Σε ποιο άλλο κράτος…

Του

Κώστα Κατσώνη

Στα 45 χρόνια που πέρασαν από την επαίσχυντη προδοσία της 15ης Ιουλίου 1974 και τη βάρβαρη τουρκική εισβολή που ακολούθησε, έχουµε συνηθίσει να βλέπουµε και να ακούµε κάποιους πολιτικούς, γνωστούς για τις κατά καιρούς οβιδιακές µεταµορφώσεις τους, να µεταλλάσσονται προς το «πατριωτικότερο» πριν από κάθε προεκλογική αναµέτρηση.

Κι αυτό γίνεται µε αποκλειστικό και µοναδικό στόχο να υφαρπάσουν την ψήφο του λαού, ο οποίος εδώ και σαράντα πέντε χρόνια ανεβαίνει τον δικό του Γολγοθά, βιώνοντας αγόγγυστα και καρτερικά τη συνεχιζόµενη τουρκική κατοχή, την προσφυγιά και το δράµα των αγνοουµένων, αλλά και την οικονοµική κρίση, την κακοδιαχείριση, τη σήψη και τη διαφθορά, που αποτελούν σήµα κατατεθέν σχεδόν σε κάθε πτυχή της κυβερνητικής µηχανής και όχι µόνο. Ενδυόµενοι τον µανδύα της ανέξοδης πατριωτικής ρητορείας, κάποιοι πολιτικοί, αρχής γενοµένης από το φασιστικό ΕΛΑΜ και τον αυτοαποκαλούµενο «πατριωτικό» ενδιάµεσο χώρο, µε τον οποίο εσχάτως φαίνεται να ερωτοτροπεί ο Πρόεδρος και ο συγκυβερνών ∆ΗΣΥ, παραµυθιάζουν τον λαό, επικαλούµενοι τη συνεχιζόµενη τουρκική αδιαλλαξία, στην οποία κατλογίζουν όλες τις ευθύνες για το παρατεταµένο αδιέξοδο στις προσπάθειες επίλυσης του κυπριακού προβλήµατος.

Ξαφνικά ανακάλυψε ο Πρόεδρος και η παράφωνη συγχορδία που τον συνεπικουρεί ότι «σε κανένα άλλο κράτος» δεν εφαρµόζονται όσα ζητούν οι Τ/κ, σε σχέση µε την πολιτική ισότητα και την «κανονικότητα» του κράτους. Φυσικά, ξεχνούν και παραβλέπουν το γεγονός ότι αυτά που έχουν συµβεί και συνεχίζουν να συµβαίνουν στην πολύπαθη Κύπρο δεν έχουν συµβεί σε κανένα άλλο σύγχρονο, «κανονικά», ευρωπαϊκό κράτος. Σε ποιο άλλο κράτος έγινε µια µεγάλη προδοσία, χωρίς κανένας από τους ενόχους να τιµωρηθεί; Σε ποιο άλλο κράτος αυτή η προδοσία είχε ως αποτέλεσµα την προσφυγοποίηση διακοσίων χιλιάδων κατοίκων, την κατάκτηση του 36% της χώρας από µια γειτονική χώρα, το θάνατο τριών χιλιάδων νέων και την εξαφάνιση άλλων χιλίων που ακόµα τους αναζητούµε;

Σε ποιο άλλο κράτος η κατοχή και ο βίαιος διαχωρισµός των κατοίκων συνεχίζονται για 45 χρόνια, µε τα κατοχικά τετελεσµένα να παγιώνονται και να είναι προ των πυλών ο κίνδυνος της οριστικής διχοτόµησης, αν δεν καταφέρουµε να καταλήξουµε σε έναν οδυνηρό µεν αλλά επιβαλλόµενο εκ των πραγµάτων συµβιβασµό; Ας µην απευθύνονται λοιπόν στον λαό µε ανιστόρητες γενικεύσεις και αφορισµούς που καµία σχέση δεν έχουν µε την πραγµατικότητα που βιώνουµε σήµερα. Η Κύπρος ήταν το 1960 κανονικό κράτος, ανεξάρτητη δηµοκρατία, µέλος του ΟΗΕ και της Κοινοπολιτείας και είχε όλες τις προϋποθέσεις για µια ειρηνική και ευηµερούσα πορεία, που ανακόπηκε σίγουρα εξαιτίας της τουρκικής βουλιµίας αλλά και µε δικές µας, τραγικές στις διαστάσεις τους, πράξεις και παραλείψεις. Ας µην απευθύνονται στον λαό λοιπόν σαν να απευθύνονται σε εξωγήινους, µε προφανή στόχο να µας αποπροσανατολίσουν από το πρωτοφανές στις διαστάσεις του σκάνδαλο της διάλυσης του Συνεργατισµού, που είναι αποτέλεσµα της δικής τους εγκληµατικής διαχείρισης -όπως καταδεικνύει περίτρανα και το πόρισµα-καταπέλτης, το οποίο ανερυθρίαστα απορρίπτουν και περιφρονούν- αλλά και από τα πολλαπλά σκάνδαλα της δικής τους κακοδιοίκησης και διακυβέρνησης.

Η όξυνση της αντιπαράθεσης µε την τουρκοκυπριακή πλευρά, η υποβολή από τον Πρόεδρο νέων προτάσεων, εκτός πλαισίου Γκουτέρες, η απόρριψη παλαιότερων συγκλίσεων και γενικά οι µαξιµαλιστικές και ανερµάτιστες θέσεις δεν βοηθούν σε καµιά περίπτωση στην επανέναρξη του διαλόγου, που αποτελεί τη µόνη οδό για την εξεύρεση µιας συµβιαστικής λύσης, που θα τερµατίζει την κατοχή και τον βίαιο διαχωρισµό της µαρτυρικής µας πατρίδας. 

Google News icon Aκολουθήστε μας στο Google News

Οι τελευταίες ειδήσεις από την Κύπρο και τον κόσμο και όλη η επικαιρότητα στο dialogos.com.cy