Σίμος Ιωάννου: Δεν είμαστε στο παρά πέντε, είμαστε στο και πέντε

Δυστυχώς η κλεψύδρα του χρόνου εξαντλείται

Συνέντευξη στη Μαρία Φράγκου

Διάβαζα και ξαναδιάβαζα τις απαντήσεις του Σίμου Ιωάννου για την αγαπημένη του Αμμόχωστο. Κι ένιωθα βαθιά μέσα μου τον πόνο και τη νοσταλγία του για την πόλη του. Λέξεις γεμάτες, που άλλοτε σε συνθλίβουν με την πίκρα τους και άλλοτε σε πεισμώνουν για το δίκαιο του αγώνα. Μα πάνω απ’ όλα επιβεβαιώνουν πως αυτοί που πίστεψαν και πιστεύουν στον Σίμο Ιωάννου, ξέρουν πολύ καλά πως ως δήμαρχος, για την πόλη του και τους ανθρώπους της θα παλέψει. Για την ψυχή του κάθε Αμμοχωστιανού.

• Δεν είναι η Αμμόχωστος για να πηγαίνεις και να επιστρέφεις. Η Αμμόχωστος είναι για να πας και να μείνεις εκεί για πάντα. Μέχρι την τελευταία σου πνοή

Ποια είναι σήμερα η κατάσταση στο Κυπριακό; Πόσο κρίσιμα κρίνετε ότι είναι τα πράγματα μετά και τις τελευταίες εξελίξεις για την Αμμόχωστο;

Η κατάσταση στο Κυπριακό με τις εξελίξεις όσον αφορά στην Αμμόχωστο είναι κρισιμότερες όσο ποτέ. Και αυτό δεν είναι σχήμα λόγου. Δεν είμαστε στο παρά πέντε. Είμαστε στο και πέντε. Η Τουρκία με τα γεωτρύπανα πολιορκεί την Κύπρο από παντού.  Η παραβίαση της κυπριακής ΑΟΖ συνιστά, με βάση το Δίκαιο της Θάλασσας, εισβολή στα χωρικά ύδατα της Κυπριακής Δημοκρατίας. Παράλληλα, ο εκλεκτός της Τουρκίας, Οζερσάι, εισέρχεται στην περίκλειστη περιοχή της Αμμοχώστου παραβιάζοντας το στάτους κβο, ενώ με διάφορες δηλώσεις του αφήνει να εννοηθεί ότι επεξεργάζεται σχέδιο εποικισμού της Αμμοχώστου. Η πόλη, όπως τη γνωρίσαμε και τη ζήσαμε, κινδυνεύει να χαθεί για πάντα. Σήμερα, μετά και τη συνάντηση Αναστασιάδη – Ακιντζί, φαίνεται να υπάρχει ένα παράθυρο ελπίδας για επανέναρξη των συνομιλιών. Δυστυχώς όμως η κλεψύδρα του χρόνου εξαντλείται. Πρέπει άμεσα να επαναρχίσουν οι συνομιλίες από εκεί που έμειναν στο Κραν Μοντανά για να επιτευχθεί το συντομότερο δυνατό συνολική επίλυση του Κυπριακού στη βάση μιας Διζωνικής Δικοινοτικής Ομοσπονδίας, η οποία να προνοεί σε ένα ενωμένο κράτος με μία κυριαρχία, μια διεθνή προσωπικότητα και μια ιθαγένεια.

Ποιες θα είναι οι προτεραιότητές σας ως δήμαρχος, αν οι Αμμοχωστιανοί σας τιμήσουν με την ψήφο τους;

Υπάρχουν πολλά ζητήματα τα οποία θα πρέπει κατά τη γνώμη μου να ιδωθούν ως προτεραιότητες, τα οποία σκοπεύω να θέσω ενώπιον των συνεργατών μου στο Δημοτικό Συμβούλιο. Παρόλ’ αυτά θα μπορούσα να σας αναφέρω ότι μια βασική μου προτεραιότητα είναι η ενεργοποίηση του κόσμου της Αμμοχώστου. Είναι γεγονός ότι πολλοί συνδημότες μου νιώθουν απογοήτευση και πίκρα από το γεγονός των συνεχιζόμενων διαψεύσεων και πολλές φορές και κοροϊδίας. Είμαι όμως σε θέση να γνωρίζω ότι οι Βαρωσιώτες αγαπούν την πόλη τους, γι’ αυτό όλοι μας θα πρέπει να επιστρατεύσουμε ακόμα και την τελευταία ικμάδα ελπίδας για να κρατήσουμε την ελπίδα της επιστροφής ζωντανή. Ως δήμαρχος θα είμαι μπροστάρης σε αυτή την προσπάθεια. Παράλληλα, θα πρέπει να επαναφέρουμε το θέμα της Αμμοχώστου στο προσκήνιο σε διεθνές επίπεδο. Το αμέσως επόμενο διάστημα θα επισκεφτούμε ξανά το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και ειδικότερα την Επιτροπή Αναφορών υπό τη νέα της σύνθεση, με την οποία θα συζητήσουμε τρόπους περαιτέρω κινητοποίησης με εμπλοκή, εάν είναι δυνατόν, και άλλων θεσμικών οργάνων της ΕΕ, για την Αμμόχωστο. Προς αυτή την κατεύθυνση, θα αξιοποιήσουμε όλους τους Κύπριους ευρωβουλευτές αλλά και άλλους νέους ευρωβουλευτές της συγκεκριμένης Επιτροπής. Επίσης, η παρουσία και του Τ/κ ευρωβουλευτή, του Νιαζί Κιζιλγιουρέκ είμαι βέβαιος ότι θα λειτουργήσει ακόμα πιο θετικά προς αυτή την κατεύθυνση.

Ταυτόχρονα, πέραν από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, θα επιδιώξω συνεργασία με Τ/κ συνδημότες μας και από κοινού να καταθέσουμε πρόταση για άνοιγμα της περίκλειστης περιοχής υπό τον ΟΗΕ, τόσο ενώπιον του Γ.Γ. του ΟΗΕ αλλά και σε άλλα διεθνή φόρα και οργανισμούς. Μια τέτοια κίνηση μπορεί πιστεύω να αποτελέσει το κλειδί για μια συνολική και συμφωνημένη λύση στο Κυπριακό.

Μπροστά στις έκνομες προθέσεις των Οζερσάι και Τατάρ να εισέλθουν στην περίκλειστη πόλη της Αμμοχώστου και να καταγράψουν τις παρουσίες, τι απαντάτε ως αυριανός δήμαρχος; Πώς θα αντιμετωπίσετε την κατάσταση;

Στη δική μου αντίληψη δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι Οζερσάι και Τατάρ λειτούργησαν παράνομα, παραβιάζοντας το στάτους κβο στην Αμμόχωστο με απαράδεκτο τρόπο και έξω από το πλαίσιο που καθορίζουν τα σχετικά ψηφίσματα του ΟΗΕ, 550 και 789. Ως δήμαρχος της πόλης, εάν και εφόσον με επιλέξουν οι συμπολίτες μου, θα ενώσω τη φωνή μου με αυτή του Δημοτικού Συμβουλίου, το οποίο ήδη έχει τοποθετηθεί δημόσια θεωρώντας την ομάδα που εισήλθε στην πόλη υπό τον Οζερσάι παράνομη και χωρίς καμία υπόσταση. Παράλληλα, θα προτείνουμε άμεσα τη σύσταση κοινής επιτροπής Ε/κ και Τ/κ τεχνοκρατών και εμπειρογνωμόνων υπό τον ΟΗΕ και με τη συμμετοχή της Ευρωπαϊκής Ένωσης, με στόχο την ταχύτερη υποβολή ολοκληρωμένου σχεδιασμού για επιστροφή της περίκλειστης πόλης στους νόμιμους κατοίκους της. Προς την κατεύθυνση αυτή σκοπεύω από την επόμενη κιόλας μέρα της εκλογής μου να ξεκινήσω τις διαδικασίες για άμεση αξιοποίηση του Συμβουλίου Ανοικοδόμησης και Επανεγκατάστασης και όλης της μέχρι σήμερα παραχθείσας εργασίας του.

«Δεν καταθέτω απλά μια υποψηφιότητα, καταθέτω την ψυχή μου και όλο μου το είναι για να εργαστώ για την πόλη μας», λέγατε το 2016 όταν διεκδικούσατε τη δημαρχία Αμμοχώστου. Τα πράγματα σίγουρα δεν άλλαξαν ιδιαίτερα, εντούτοις σήμερα τι θα μπορούσατε να προσθέσετε σε αυτή σας την κατάθεση;

Ουδέποτε στη ζωή μου το αξίωμα ήταν αυτοσκοπός. Η δημαρχία της Αμμοχώστου, ειδικά αυτή τη στιγμή, δεν είναι καν αξίωμα, αλλά ένας μαρτυρικός σταυρός. Συναισθανόμενος όμως πλήρως την κρισιμότητα των στιγμών, καταθέτω την ψυχή μου μαζί με όλους τους Αμμοχωστιανούς, όχι για να διεκδικήσω μια δημαρχία, αλλά για να διεκδικήσουμε όλοι μαζί την πόλη μας και τη ζωή μας, που κόπηκε από το 1974 στα δυο.

Πέραν λοιπόν από την ψυχή μου, καταθέτω ενώπιον των συμπολιτών μου τη θέλησή μου αλλά και την ετοιμότητά μου να ηγηθώ αυτής της τεράστιας προσπάθειας και του αγώνα που ο λαός της Αμμοχώστου έχει ως χρέος να διεξαγάγει. Για να φτάσει η φωνή μας παντού. Για να απαιτήσουμε την άμεση επιστροφή των νόμιμων κατοίκων στα σπίτια τους. Για να σχεδιάσουμε όλοι μαζί την επιστροφή στην Αμμόχωστο. Για να ξανακτίσουμε μαζί με τους συμπατριώτες μας Τουρκοκύπριους μια ζηλευτή Αμμόχωστο. Για να σμίξουμε παλιούς και νέους Αμμοχωστιανούς. Για να κρατήσουμε ζωντανή την ελπίδα για επανένωση της πατρίδας και του λαού μας που θα συνεπάγεται επιστροφή στην αγαπημένη μας πόλη και το κτίσιμο, μαζί με τους Τουρκοκύπριους, ενός ειρηνικού μέλλοντος.

Είστε γέννημα θρέμμα της Αμμοχώστου, και συγκεκριμένα της ενορίας του Αγίου Λουκά. Περάσατε τα παιδικά σας χρονιά στις λαϊκές συνοικίες και τις φτωχογειτονιές της Αμμοχώστου. Ποια είναι τα συναισθήματα σας όταν περνάτε τη διαχωριστική γραμμή για να επισκεφθείτε την αγαπημένη πόλη;

Το πιο έντονο συναίσθημα δεν είναι όταν περνάς τη γραμμή του διαχωρισμού για να φτάσεις στην Αμμόχωστο. Όταν πας υπάρχει μια γλυκόπικρη γεύση. Γλυκιά γιατί ξαναβρίσκεις τις ρίζες σου. Πικρή γιατί συνειδητοποιείς το έγκλημα που συντελέστηκε. Το πιο έντονο όμως συναίσθημα είναι όταν φεύγεις από την Αμμόχωστο. Δεν περιγράφεται με λόγια. Οι Αμμοχωστιανοί κατανοούν πλήρως αυτό που λέω. Είναι ένα βίωμα που τα λόγια είναι φτωχά να το περιγράψουν. Είναι σαν να ζεις ξανά εκείνη τη μέρα που έφυγες το 1974. Δεν είναι η Αμμόχωστος για να πηγαίνεις και να επιστρέφεις. Η Αμμόχωστος είναι για να πας και να μείνεις εκεί για πάντα. Μέχρι την τελευταία σου πνοή.

Πώς φαντάζεστε την Αμμόχωστο του αύριο;

Μια κοσμοπολίτικη πόλη, στολίδι της Μεσογείου. Όπως ακριβώς ήταν πριν το 1974. Μια πόλη όπου τα παιδιά της, Ε/κ και Τ/κ, να ζουν, να δημιουργούν και να συνεργάζονται σε συνθήκες ελευθερίας και δημοκρατίας. Μια πόλη που όλοι οι κάτοικοί της να ευημερούν, τα νέα παιδιά της να ερωτεύονται και να απολαμβάνουν τις ομορφιές της. Μια πόλη όπου οι επισκέπτες της από όλο τον κόσμο να έχουν όνειρο ζωής να την επισκεφτούν ξανά. Μια Αμμόχωστος που θα είναι η ατμομηχανή της οικονομίας και ο φάρος πολιτισμού μιας ενωμένης και ειρηνικής Κύπρου.

Σαν να βαφτίζομαι για δεύτερη φορά στην κολυμβήθρα με το μύρο της

Ποιες μυρωδιές κρατάτε από την Αμμόχωστο; Ποιοι δρόμοι της σας λείπουν περισσότερο; Και ποιο είναι το πρώτο πράγμα που θα κάνετε όταν μπείτε, για πρώτη φορά, στην Αμμόχωστο άμα τη επιστροφή της στους νόμιμους κατοίκους της;

Η Αμμόχωστος είναι για τον κάθε Βαρωσιώτη και την κάθε Βαρωσιώτισσα μια συλλογική και μια προσωπική μνήμη. Συλλογική μνήμη είναι οι μυρωδιές των λεμονανθών την άνοιξη και η αλμύρα της κρυστάλλινης καταγάλανης θάλασσας. Η θέση των ανεμόμυλων, ο γεμάτος κόσμο δρόμος της οδού Δημοκρατίας, το κατάμεστο ΓΣΕ και το Δημοτικό Στάδιο στους αγώνες Ανόρθωσης – Σαλαμίνας και τα πανέμορφα κορίτσια μας στη Γιορτή του Πορτοκαλιού. Προσωπική μνήμη είναι οι γειτονιές του Άη Λουκά που μεγάλωσα, το παιχνίδι με τις σχεδίες με τους συμμαθητές στις φτωχογειτονιές της πόλης, η μυρωδιά του βασιλικού στο προαύλιο του σχολείου και το φαγητό της μάνας μου στο στρωμένο τραπέζι.

Την ευλογημένη μέρα της παραλαβής της πόλης εκ μέρους όλων των Αμμοχωστιανών ως δήμαρχος, μπροστά από το κτίριο του Δημαρχείου, θα ξανανοίξουμε την είσοδο του Δημοτικού Μεγάρου. Όλοι μαζί και οι εν ζωή και αυτοί που δεν πρόλαβαν, για να ξαναβρούμε την ψυχή μας.

Και μετά, στο Αρχαίο Γυμνάσιο της Σαλαμίνας, ανάμεσα στις αρχαίες κολόνες, όλοι μαζί θα ενώσουμε το νήμα της Ιστορίας από εκεί που κόπηκε τα τελευταία 45 χρόνια. Και τέλος, στη θάλασσα της Χρυσής Ακτής, σαν να είμαι ξανά εκείνο το πεντάχρονο αγοράκι που με κρατούσε η μάνα μου από το χέρι, να κλείσω τα μάτια μου και να αφεθώ στο νερό της αγαπημένης μου θάλασσας, σαν να βαφτίζομαι για δεύτερη φορά στην κολυμβήθρα με το μύρο της.