Σπίτι της ΕΚΥΣΥ, συνώνυμο της ανθρωπιάς και του εθελοντισμού

• Στις μέρες μας, όπου το κοινωνικό κράτος απουσιάζει ή έχει σμικρυνθεί σε επικίνδυνο βαθμό, ο εθελοντισμός ανέλαβε τα ηνία. Για να βοηθήσει συνανθρώπους μας όχι να ζήσουν, αλλά να επιβιώσουν. Στην Κύπρο τα τελευταία χρόνια λειτουργούν δεκάδες εθελοντικές ομάδες που δρουν σε διάφορα και πολλά πεδία. Κι αυτό ως απάντηση στις κυβερνητικές πολιτικές που διακηρύσσουν πολλά, αλλά εφαρμόζουν ελάχιστα σε ό,τι αφορά τον κόσμο που έχει ανάγκες.
• Το Σπίτι της ΕΚΥΣΥ στο Καϊμακλί είναι ένα λαμπρό παράδειγμα εθελοντικής προσφοράς προς τον συνάνθρωπο. Τον συνάνθρωπο χωρίς διακρίσεις γλώσσας, φυλής, θρησκείας. Είναι μια κοινωνική προσφορά ανεκτίμητης αξίας.

Ποιος είπε ότι σήμερα δεν υπάρχουν Άνθρωποι. Ωραίοι, με ψυχικά αποθέματα, με ανθρωπιά και καλοσύνη;

Το Σπίτι της ΕΚΥΣΥ στο Καϊμακλί είναι μια όαση μέσα στον κυκεώνα της σύγχρονης ζωής. Που ελάχιστοι νοιάζονται για τον πλησίον τους, για τον γείτονα, τον συμπολίτη, τον ξένο που προσπαθεί να επιβιώσει σε αυτή την καπιταλιστική ζούγκλα του κέρδους και του πατήματος επί πτωμάτων.

Βρεθήκαμε λοιπόν στο Σπίτι της ΕΚΥΣΥ. Εκεί συναντήσαμε κάποια από τα στελέχη της Οργάνωσης των συνταξιούχων που δίνουν πραγματικά την ψυχή τους –και όχι μόνο– για τον συνάνθρωπο.

Μιλήσαμε με τη Σταυρούλα Φιλίππου, που είναι η γραμματέας και προσφέρει από το πόστο αυτό για 11 χρόνια, την Όλγα Χριστοδούλου που επίσης προσφέρει από το 2019, τη Λέλλα Λαπηθιώτου, που για χρόνια βρίσκεται εκεί και την Κίκα Λουκά, που είναι η παλαιότερη.

Το σαλόνι του σπιτιού γεμάτο πακέτα με τρόφιμα, χειροποίητες κατασκευές και ό,τι άλλο μπορεί να δώσει λίγη χαρά στους ανθρώπους που έχουν ανάγκη.

Ρωτούμε τι είναι εκείνο που τις κάνει να προσφέρουν εθελοντικά κάθε μέρα, 365 μέρες το χρόνο. Η απάντηση είναι μία: η αγάπη για τον άνθρωπο. Και πράγματι, εάν δεν έχεις πραγματική ανάγκη, δεν μπορείς να βρίσκεσαι σε ένα τέτοιο πόστο. «Θέλουμε να προσφέρουμε ό,τι μπορούμε και ώσπου μπορούμε», είναι η απάντηση.

Καταλαβαίνεις από τη γλώσσα του σώματος αλλά και από τις εκφράσεις στα πρόσωπά τους ότι εννοούν αυτά που λένε. Δεν είναι λόγια, δεν είναι πράξη επίδειξης, αλλά μια γνήσια πράξη που βγαίνει από τα βάθη της ψυχής τους. «Πρώτο μας μέλημα είναι η αγάπη», τονίζουν.

Μας ξεκαθαρίζουν από την αρχή ότι κι αυτές έχουν παιδιά και εγγόνια, αλλά νιώθουν την ανάγκη να προσφέρουν παρά να μένουν στο σπίτι, κλεισμένες στο καβούκι τους, την ώρα που κάποιοι άλλοι υποφέρουν που δεν έχουν τα απαραίτητα.

Βλέποντας την κατάσταση που επικρατεί εκεί, με τα πακέτα και τα άλλα συναφή, ρωτήσαμε πού βρίσκουν τα χρήματα για να καλύπτουν τα έξοδα. Μας απάντησαν ότι το Σπίτι έχει τα δικά του έξοδα, ενοίκιο, ρεύμα, νερό και άλλα λειτουργικά έξοδα, όπως έξοδα έχουν και τα όσα προϊόντα αγοράζονται για να δοθούν σε οικογένειες. Μας απάντησαν ότι διοργανώνουν διάφορες εκδηλώσεις, όπως π.χ. τόμπολα και τα έσοδα μπαίνουν στο ταμείο. Δέχονται εισφορές, πάντοτε δίνοντας απόδειξη, από όσους θέλουν να βοηθήσουν. Παίρνουν επίσης βοήθεια από το Δημαρχείο Λευκωσίας μία φορά το χρόνο, ύψους 1.000 ευρώ.

Διοργανώνουν σε τακτικά χρονικά διαστήματα εκδρομές, οι οποίες και πάλι αφήνουν κάποια έσοδα. Μας διευκρίνισαν παράλληλα ότι με την κατάσταση όπως διαμορφώθηκε με την πανδημία, οι εκδρομές αραίωσαν, τόσο για λόγους προστασίας αλλά κυρίως διότι ο κόσμος μαζεύτηκε οικονομικά και δεν συμμετέχει όπως παλαιότερα, ενώ αυξήθηκαν και τα κόμιστρα των λεωφορείων.

Ρωτήσαμε επίσης εάν τα όσα προσφέρουν τούς παρέχονται δωρεάν. Η απάντηση ήταν πως κάποιοι συνάνθρωποί μας προσφέρουν δωρεάν κάποια πράγματα, όμως ο κύριος όγκος προέρχεται από αγορές σε χαμηλότερες τιμές ή δωρεές από κάποιες εταιρείες. Σημαντική, τόνισαν, είναι η προσφορά της Υπεραγοράς Παπαγιάννης στο Καϊμακλί, κάτι που το εκτιμούν πάρα πολύ και είναι ευγνώμονες.

Δυστυχώς όμως, όπως ανέφεραν, εκείνο που απουσιάζει είναι το κράτος, με τη δικαιολογία ότι το Σπίτι δεν είναι μια αυτόνομη μονάδα, αλλά αποτελεί κομμάτι της ΕΚΥΣΥ και ως εκ τούτου δεν μπορεί να λαμβάνει εισφορά.

Πλούσια δραστηριότητα

Διαπιστώσαμε επίσης ότι οι δραστηριότητες του Σπιτιού είναι πολλές.

Καθημερινά περνά από εκεί κόσμος, κυρίως συνταξιούχοι και υπάρχει και λεωφορείο το οποίο τους φέρνει εκεί και περνούν την ώρα τους δημιουργικά. Υπάρχουν μοναχικοί άνθρωποι ή που μένουν για πολλές ώρες μόνοι στο σπίτι και βρίσκουν συντροφιά εκεί. Έτσι, στο Σπίτι, που είναι συνέχεια ανοικτό για οποιονδήποτε, πολλοί μπαινοβγαίνουν καθημερινά.

Δύο φορές την εβδομάδα μαγειρεύουν και προσφέρουν φαγητό σε όποιον το έχει ανάγκη, ενώ κάποιες ποσότητες τις πουλούν για να ενισχύσουν τα έσοδά τους και να μπορέσουν να ανταποκριθούν στα έξοδα.

Μαζεύουν τενεκεδάκια για ανακύκλωση, μαζεύουν τηγανέλαια επίσης για ανακύκλωση.

Επίσης, για την οικονομική ενίσχυση του Σπιτιού φτιάχνουν χειροτεχνήματα που τα πωλούν, ενώ παρασκευάζουν και αρτοποιήματα και ζαχαροποιήματα για τον ίδιο σκοπό.

Δεν είναι όμως μόνο αυτά.

Το Σπίτι της ΕΚΥΣΥ διαθέτει και 20μελή χορωδία, η οποία παρουσιάζεται σε διάφορες εκδηλώσεις.

Επίσης, φέτος εξασφάλισαν και γυμνάστρια, η οποία προσφέρθηκε από το ΑΓΟ.

Ωστόσο η κατάσταση είναι πολύ δύσκολη και απευθύνουν έκκληση προς όσους μπορούν να βοηθήσουν.

Μητέρες αναγκάζονται να νερώνουν το γάλα των παιδιών τους

Οι εθελόντριες επισημαίνουν ότι φέτος οι άνθρωποι και οι οικογένειες που έχουν ανάγκη έχουν αυξηθεί λόγω της αύξησης του κόστους ζωής.νται να νερώνουν το γάλα των παιδιών τους, τρώνε λιγότερο ψωμί, κόβουν τη μισή ντομάτα στο τραπέζι και φυλάνε την άλλη μισή για το επόμενο γεύμα.

Μας ανέφεραν χαρακτηριστικά ότι υπάρχουν μητέρες που αναγκάζο

Τα ενοίκια έχουν φτάσει σε μεγάλα ύψη. Πολλές οικογένειες ξέχασαν τι σημαίνει πρόγευμα για τους γονείς και τα παιδιά. Στις παλιές εποχές, λόγω φτώχειας οι άνθρωποι τρέφονταν με βούτυρο πάνω στο ψωμί. Σήμερα υπάρχουν οικογένειες που δεν έχουν βούτυρο.

Αδικούνται οι συνταξιούχοι, οι οποίοι αντιμετωπίζουν πολύ σοβαρές δυσκολίες

Η δραστηριότητα που οδήγησε στην ίδρυση του Σπιτιού της ΕΚΥΣΥ ξεκίνησε πριν από 15-20 χρόνια, όταν η Κίκα Λουκά και η Νίτσα Καζακαίου άρχισαν να ετοιμάζουν κάποια πακέτα, με δικά τους έξοδα, και τα άφηναν έξω από σπίτια που εντόπιζαν ότι είχαν ανάγκη.

Στη συνέχεια ιδρύθηκε το Σπίτι από τη Λούλα Εγγλεζάκη, την Κάτια Λουκά, τη Σοφία Κάκαρου και άλλα ηλικιωμένα άτομα. Ενοικίασαν το συγκεκριμένο σπίτι και το ανακαίνισαν, ενώ τα πρώτα έπιπλα ήταν ένα τραπέζι και δύο καρέκλες!

Οι εθελόντριες επισημαίνουν πως εκτός από τα οικονομικά, σοβαρά είναι και τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι συνταξιούχοι, ιδιαίτερα όσοι παίρνουν χαμηλές συντάξεις. Ενώ έχει αυξηθεί δραματικά το καλάθι του νοικοκυριού, οι συντάξεις παραμένουν στάσιμες. Εκεί που κάποιος χρειαζόταν 20 ευρώ για να αγοράσει συγκεκριμένα αναγκαία προϊόντα, σήμερα για τα ίδια προϊόντα χρειάζονται 50 ευρώ.

Επίσης, έχουν αυξηθεί οι τιμές των φαρμάκων παρόλο που λειτουργεί το ΓεΣΥ. Κρίνουν ότι ένα από τα άμεσα μέτρα που μπορούν να ληφθούν είναι η επαναφορά της ΑΤΑ που μπορεί να εξισορροπήσει ως ένα βαθμό τα εισοδήματα με τις τιμές. Τονίζουν επίσης ότι ενώ η κυβέρνηση καυχιέται ότι εξάλειψε τα κοινωνικά παντοπωλεία, εντούτοις αυτό δεν είναι αλήθεια.

Ας έρθουν εδώ να δουν τι γίνεται, λένε χαρακτηριστικά.

«Οι αριθμοί μπορεί να ευημερούν, οι άνθρωποι όμως;» Εκφράζουν επίσης το παράπονο ότι ενώ αγωνίστηκαν για τη σύνταξη της οικοκυράς, στο τέλος οι κυβερνώντες χρησιμοποιούν αυτό το δικαίωμα σε βάρος των εργαζομένων που βγήκαν στη σύνταξη. Και σημειώνουν ότι ενώ αυξήθηκε –και καλώς έγινε– η σύνταξη της οικοκυράς, οι δικές τους, που εργάστηκαν σκληρά, έμεινε η ίδια.