Στην εποχή των αρεστών και του «yes sir»

Αυτή η κυβέρνηση όλα θέλει να τα φέρει στα μέτρα της. Αποφάσεις, πολιτικές, πράξεις και ενέργειες, δημόσιο συμφέρον, όλα, μα όλα λαμβάνονται με απώτερο στόχο την εξυπηρέτηση σκοπιμοτήτων. Και ανάλογα κόβονται και ράβονται όλα στα μέτρα που θα οδηγήσουν γρηγορότερα στην υλοποίηση αυτών των επιδιώξεων.

Η άλωση των πάντων, είναι ο στόχος, ώστε ευκολότερα να εφαρμοστεί η πολιτική του λιγότερου κράτους, η προστασία του μεγάλου κεφαλαίου ή και το ξεσπίτωμα του κόσμου με τους νόμους για τις εκποιήσεις…

Ακόμα και προ ημερών, για παράδειγμα, λήφθηκε απόφαση για στήριξη των ξενοδόχων στην περιοχή Αγίας Νάπας – Πρωταρά, ώστε να παραμείνουν ανοικτές οι ξενοδοχειακές μονάδες και τώρα που η περίοδος θεωρείται νεκρή. Αυτό βέβαια δεν έγινε γιατί η κυβέρνηση, το Υπουργείο Εργασίας στην προκειμένη περίπτωση, σκέφτηκε τους εργαζόμενους στη ξενοδοχειακή βιομηχανία – έτσι κι αλλιώς οι Κύπριοι είναι η μειοψηφία – αλλά τους ιδιοκτήτες…

Αυτούς τους 21 μήνες διακυβέρνησης Νίκου Αναστασιάδη, ζούμε την εποχή των αρεστών και του «yes sir». Χωρίς υπερβολή. Για τα διοικητικά συμβούλια των ημικρατικών οργανισμών όλοι θυμόμαστε το παρασκήνιο που προηγήθηκε.

Εκατοντάδες βιογραφικά έφταναν στο Προεδρικό, ονόματα έμπαιναν και έβγαιναν από τις λίστες των αρεστώ, των λιγότερο αρεστών και των καθόλου αρεστών, οι αξιολογήσεις έδιναν και έπαιρναν για να καταλήξουν σε αυτούς που δεν θα έφερναν καμιά αντίσταση στους κυβερνητικούς σχεδιασμούς. Στο ξεπούλημα, δηλαδή, του δημόσιου πλούτου. Και παρουσιάζεται με τέτοιο τρόπο η όλη ιστορία, που κάποιος νομίζει ότι αυτό που γίνεται είναι ό,τι πιο φυσιολογικό ή πως έτσι πρέπει να γίνει…

Η εποχή των αρεστών, λοιπόν. Κι όταν ακόμα κι αν κάποιος από αυτούς που διορίζεται από την ίδια την κυβέρνηση, τον ίδιο τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας τολμήσει να πει κάτι διαφορετικό από αυτό που λένε ή επιδιώκουν οι διοικούντες το κράτος, τότε εκπαραθυρώνεται. Το παράδειγμα του κ. Χρίστου Πέτρου, συμβούλου του Προέδρου της Δημοκρατίας για θέματα αερομεταφορών, είναι χαρακτηριστικό παράδειγμα της αλαζονείας των κυβερνώντων.

Ο κ. Αναστασιάδης αναγνώρισε τις ικανότητες του ανθρώπου, την εμπειρία του σε αυτά τα ζητήματα και πολύ περισσότερο τις απόψεις του, ως εκ τούτου, συνέχισε αυτό που έκαναν και οι δύο προκάτοχοι του και διόρισε τον κ. Πέτρου σύμβουλο του. Κι ο άνθρωπος έκανε αυτό για το οποίο είχε ταχθεί. Να συμβουλεύει – αμισθί – τους αρμοδίους για τα θέματα αερομεταφορών, ιδιαίτερα τώρα που οι Κυπριακές Αερογραμμές κινδυνεύουν.

Μόλις τους είπε κάποιες αλήθειες, τέθηκε στο περιθώριο. «Υπέρβαση καθήκοντος», το ονόμασε ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας. Γιατί; Γιατί ο ειδικός είπε πως αυτοί που χειρίζονται το θέμα των Κ.Α. δεν είναι και οι πιο σχετικοί, άρα δεν μπορούν να επιλύσουν το ζήτημα. Αν έλεγε «μπράβο, τι καλοί οι χειρισμοί σας», δεν θα υπήρχε πρόβλημα…

Καθαρός στόχος και στρατηγική δεν υπάρχει, λέει ο ειδικός και ο πιο άσχετος τον πιστεύει γιατί βλέπει και ακούει τι γίνεται σε ό,τι αφορά τις Κ.Α. Οι μόνοι που δεν τον πίστεψαν, γιατί δεν βολεύει στους σχεδιασμούς τους είναι οι κυβερνώντες. Και του είπαν «θα βρούμε άλλον». Πώς θα δικαιωθούν μετά, αν υπάρχει κάποιος που τους λέει αλήθειες;

Η κυβέρνηση θέλει να απαλλαγεί από τις Κ.Α. και ως προς τούτο κάνει ό, τι είναι δυνατόν. Αμα αυτός που καταλαβαίνει πέντε πράγματα περισσότερα, θα τους ξεμπροτιάσει, θα τον αφήσουν να μπλέκεται στα πόδια τους και να αναιρεί τους σχεδιασμούς τους;