Σε απόγνωση οι εκπρόσωποι των επαγγελματικών κλάδων χορού, τεχνικοί εκδηλώσεων και πολεμικών τεχνών

Σε απόγνωση οι εκπρόσωποι των επαγγελματικών κλάδων χορού, τεχνικοί εκδηλώσεων και πολεμικών τεχνών

Έχουν γραφτεί πάρα πολλά το τελευταίο διάστημα για τις συνέπειες της πανδημίας, αλλά και για τη στάση της πολιτείας σχετικά με το χώρο του Πολιτισμού και του Αθλητισμού, ωστόσο υπάρχουν και μερικοί κλάδοι, ή υπο-κλάδοι, οι οποίοι νιώθουν στο πετσί τους τις επιπτώσεις του τελευταίου έτους σε εξίσου μεγάλο βαθμό με τους ηθοποιούς, τραγουδιστές και γενικότερα τους καλλιτέχνες.

Άνθρωποι που δραστηριοποιούνται στο τεχνικό κομμάτι εκδηλώσεων και παραστάσεων, αφανείς δάσκαλοι ή δασκάλες χορού, αλλά και δάσκαλοι πολεμικών τεχνών βρίσκονται μία ανάσα από την οικονομική αλλά και ψυχολογική κατάρρευση.

Τρεις άνθρωποι αυτών των χώρων μίλησαν στη «Χαραυγή» για τη ζωή τους το τελευταίο διάστημα και έδωσαν το στίγμα, τόσο σε προσωπικό επίπεδο όσο και σε επίπεδο ευθυνών από την πλευρά του κράτους.

Σοφοκλής Σοφοκλέους: Καταστροφική χρονιά
Ο ιδιοκτήτης και διευθυντής της εταιρείας S.Y. STAGE LTD, που δραστηριοποιείται στον τομέα της ενοικίασης, μεταφοράς και εγκατάστασης εξοπλισμού εκδηλώσεων, έκανε λόγο για «πραγματική καταστροφή» στον κλάδο, καθώς ο κύκλος εργασιών μειώθηκε μέχρι και 95%.

 

Πώς ήταν η χρονιά που πέρασε για τον κλάδο σας γενικά, αλλά κυρίως για τη δική σας εταιρεία; Ποιες ήταν οι σημαντικότερες δυσκολίες που αντιμετωπίσατε;

Η χρονιά που πέρασε μπορεί να χαρακτηριστεί καταστροφική για τον κλάδο μας, αφού από τον Μάρτιο μέχρι και σήμερα είμαστε στην ουσία σε αδράνεια, λόγω των μέτρων αντιμετώπισης της πανδημίας. Οι εταιρείες του κλάδου βρίσκονται σήμερα σε απόγνωση και μετρούν σημαντικές ζημιές με μείωση του κύκλου εργασιών από 80% μέχρι και 95%.

Η εταιρεία μας, μια από τις μεγαλύτερες στο χώρο, δεν μπορούσε να αποτελεί εξαίρεση και παρουσιάζει μείωση κύκλου εργασιών της τάξης του 94%. Η σημαντικότερη δυσκολία που αντιμετωπίσαμε ήταν το οικονομικό. Τα πάγια έξοδα και οι υποχρεώσεις δεν σταμάτησαν, ενώ οι εισπράξεις, ακόμα και παλιών οφειλών, έχουν σταματήσει, αφού οι πελάτες μας στην πλειοψηφία τους ανήκουν στον ευρύτερο κλάδο της βιομηχανίας εκδηλώσεων και

έχουν και αυτοί πληγεί από τα μέτρα. Ένα άλλο μεγάλο πρόβλημα ήταν η διατήρηση του προσωπικού μας, γιατί αρκετοί προτίμησαν να αλλάξουν επάγγελμα παρά να μείνουν και να παίρνουν το επίδομα του 60% του μισθού τους, το οποίο προσφέρει η κυβέρνηση. Στα άτομα αυτά έχουμε επενδύσει για την εκπαίδευση και την κατάρτισή τους, πράγμα που κάνει την αντικατάστασή τους ιδιαίτερα δύσκολη.

 

Ποια ήταν η σχέση σας με το κράτος συνολικά από την αρχή της πανδημίας μέχρι και σήμερα; Σας στήριξαν επαρκώς;

Σε ό,τι αφορά τις σχέσεις μας με το κράτος, μπορώ να πω ότι στην αρχή ήταν ανύπαρκτες, αλλά στη συνέχεια, αφού το πρόβλημα φάνηκε ότι ήταν μεγαλύτερο από ό,τι φανταζόμασταν όλοι μας, αναγκάστηκαν, μετά και από πολλές πιέσεις από το σύνδεσμό

μας, να μας ακούσουν και να συζητήσουν τις θέσεις και τις απόψεις μας. Το θέμα όμως είναι να υιοθετηθούν αυτές οι θέσεις και το κράτος να στηρίξει έμπρακτα και συγκεκριμένα τις εταιρείες του κλάδου. Είναι πλέον φανερό ότι ο κλάδος μας έχει υποστεί τη

μεγαλύτερη ζημιά από όλους τους υπόλοιπους κλάδους της οικονομίας και μόνο με στοχευμένα μέτρα και βοήθεια θα μπορέσουν οι εταιρείες μας να αντεπεξέλθουν και να αντιμετωπίσουν τα προβλήματα που δημιούργησαν τα μέτρα και η πανδημία.

 

Στον τομέα σας απασχολούνται πάρα πολλοί άνθρωποι. Πώς βλέπετε όλοι αυτοί να επανέρχονται στην προ πανδημίας ζωή τους; Είναι αυτό εφικτό; Υπάρχει κάτι που να σας κάνει να πιστεύετε ότι όλα θα πάρουν και πάλι το δρόμο τους;

Δυστυχώς, μέχρι στιγμής τουλάχιστον, κανείς δεν ξέρει πώς θα εξελιχθούν τα πράγματα στο μέλλον και όλη αυτή η κατάσταση προβληματίζει τους ανθρώπους που απασχολούνται στον κλάδο μας. Ήδη έχουμε ακυρώσεις εκδηλώσεων που μεταφέρθηκαν για να γίνουν φέτος, αφού κανένας δεν ξέρει πότε και αν θα αρθούν τα περιοριστικά μέτρα. Το πρόβλημα γίνεται ακόμη μεγαλύτερο, αφού όλες σχεδόν οι εκδηλώσεις χρειάζονται μερικούς μήνες, για το σχεδιασμό και τη διαφήμιση τους, για να πραγματοποιηθούν, άρα

αν το τοπίο δεν ξεκαθαρίσει το επόμενο άμεσο διάστημα, πολύ φοβάμαι ότι και αυτή η χρονιά θα χαθεί και πλέον θα μιλάμε για πλήρη καταστροφή και κλείσιμο εταιρειών, με ό,τι αυτό συνεπάγεται.

Σίγουρα σαν άνθρωποι που δουλεύουμε και στηρίζουμε τον Πολιτισμό είμαστε εκ φύσεως αισιόδοξοι και πιστεύουμε πάντα σε ένα καλύτερο αύριο. Έχουμε επιβιώσει και στο παρελθόν από άλλες κρίσεις και το ίδιο στοχεύουμε να κάνουμε και τώρα. Μόνο που αυτή τη φορά χρειαζόμαστε και την κρατική βοήθεια και στήριξη, την οποία αναμένουμε, αν θέλουμε να ξεπεράσουμε τα προβλήματα και να επανέλθουμε στην προ πανδημίας ζωή και

να είμαστε σε θέση να χαιρόμαστε όλοι μαζί τις πολιτιστικές και άλλες εκδηλώσεις που θα πραγματοποιήσουμε.

 

Μαρί Κασάπη: Μηδαμινή στήριξη από το κράτος

Η ιδιοκτήτρια της σχολής χορού Majestic Academy of Dance, μεταξύ άλλων, δήλωσε πως «όσο καθυστερεί η επανεκκίνηση, τόσο πιο κοντά στο λουκέτο βρισκόμαστε».

Οι σχολές χορού έχουν επηρεαστεί από όλο αυτό που συμβαίνει το τελευταίο διάστημα; Ποια είναι η δική σας εμπειρία σχετικά με τη σχολή σας;

Είναι γεγονός πως οι σχολές χορού έχουν επηρεαστεί στο μέγιστο και φυσικά δεν έχει αφήσει ανεπηρέαστο το χώρο μας, αφού οι σχολές χορού παραμένουν κλειστές. Δυστυχώς από πέρσι τον Μάρτιο η σχολή μας έχει δουλέψει μόνο τρεις μήνες. Ήμασταν από τις πρώτες επιχειρήσεις που έκλεισαν και οι τελευταίοι που άνοιξαν. Είχαμε καταβάλει τεράστιες προσπάθειες να αποφευχθεί η εξάπλωση του ιού. Η σχολή απολυμαινόταν συστηματικά, τοποθετήσαμε συσκευές με αντιβακτηριδιακά τζελ σε όλη τη σχολή, τοποθετήθηκαν αυτοκόλλητα για την τήρηση αποστάσεων, μειώθηκε ο αριθμός τον παιδιών στα τμήματα, μη χρήση αποδυτηρίων και ψυγείου νερού, δεν εισερχόταν κανείς εντός τις σχολής εκτός από τους μαθητές. Επίσης, εμείς, ως εκπαιδευτές, φορούσαμε μάσκα και γινόταν θερμομέτρηση των παιδιών πριν εισέλθουν στη σχολή. Μετά από όλες αυτές τις

αλλαγές επαναλειτουργήσαμε τον Σεπτέμβριο, καθώς είχαμε ήδη ένα εξάμηνο χωρίς έσοδα και με τα βασικά έξοδα να τρέχουν. Δυστυχώς με τη νέα σχολική χρονιά είχαμε μείωση στα παιδιά, αφού αρκετοί γονείς δίσταζαν να τα φέρουν.

 

Στηριχθήκατε από το κράτος ή αντιμετωπιστήκατε ως ο «φτωχός συγγενής»;

Η στήριξη που είχαμε από το κράτος ήταν μηδαμινή. Το ποσό που λαμβάνω ως αυτοεργοδοτούμενη είναι το 60% του μισθού μου. Δυστυχώς, δεν έχει βγει κάποιο σχέδιο το οποίο θα μας βοηθήσει στη βιωσιμότητα των επιχειρήσεών μας. Εμείς ως νεότερη σχολή δεν μπορέσαμε να κάνουμε τηλεκπαίδευση, λόγω του ότι τα παιδιά της σχολής μας είναι μικρότερα ηλικιακά και δεν υπήρχε η δυνατότητα να συγκεντρωθούν και να κάνουν μάθημα εξ αποστάσεως. Υπάρχουν σχολές χορού που προσπάθησαν να δώσουν λύση μέσω online training, αυτό βέβαια μπορεί να τους έφερε κάποια έσοδα, αλλά ελάχιστοι έχουν χώρο στο σπίτι για κανονική πρόβα. Δυστυχώς, όσο περισσότερο καθυστερεί η επανεκκίνησή μας, τόση περισσότερη φθορά υπάρχει και οικονομική καταστροφή.

 

Θα μπορούσε να βρεθεί μία λύση από τους αρμόδιους; Τι πιστεύετε;

Ελπίζω και εύχομαι στη σταδιακή επαναλειτουργία. Πιστεύω πως θα μπορούσε να βρεθεί μια λύση και να έχουμε τη δυνατότητα να δουλέψουμε και εμείς έστω και με μικρές ομάδες των 5 ατόμων. Το αντικείμενό μας (χορός) χρειάζεται υποδομές, όπως χρήση μπάρας, το σωστό επαγγελματικό πάτωμα, καθρέφτες κτλ. Δεν έχουμε

τη δυνατότητα να μεταφέρουμε τα μαθήματά μας σε εξωτερικό χώρο, έτσι προσμένουμε νέες χαλαρώσεις. Είναι γεγονός πως δεν θα επανέλθουμε στην κανονικότητα ούτε το 2021 και βασικό μέλημα είναι να μπορέσουμε να κρατηθούμε όρθιοι, παρά τις οικονομικές δυσκολίες που αντιμετωπίζουμε. Είναι σημαντικό τα παιδιά να συνεχίσουν να κάνουν αυτό που αγαπάνε, να γυμνάζονται, να δημιουργούν, να ελπίζουν και να ονειρεύονται.

 

Λάκης Φιλίππου: Μας λείπει αυτό που αγαπάμε

Ο επί 40 χρόνια δάσκαλος Πολεμικών Τεχνών, Wing Chun – Kung Fu, τονίζει ότι, πέραν από τη σχολή του, αδυνατεί να καλύψει βασικές ανάγκες της οικογένειάς του.

Η πανδημία αναπόφευκτα επηρέασε και τον Αθλητισμό και συγκεκριμένα τον κλάδο των πολεμικών τεχνών. Πώς ήταν για τη σχολή σας αυτό το διάστημα, αλλά και για εσάς προσωπικά;

Από την αρχή της πανδημίας, με το πρώτο lockdown, αντιμετώπισα οικονομικές δυσκολίες, οι οποίες ωστόσο διογκώθηκαν με τα αμέσως επόμενα μέτρα. Έχω εδώ και πολλούς μήνες απλήρωτα νοίκια της σχολής και της κατοικίας μου, ενώ απλήρωτοι έχουν μείνει και οι λογαριασμοί της ΑΗΚ, όπως και τα δίδακτρα του παιδιού μου. Επίσης, σας λέω ευθαρσώς πως στα 40 χρόνια καριέρας στο χώρο των πολεμικών τεχνών δεν έχω βιώσει δυσκολότερη εποχή.

Κράτος και οικονομική στήριξη. Πείτε μας μερικά λόγια.

Δεν έχω πάρει καμία βοήθεια από το κράτος και κανείς δεν ενδιαφέρεται αν έχω χρήματα για την οικογένειά μου. Τα μέτρα είναι άδικα, σκληρά και θα σας πω και ότι εν μέρει είναι και αντιδημοκρατικά – ενάντια στις ελευθερίες μας. Είναι καταστροφικά για το χώρο των πολεμικών τεχνών.

Στη σχολή σας εξασκούνται πολλοί άνθρωποι. Πώς βιώνουν οι ίδιοι αυτή την έλλειψη άσκησης αλλά και εσείς προσωπικά;

Οι μαθητές μου θέλουν να επιστρέψουν στη σχολή, διότι τους λείπει πολύ η εκγύμναση, κάτι το οποίο αποτελεί τρόπο ζωής για αυτούς αλλά και για εμένα. Δεν μπορούν να επιστρέψουν λόγω οικονομικών δυσκολιών πλέον, ενώ καθημερινά επικοινωνούν μαζί μου για να μου πουν πόσο τους λείπει η γυμναστική και αυτό που αγαπούν.