ΣΤΙΒ ΣΕΝΤΑΡ: Η πάλη της Καταλονίας έγινε αγώνας για τη δημοκρατία

Το CUP βαδίζει στον ίδιο δρόμο με τον Πουτζδεμόντ υπέρ της ανεξαρτησίας, «αλλά δεν κρατάμε χέρια»

Η πάλη για την ανεξαρτησία της Καταλονίας έγινε αγώνας για τη δημο-
κρατία, λέει σε συνέντευξή του στη «Χ» ο Στιβ Σεντάρ, ακτιβιστής του κόμ-
ματος CUP, το οποίο υποστηρίζει την ανεξαρτησία της Καταλονίας και την
απόσχιση από την Ισπανία. Απαντώντας στις επικρίσεις για τη συνεργα-
σία με τον δεξιό Κάρλες Πουτζδεμόντ, υποδεικνύει ότι η αστική τάξη ήρθε
να συναντήσει το αριστερό αίτημα για ανεξαρτησία, ενώ σημειώνει ότι το
CUP βαδίζει στον ίδιο δρόμο με τον Πουτζδεμόντ, «αλλά δεν κρατάμε χέ-
ρια». Την ίδια ώρα που παραδέχεται ότι ο Πουτζδεμόντ στηρίζει την ΕΕ και
είναι νεοφιλελεύθερος, υποστηρίζει ότι είναι «αντιφατικές» και «αφε-
λείς» οι θέσεις της ευρύτερης Αριστεράς της Ισπανίας για το καταλανικό
ζήτημα, το ίδιο το ισπανικό κράτος και το δικαίωμα αυτοδιάθεσης.

 

Mπορείτε να μας παρουσιάσετε σύντομα το κόμμα σας;

Το CUP είναι ένα αριστερό κίνημα που υποστηρίζει την ανεξαρτησία της Καταλονίας και στηρίζεται στις αρχές του σοσιαλισμού, του φεμινισμού και του αντιρατσισμού. Μέχρι τη στιγμή που το ισπανικό κράτος κατέλυσε το καταλανικό κοινοβούλιο, το CUP είχε 10 έδρες. Κατ’ ακρίβειαν το CUP δεν είναι ένα κόμμα, αλλά μια ομάδα διαφορετικών οργανώσεων. Μέχρι πρότινος έδινε σημασία μόνο στο τοπικό και δημοτικό επίπεδο με στόχο τη βελτίωση των συνθηκών από τη βάση. Από το 2003 συμμετείχε μόνο σε δημοτικές εκλογές και από το 2012 και στις εκλογές για το Κοινοβούλιο της Καταλονίας. Το CUP δεν συμμετέχει στις ισπανικές εκλογές, αφού η πλειοψηφία αντιτίθεται αφού πρόκειται για μια άλλη χώρα. Το 2012 κερδίσαμε τρεις έδρες στην καταλανική Βουλή. Το 2015 το CUP κέρδισε δέκα έδρες, που αποτέλεσαν το βαρόμετρο που έδωσε την πλειοψηφία στις δυνάμεις που τάσσονται υπέρ της ανεξαρτησίας.

 

 

.Θα συμμετάσχετε στις καταλανικές εκλογές της 21ης του Δεκέμβρη που έχει επιβάλει η Μαδρίτη; Θα κατέλθετε αυτόνομα;

Θα συμμετάσχουμε παρά την επιβολή, καθώς θεωρούμε ότι είναι αναγκαίο να ενισχυθεί το αριστερό ρεύμα υπέρ της ανεξαρτησίας. Είναι περίπλοκη η κατάσταση. Οι εκλογές έχουν επιβληθεί από το ισπανικό κράτος, ενώ υποψήφιοι άλλων κομμάτων που τάσσονται υπέρ της ανεξαρτησίας βρίσκονται στη φυλακή ή στο εξωτερικό για να μη συλληφθούν. Είναι μια φαρσοκωμωδία, αλλά πρέπει να συμμετάσχουμε για να διασφαλίσουμε ότι θα επικρατήσει η ψήφος υπέρ της ανεξαρτησίας για να υπερασπιστούμε την Καταλανική Δημοκρατία την οποία προκηρύξαμε. Θα κατέλθουμε όμως αυτόνομα ως CUP, όπως πράξαμε και το 2015. Θεωρούμε ότι άλλες δυνάμεις που στηρίζουν την ανεξαρτησία, έχουν βάλει κάποιο νερό στο κρασί τους και νομίζουν ότι μπορούν να διαπραγματευτούν με τη Μαδρίτη. Αναφέρομαι στο κεντροαριστερό ERC («Ρεπουμπλικανική Αριστερά της Καταλονίας») και στο δεξιό Junts per Catalunya («Μαζί για την Καταλονία») του Κάρλες Πουτζδεμόντ. Εμείς πιστεύουμε ότι πρέπει να οργανώσουμε το λαό για να υπερασπιστεί την ανεξάρτητη Καταλονία, που υπάρχει ενώ δεν υπάρχει…

 

Δεν έχουν συλληφθεί στελέχη του CUP;

Όχι μέχρι στιγμής, αν και μας παρακολουθούν. Δεν υπήρξαν συλλήψεις αφού δεν συμμετείχαμε με υπουργούς στην κυβέρνηση του Πουτζδεμόντ. Απλώς δώσαμε στήριξη για την ανεξαρτησία, ενώ είχαμε και πρόβλημα αφού στηρίζονταν στην ψήφο μας, αλλά δεν μας ενημέρωναν για το τι έκαναν ή μάλλον για το τι δεν έκαναν. Αναφέρομαι στη μη προετοιμασία επί του εδάφους για θεσμούς μιας ανεξάρτητης Καταλονίας. Κάναμε συμβιβασμούς, οι οποίοι δεν ήταν τέλειοι για δώσουμε ψήφο ανοχής στους προϋπολογισμούς του Πουτζδεμόντ. Ως αντάλλαγμα πήραμε το δημοψήφισμα για την ανεξαρτησία. Είχαμε ένα ρόλο ρυθμιστικό με τις 10 έδρες μας. Υπήρχε συζήτηση και για τον Πρόεδρο. Υπήρχε συζήτηση αν θα ήταν κάποιος νεοφιλελεύθερος, κάποιος κεντρώος ή κάποιος σοσιαλδημοκράτης. Πετύχαμε να διαδεχθεί ο Πουτζδεμόντ τον νεοφιλελεύθερο Αρτούρ Μας που στήριζε την ανεξαρτησία, αλλά υπηρετούσε το κεφάλαιο και τις τράπεζες.

 

Ο Πουτζδεμόντ δεν είναι από το ίδιο κόμμα με τον Μας;

Ναι. Είναι και αυτός νεοφιλελεύθερος, αλλά πιστεύω ότι είναι ένας δεξιός που δεν αντιπροσωπεύει τις τράπεζες, όπως ο Μας εκπροσωπούσε την παλιά τάξη και τους αστούς. Ο Πουτζδεμόντ έχει την ίδια ιδεολογία, αλλά το προφίλ του είναι πιο κοντά στη μεσαία τάξη.

 

Δεν είναι όμως αυτή η σύγκρουση, μια ενδοαστική διαμάχη ανάμεσα στους αστούς της Καταλονίας και της Ισπανίας;Ανεξάρτητα από τη λαϊκή υποστήριξη στο αίτημα για ανεξαρτησία.

Είναι μια κριτική που συχνά δεχόμαστε. Επιφανειακά μπορεί να γίνει αποδεκτό αυτό το επιχείρημα, αλλά στην πράξη υπάρχει μια μεγάλη διαφορά. Το κίνημα ανεξαρτησίας στην πορεία της ιστορίας της Καταλονίας ήταν πάντοτε ζήτημα της Αριστεράς, αν και ήταν μειοψηφικό. Την τελευταία δεκαετία ο Μας, ο Πουτζδεμόντ και οι αντιπρόσωποι των συγκεκριμένων κομμάτων ήρθαν να συναντήσουν το αίτημα της ανεξαρτησίας. Εξού και υπάρχουν άτομα που προέρχονται από αυτά τα κόμματα που έχουν φύγει και κάνουν ό,τι μπορούν για να αποτρέψουν την ανεξαρτησία υπό την κάλυψη του αιτήματος για ενισχυμένη αυτονομία. Για αυτό υπάρχει μια διάσπαση στην ίδια την αστική τάξη στην Καταλονία. Όμως όπως έδειξε η άγρια καταστολή του ισπανικού κράτους, πριν και κατά τη διάρκεια του δημοψηφίσματος, αλλά και οι διαδηλώσεις και οι απεργίες που ακολούθησαν, το ζήτημα της ανεξαρτησίας είναι υπόθεση μαζικών λαϊκών κινημάτων. Δεν μπορείς να πεις ότι είναι η αστική τάξη. Για μας το να αψηφάς το ισπανικό κράτος σημαίνει να αψηφάς τον καπιταλισμό. Είναι αλήθεια ότι τα αστικά κόμματα έχουν συρθεί σε αυτό τον αγώνα και αναγκάστηκαν να στηρίξουν την ανεξαρτησία.

 

Όμως το ζήτημα δεν είναι τα συμφέροντα που εκπροσωπεί ο κάθε Πουτζδεμόντ; Δεν εκπροσωπεί τα συμφέροντα της ντόπιας αστικής τάξης; Τα αστικά κόμματα δεν μετακινήθηκαν υπέρ της ανεξαρτησίας για να υπηρετήσουν συμφέροντα μερίδας των μονοπωλίων;

Ισχύει ότι το κόμμα του Πουτζδεμόντ εκπροσωπεί τα συμφέροντα της αστικής τάξης, αλλά το κίνημα ανεξαρτησίας στη βάση ενώνει άτομα από διαφορετική ιδεολογία και τάξη. Σε τοπικό επίπεδο και για κοινωνικά ζητήματα βρισκόμαστε σε σύγκρουση με το κόμμα του Πουτζδεμόντ και με το ERC. Όμως δίνουμε την κοινή πάλη για την ανεξαρτησία και όπως συχνά τονίζει το CUP βαδίζουμε στον ίδιο δρόμο, αλλά δεν κρατούμε χέρια. Και εν τέλει η πάλη μας αυτή έχει καταλήξει να είναι ένας αγώνας υπέρ της δημοκρατίας και ενάντια στο φασισμό, αφού με τη δράση του ισπανικού κράτους έχουν ξυπνήσει λαϊκές μνήμες από τη δικτατορία του Φράνκο. Και αυτό ισχύει και για δημοκρατικούς ανθρώπους που διαφωνούν με την ανεξαρτησία. Από την άλλη η στάση της Μαδρίτης έχει φέρει την επανεμφάνιση φασιστών στην Καταλονία που διαδηλώνουν ενάντια στην ανεξαρτησία. Υπό την κάλυψη της ισπανικής σημαίας βγήκαν στο προσκήνιο και επιτίθενται σε πρόσφυγες και μετανάστες.

 

Δεν υπάρχει η ανάδειξη φασιστικής καταλανικής τάσης;

Υπάρχει και είναι μια πολύ μικρή μειονότητα, που όμως έχει τεράστια προβλήματα ταυτότητας. Τους έχουμε απομονώσει πλήρως. Δηλώνουν υπέρ της ανεξαρτησίας οπορτουνιστικά, αφού παλαιότερα ήταν υποστηρικτές του ισπανικού φασισμού, αλλά και των ναζί. Κάποιοι άλλοι φασίστες, επίσης οπορτουνιστικά, τάσσονται υπέρ της ανεξαρτησίας, δίνοντάς της ρατσιστικό χρώμα με συνθήματα όπως «περισσότερη ανεξαρτησία, λιγότεροι μετανάστες». Αλλάζουν κοστούμια ανάλογα με την περίοδο για να κρύψουν τη φασιστική ιδεολογία τους, παρ’ όλο που δεν κρύβεται.

 

Με αφορμή την καταλανική κρίση, η ευρύτερη Αριστερά στην Ισπανία έχει επαναλάβει τις θέσεις της για το πολιτειακό ζήτημα. Η «Ενωμένη Αριστερά» (IU) του ΚΚ Ισπανίας έχει προτάξει τον αγώνα κατά της λιτότητας για ομοσπονδοποίηση της Ισπανίας και το ΚΚ των Λαών της Ισπανίας την πάλη για μια σοσιαλιστική συνομοσπονδιακή Ισπανία. Πώς αντικρίζετε αυτές τις θέσεις;

Η προσωπική μου άποψη, και πιστεύω και της πλειοψηφίας εντός του CUP, είναι ότι πρόκειται για αφελείς θέσεις. Εμείς δεν περιλαμβάνουμε πλέον στην Αριστερά τους «Σοσιαλιστές» (σ.σ. το σοσιαλδημοκρατικό PSOE), παρ’ όλη την εκλογική τους βάση. H ΙU KK Iσπανίας και το Podemos, με το οποίο συνεργάζονται, έχουν θέσεις για μας αμφιλεγόμενες. Η ίδια η ιδέα της ομοσπονδοποίησης της Ισπανίας είναι αντιφατική, αφού πρόκειται για ένα κράτος που οικοδομήθηκε πριν από 500 χρόνια στη βάση της γενοκτονίας, της συνένωσης βασιλείων και της αυτοκρατορίας. Έτσι όσοι υποστηρίζουν ότι είναι αντικαπιταλιστές δεν μπορούν να στηρίζουν ένα τέτοιο κράτος. Και αυτό παρ’ όλο που έχουμε συνεργασία σε επίπεδο βάσης στους κοινωνικούς αγώνες. Ο Πάμπλο Ιγκλέσιας των Podemos μιλά για διαπραγμάτευση για ένα δημοψήφισμα για μια ομοσπονδιακή Ισπανία, αλλά δεν έχει κατανοήσει το εθνικό ζήτημα στην Καταλονία. Δεν κατανοεί ότι η καταπίεση, η καταστολή και η φυλάκιση Καταλανών υπουργών σημαίνει ότι δεν μπορεί να υπάρξει διαπραγμάτευση με το ισπανικό κράτος. Αλλά και το Podemos πράττει το ίδιο διαγράφοντας στελέχη του στην Καταλονία που στήριξαν την ανεξαρτησία. Υπάρχουν παράλληλα και τάσεις του Podemos που στηρίζουν την ανεξαρτησία, ενώ και από το ΚΚ Ισπανίας υπάρχουν άτομα και τοπικές οργανώσεις και εκτός Καταλονίας που μας υποστηρίζουν. Εμείς θεωρούμε ότι με την ανεξαρτησία υπονομεύεται το ισπανικό κράτος, άρα και η ΕΕ.

 

Κι όμως την ίδια ώρα ο Πουτζδεμόντ πάντοτε παρουσιάζεται με σημαία της ΕΕ, ενώ έχει τονίσει ότι θέλει ανεξάρτητη Καταλονία εντός της ΕΕ και του ΝΑΤΟ.

Αυτό στηρίζει ο Πουτζδεμόντ, όχι εμείς. Εμείς θέλουμε μια αριστερή κοινωνική Ευρώπη. Όντως είμαστε μειοψηφία εντός του κινήματος για την ανεξαρτησία της Καταλονίας, αλλά πιστεύουμε ότι είναι σημαντικό να υπάρχει αριστερό και κοινωνικό κίνημα υπέρ της ανεξαρτησίας. Και μόλις υπάρξει πραγματικά ανεξάρτητο καταλανικό κράτος, θα είμαστε απέναντι από το κόμμα του Πουτζδεμόντ. Η ανεξαρτησία είναι ένα βήμα, όχι το τέλος του αγώνα.

 

Google News icon Aκολουθήστε μας στο Google News

Οι τελευταίες ειδήσεις από την Κύπρο και τον κόσμο και όλη η επικαιρότητα στο dialogos.com.cy