Σεξισμός, ταξισμός, φασισμός σε μια βδομάδα

Της Άννας Μισιαούλη

Τρία γεγονότα σε λίγες μόνο μέρες αποκάλυψαν ένα πρόσωπο της κυβέρνησης, του Προέδρου της Δημοκρατίας και του πολιτικού χώρου από όπου προέρχεται, που δεν είναι και πολύ μακριά από το άσχημο πρόσωπο του Ντόριαν Γκρέι.
Αρχικά ήταν ο ντόρος που προκλήθηκε με το ανδρικό ουροδοχείο σε σχήμα γυμνής ακέφαλης γυναίκας. Μάθαμε σε ανακοίνωση της ΠΟΓΟ ότι το συγκεκριμένο «ευφάνταστο» δημιούργημα είχε επιχορηγηθεί από την Κυπριακή Δημοκρατία και τα Διαρθρωτικά Ταμεία της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Τον φορολογούμενο πολίτη δηλαδή. Ο οποίος εν αγνοία του χρησιμοποιήθηκε για προώθηση του σεξισμού, της υποτίμησης της γυναικείας φύσης και κατ’ επέκταση της προώθησης μιας συγκεκριμένης εικόνας για τη γυναίκα -είναι για τα… ούρα.

Μάθαμε στην πορεία ότι διευθύντρια της εταιρείας που παράγει το συγκεκριμένο αντικείμενο είναι επιφανής κυρία άμεσα συνδεδεμένη με το κυβερνών κόμμα και μητέρα του σχεδιαστή του αντικειμένου. Μάλιστα σε δηλώσεις της στον «Διάλογο» δήλωσε έκπληκτη για τις διαστάσεις που έλαβε το ζήτημα και υποσχέθηκε να μιλήσει στο τέλος για να εκτεθούν πολλοί. Παρά τους αγώνες της κυρίας, όπως αναφέρει η ίδια, το δημιούργημα δεν παύει να είναι μνημείο σεξισμού στη δημόσια συνείδηση.

Ακολούθησαν προχθές οι θυμοθκιάρικες και με το γνωστό ύφος «όλα τα σφάζω, όλα τα μαχαιρώνω» δηλώσεις του Προέδρου Αναστασιάδη για συνδικαλιστικούς εκβιασμούς και συνδικαλιστικά φέουδα. Μιλώντας απαξιωτικά για το συνδικαλισμό, γενικότερα, δήλωνε ότι η κυβέρνηση εκλέγεται από το λαό και δεν θα κυβερνήσει κανένας συνδικαλιστής. Την επομένη, ο χασιμιός τόσο καιρό, πρόεδρος της Επιτροπής Παιδείας που ένα ολόκληρο καλοκαίρι δεν χαμπάριασε για το τι συνέβαινε στην Παιδεία για να συγκαλέσει συνεδρία της κοινοβουλευτικής επιτροπής που προεδρεύει, εμφανίστηκε για να επιρρίψει ευθύνες στο συνδικαλιστικό κίνημα για όσα συμβαίνουν και να πει την απόλυτη ατάκα της βδομάδας -τουλάχιστον μέχρι στιγμής- ότι οι συντεχνίες θέλουν να κυβερνούν τον τόπο. Τουλάχιστον, κύριοι, αν οι συντεχνίες κυβερνούσαν τον τόπο τα εργασιακά δεν θα βρίσκονταν στην κατάσταση που βρίσκονται. Κάπου κοντά δηλαδή στο… ουροδοχείο που διανέμει η συνάδελφός σας. Πού έγκειται ο ταξισμός θα διερωτώνται οι πιο πάνω, κύριοι. Μα στην ιστορία του παγκόσμιου συνδικαλιστικού κινήματος και σε αυτούς από τους οποίους ξεκίνησε. Αν έχουν ακουστά.

Ο φασισμός, παρά το ότι είναι διάχυτος τελευταίως, ειδικά με αφορμή τα όσα συμβαίνουν στην Παιδεία, καθημερινά επιβεβαιώνεται. Γιατί δεν μπορεί παρά να θεωρηθεί φασισμός, ως παράφραση των δηλώσεων του Προέδρου -τη μια μέρα να δεσμεύεται, την επομένη να αναιρεί, την τρίτη να υπόσχεται, την τέταρτη να αφαιρεί, την πέμπτη να θυμώνεται, την έκτη να διά χάρες, την έβδομη να λυπάται για τις αποφάσεις που έλαβε και στο τέλος δεν θυμάται…

Google News icon Aκολουθήστε μας στο Google News

Οι τελευταίες ειδήσεις από την Κύπρο και τον κόσμο και όλη η επικαιρότητα στο dialogos.com.cy