετωπίζουν οι χώρες της νοτιοανατολικής Μεσογείου. […]
Έχοντας υπόψη τα πιο πάνω, χρειάζεται γενναία στροφή προς τις πράσινες τεχνολογίες και τις πολιτικές ενεργειακής αποδοτικότητας µε τον κατάλληλο σχεδιασµό της ενεργειακής µετάβασης της Κύπρου. Οι αποφάσεις που θα παρθούν σήµερα πρέπει να είναι επιστηµονικά τεκµηριωµένες, αφού θα έχουν να κάνουν µε µακροπρόθεσµες επενδύσεις. Οι δε στόχοι µας πρέπει να είναι ρεαλιστικοί, επιστηµονικά τεκµηριωµένοι και γενικά αποδεκτοί και να τους εφαρµόσουµε µε συνέπεια. Αυτοί οι στόχοι θα είναι από τη φύση τους υψηλού ρίσκου και µακροχρόνιας εφαρµογής.
Στην Κύπρο, σήµερα, τα θέµατα ενέργειας είναι διάσπαρτα τουλάχιστον σε τέσσερα διαφορετικά υπουργεία, µε αποτέλεσµα τη δηµιουργία ενός αρκετά πολύπλοκου και άκαµπτου συστήµατος, µε συνεχή έλλειψη επικοινωνίας και κοινού οράµατος µεταξύ των διαφόρων υπηρεσιών των υπουργείων. Αποτέλεσµα, τα διάφορα θέµατα και πολιτικές να µελετώνται στατικά και βραχυπρόθεσµα και όχι δυναµικά και µακροπρόθεσµα, καθώς επίσης ο χειρισµός των διαφόρων αποφάσεων να γίνεται ξεχωριστά και όχι ενοποιηµένα. Τελικός αποδέκτης αυτής της κατάστασης είναι ο Κύπριος πολίτης, ο οποίος καλείται συνεχώς να καταβάλει το επιπλέον κόστος που δηµιουργείται.
Οι πολιτικές που αναπτύσσονται πρέπει πλέον να είναι συντονισµένες και να τυγχάνουν διαβούλευσης και ευρύτερης αποδοχής. Είναι η ώρα πλέον των επιστηµονικά τεκµηριωµένων διακοµµατικών ενεργειακών συµφωνιών.
* Πρόεδρος Ρυθµιστικής Αρχής Ενέργειας Κύπρου
Aκολουθήστε μας στο Google News
