Σφαγή του φυσικού αερίου

Της Νίκης Κουλέρμου

 

Τελικά οι υδρογονάνθρακες, ο φυσικός πλούτος για τον οποίον σφαζόμαστε δεν είναι «δικός» μας! Είναι στη διάθεση των ενεργειακών κολοσσών και της διεθνούς αγοράς, πρωτίστως, πότε θα τον ανασύρουν και θα έχουμε και εμείς ένα κάποιο μερίδιο από τα έσοδα…

Το 2011 η εξερεύνηση του οικοπέδου 12 από τη Noble έφερε στο φως τα πρώτα αποτελέσματα για τα κοιτάσματα στην Αφροδίτη, τα οποία εκτιμώνται γύρω στα 5 με 8 τρισεκατομμύρια κυβικά πόδια. 10 χρόνια μετά αναμενόταν να γίνει δεύτερη επιβεβαιωτική-παραγωγική γεώτρηση, ενώ στο μεταξύ άλλαξε και η συμφωνία διαμοιρασμού εσόδων… Στο μεταξύ, η διεθνής αγορά και οι συντριπτικά χαμηλές τιμές του υγροποιημένου φυσικού αερίου (LNG) δεν ευνοούν τις πωλήσεις ούτε ακόμα αυτού του αιγυπτιακού φυσικού αερίου με αποτέλεσμα τα τερματικά της γείτονος να μην είναι σε θέση να δεχθούν τις όποιες ποσότητες αερίου αντλούνταν αυτή τη στιγμή από το «Αφροδίτη». Σύμφωνα δε με τους ειδήμονες της αγοράς υδρογονανθράκων, αυτή η κατάσταση θα τραβήξει σε βάθος χρόνου. Η κατάσταση, εν ολίγοις, είναι τέτοια που κανείς δεν ξέρει τι θα γίνει με το «Αφροδίτη» και τα άλλα αδειοδοτημένα τεμάχια. Κανείς δεν ξέρει πότε η Κύπρος θα έχει τα πρώτα έσοδα από το φυσικό της αέριο… Σε 10 χρόνια ή παραπάνω;

Αυτή είναι η μια όψη του νομίσματος. Η άλλη είναι η πολιτική διάσταση και προέκταση για την οποία «σφαζόμαστε» Ε/κ και Τ/κ και η Τουρκία, από την άλλη στο όνομα των δικαιωμάτων των Τ/κ…  Η Τουρκία σε διάστημα ενός χρόνου έχει προβεί σε έξι ερευνητικές γεωτρήσεις σε «αμφισβητούμενη» περιοχή και σε αδειοδοτημένα τεμάχια της κυπριακής ΑΟΖ, χωρίς να υπόκειται σε καμία συνέπεια από τη διεθνή κοινότητα. Η Τουρκία επιχειρεί ηγεμονική παρουσία στην Αν. Μεσόγειο επεκτείνοντας την εισβολή και την κατοχή του 1974 και στις νότιες θάλασσες… Αυτή η έξαρση της τουρκικής επεκτατικής πολιτικής επεσυνέβη μετά το ναυάγιο του Κραν Μοντανά. Και συνεχίζεται, όπως ακριβώς είχε προβλεφθεί από όσους γνωρίζουν πολύ καλά και έχουν εμπλακεί ενεργά στις συνομιλίες για το Κυπριακό, επί «διαπραγματευτικού κενού».

Λογικά, λοιπόν, ο πρώτος τρόπος αντιμετώπισης της τουρκικής προκλητικότητας θα ήταν η συνέχιση των συνομιλιών, από ‘κεί που έμειναν στο Κραν Μοντανά. Για να τραβηχτεί το χαλί κάτω από τα πόδια της Τουρκίας με την υπόδειξη ότι θα μπορεί να γίνει οριοθέτηση των θαλάσσιων ζωνών και θα έχουν το όφελός τους από αυτό και η Τουρκία και η ομόσπονδη Κύπρος και αναλογικά και οι επόμενες γενιές των Ε/κ και των Τ/κ. Η περίοδος μέχρι τις «εκλογές» στα κατεχόμενα μπορεί να αξιοποιηθεί ως περίοδος περισυλλογής με κύριο στόχο και σκοπό την επίλυση του Κυπριακού. Τα υπόλοιπα θα έλθουν σωρευτικά και πολλαπλασιαστικά με την ειρήνη. Και με την αξιοποίηση του φυσικού πλούτου σε θάλασσα, έδαφος και αέρα. Οι Τ/κ που δεν θέλουν ούτε οικονομική εξάρτηση, ούτε πολιτιστική αλλοτρίωση από την Τουρκία του Ερντογάν, έχουν ένα λόγο παραπάνω να προσβλέπουν στη λύση και στην απόλαυση όλων των οφελών που θα προκύψουν από τη λύση, στο πλαίσιο και εντός της ομόσπονδης Κύπρου. Μαζί με τους Ε/κ, αφέντες του τόπου και στον τόπο τους.

Google News icon Aκολουθήστε μας στο Google News

Οι τελευταίες ειδήσεις από την Κύπρο και τον κόσμο και όλη η επικαιρότητα στο dialogos.com.cy