Στα όρια τους οι κάτοικοι στο ιστορικό κέντρο Λεμεσού από την ηχορύπανση

• Καταγγέλλουν ασυδοσία στις δραστηριότητες των νυχτερινών κέντρων και την αδυναμία ή αδιαφορία των αρμόδιων Αρχών να επιβάλουν την τάξη

 

Η εξωφρενική ηχορύπανση και γενικότερα η ασυδοσία που επικρατεί στη λειτουργία των κάθε είδους κέντρων διασκέδασης στο κέντρο της Λεμεσού έχει φτάσει στα όρια τους τους κατοίκους που βιώνουν καθημερινά ένα μαρτύριο, χωρίς να βρίσκουν το δίκιο τους στις επανειλημμένες παραστάσεις τους τόσο προς το δήμο όσο και την Αστυνομία.

«Καταλήξαμε να αγωνιζόμαστε για τα αυτονόητα… να υπάρχει δηλαδή καθαριότητα στην πόλη και το κυριότερο απ’ όλα να μπορούμε εμείς που κατοικούμε στο κέντρο να κοιμόμαστε ήσυχα και με ασφάλεια…» μας ανέφερε χαρακτηριστικά η πρόεδρος του Συνδέσμου Κατοίκων και Φίλων Ιστορικού Κέντρου, Μελίνα Σχοινή.

Η ηχορύπανση στην περιοχή της πλατείας Σαριπόλου, αλλά και γενικότερα στο κέντρο της πόλης, ιδιαίτερα τις νυχτερινές ώρες της Παρασκευής και του Σαββάτου, όπως επισημαίνει, «είναι τραγική από τα υπερβολικά ντεσιμπέλ που εκπέμπονται λόγω της μουσικής και της φασαρίας από τα διάφορα κέντρα και μπαράκια, αλλά και των τροχοφόρων και ιδιαίτερα των μοτοσικλετών που στα χέρια κάποιων ασυνείδητων μετατρέπονται σε αντικείμενα κρότου και τρόμου».

Ένα ερώτημα που θέτουν οι κάτοικοι της περιοχής είναι αν αναρωτήθηκαν ποτέ οι υπεύθυνοι του δήμου ή οποιασδήποτε άλλης αρμόδιας Αρχής «πώς μπορεί με αυτά τα δεδομένα να διατηρηθεί η ζωή στο κέντρο της πόλης με την παρουσία κατοίκων και όχι μόνο θαμώνων που διασκεδάζουν στα διάφορα στέκια…»

Με τα σημερινά όμως δεδομένα, όπως υποδεικνύει η κα Σχοινή, «ποιος θα θελήσει να επιδιορθώσει και να ανακαινίσει το σπίτι του στην περιοχή της Σαριπόλου, όταν από το βράδυ μέχρι και τις πρωινές ώρες επικρατεί το έλα να δεις…» επισημαίνοντας ότι «από τη στιγμή που ξεκίνησε η ανάπτυξη με την ανεξέλεγκτη αδειοδότηση για λειτουργία τέτοιου είδους κέντρων διασκέδασης όπου ο καθένας, σε μια απόσταση 3-4 μέτρων, παίζει τη δική του μουσική και δεν ξέρεις από πού σου έρχεται και τι ακριβώς ακούς, τότε σίγουρα κανένας δεν θα επιδιώξει να κατοικήσει στο κέντρο της πόλης».

Τα προβλήματα που καταγράφονται στο κέντρο της Λεμεσού, όπως και σε άλλες περιοχές, συζητήθηκαν αρκετές φορές στην Επιτροπή Εσωτερικών της Βουλής, χωρίς όμως να γίνει κατορθωτό να δοθεί μια αποτελεσματική λύση. Με νομοσχέδιο το 2016 η εξουσία για τον έλεγχο της ηχορύπανσης μετατέθηκε από την Αστυνομία στις Τοπικές Αρχές οι υπηρεσίες των οποίων όμως δεν εργάζονται μετά τις 3 το μεσημέρι. Όταν οι επηρεαζόμενοι κάτοικοι τηλεφωνούν στην Αστυνομία για να εκφράσουν το παράπονό τους, παραπέμπονται στο δήμο που είναι η αρμόδια Αρχή. Κι όταν αποταθούν στο δήμο η απάντηση που συνήθως παίρνουν από τον αρμόδιο λειτουργό ή υπάλληλο είναι «τι να κάμω εγώ ένας άνθρωπος μόνος μου…»

Ο Σύνδεσμος αποταθήκαμε άπειρες φορές με επιστολές στο δήμο, είχε συναντήσεις και με τον δήμαρχο και με υπουργούς και με βουλευτές, αλλά χωρίς ουσιαστικό αποτέλεσμα.

«Κάθονται σε συσκέψεις στο δήμο με τη συμμετοχή και της Αστυνομίας για να εξετάσουν τα προβλήματα και να βρουν λύση, αλλά τελικά τίποτε δεν γίνεται», αναφέρει η Μελίνα Σχοινή.

Πριν από δύο χρόνια το θέμα ξανασυζητήθηκε στην Επιτροπή Εσωτερικών της Βουλής όπου προωθήθηκαν κάποιες τροποποιήσεις, μέχρι να ψηφιστεί ο νόμος για δημιουργία Δημοτικής Αστυνομίας, αλλά και πάλι τίποτε δεν έγινε αφού φαίνεται ότι υπήρξαν και κάποιες παρεμβάσεις από επιχειρηματίες με τις πλάτες και βουλευτών.

«Δεν θέλουμε να κλείσουν τα μαγαζιά στο κέντρο της πόλης, αλλά όχι και να γίνουν οι κάτοικοι πρόσφυγες της ηχορύπανσης», αναφέρει χαρακτηριστικά η πρόεδρος του Συνδέσμου, επισημαίνοντας ότι σήμερα η κατάσταση είναι πλήρως ανεξέλεγκτη, αφού «υπάρχουν επιχειρηματίες που εξασφαλίζουν άδειες για εστιατόρια και αργά το βράδυ τα λειτουργούν σαν μπαράκια με μετάδοση μουσικής».

Η πρόεδρος του Συνδέσμου Κατοίκων και Φίλων του Ιστορικού Κέντρου τονίζει την ανάγκη «να αντιληφθεί επιτέλους ο δήμος ότι με αυτή την ανεξέλεγκτη επιχειρηματική δραστηριότητα χάνονται δρόμοι στο ιστορικό κέντρο της Λεμεσού, αφού συνέχεια δημιουργούνται τέτοιου είδους στέκια, αναγκάζοντας τον κόσμο να αναζητήσει αλλού περιοχή μόνιμης διαμονής».

Οι κάτοικοι επισημαίνουν επιπλέον και τον σοβαρό κίνδυνο που ελλοχεύει σε περίπτωση που εκδηλωθεί πυρκαγιά τις νυχτερινές ώρες της Παρασκευής ή του Σαββάτου αφού, όπως υποδεικνύουν, λόγω του συνωστισμού ανθρώπων και οχημάτων που καλύπτουν δρόμους και άλλους δημοσίους χώρους, δεν θα είναι εύκολη και έγκαιρη η επέμβαση της Πυροσβεστικής.

Χρήστος Χαραλάμπους