Συµφωνώ αλλά και διαφωνώ…

Του Πανίκου Νεοκλέους*

Πολύ πρόσφατα ο κ. Αλέξης Γαλανός (νυν δήµαρχος Αµµοχώστου, πρώην Πρόεδρος της Βουλής και πρώην κοµµατικό στέλεχος) δήλωνε αόριστα στα ΜΜΕ ότι κάποιοι δεν θέλουν λύση του Κυπριακού.
Μπράβο, κ. Γαλανέ, που έστω και µετά από 44+ χρόνια το αντιληφθήκατε και το δηλώσατε. Εσείς σαν πολυθεσίτης και πολύχρονος αξιωµατούχος έχετε πρόσβαση τόσο στη λήψη κάποιων αποφάσεων, όσο και στα ΜΜΕ.

Αν και ταυτίζοµαι µε τη δήλωσή σας, µετά από αυτήν προκύπτουν κάποιες απορίες και ερωτήµατα.

1. Γιατί δεν είπατε ποιοι είναι αυτοί που δεν θέλουν τη λύση;
2. Εσείς προσωπικά σε ποια κατηγορία κατατάσσετε τον εαυτό σας; Σε αυτούς που πραγµατικά θέλουν, σε αυτούς που απλά φραστικά θέλουν ή σε αυτούς που δεν θέλουν λύση;
3. Επειδή πιστεύω ακράδαντα ότι οι µονόπλευρες ενέργειες δεν µπορούν να φέρουν έστω κάποια αποτελέσµατα σάς ερωτώ: Όλα αυτά τα χρόνια που κατέχετε δηµόσια αξιώµατα, τι έχετε κάνει µαζί µε τους Τ/κ για τη λύση;
4. Όταν ήσασταν Πρόεδρος της Βουλής και στέλεχος κόµµατος πιστεύατε το αντίθετο από αυτό που δηλώνετε σήµερα; Αν η απάντησή σας είναι θετική, γιατί δεν κάνατε αυτή τη δήλωση πριν 20 ή 30 χρόνια;
Τώρα εσείς, στην πρόσφατη εκδήλωση -ποδοσφαιρικό αγώνα- στην Πύλα, εσείς, σε αντίθεση µαζί µου, είχατε κρεµασµένη στο λαιµό ταπελίτσα για τους «πολύ» επίσηµους προσκεκληµένους.

Γράφω σε αντίθεση µαζί µου επειδή εγώ, σε αντίθεση µε εσάς, για 30 και πλέον χρόνια, µε κίνδυνο της ζωής µου, αγωνίζοµαι µαζί µε τους Τ/κ, οργανώνοντας δεκάδες αν όχι εκατοντάδες κοινές εκδηλώσεις τόσο στην Κύπρο (και στις δύο «πλευρές»), όσο και στο εξωτερικό.

Επιγραµµατικά αναφέρω µόνο µερικές από αυτές.

α. Πριν 28-29 χρόνια οργάνωσα ίσως τη µεγαλύτερη ζωγραφική στον κόσµο µε τη συµµετοχή εκατοντάδων ανθρώπων (Ε/κ και Τ/κ). Η ζωγραφική ξεκινούσε από τις κατεχόµενες περιοχές και κατέληγε στο ∆ηµοτικό Θέατρο.
β. Πριν περίπου 26 χρόνια οργάνωσα έκθεση παιδικής ζωγραφικής στην εντός των τειχών Αµµόχωστο. Εσείς τι κάνατε τότε;
γ. Πριν 14 περίπου χρόνια οργάνωσα κοινή έκθεση Ε/κ και Τ/κ στον ∆ήµο Καισαριανής (δεν ήταν καθόλου τυχαία η επιλογή του συγκεκριµένου δήµου). Μαζί µου στην έκθεση εκείνη φρόντισα και πήγαν 10 Τ/κ οι οποίοι λίγες ώρες πριν από τα εγκαίνια, συνοδευόµενοι από τον τότε δήµαρχο και µέλη του Συµβουλίου του δήµου, οι Τ/κ κατέθεσαν λουλούδια στο Μνηµείο της Καισαριανής, στη µνήµη των Ελλήνων οι οποίοι την 1η Μαΐου 1944 εκτελέστηκαν από τους Γερµανούς!
Τότε και παρά την έγκαιρη ενηµέρωση και την υπόσχεση που δόθηκε από το ΡΙΚ για τηλεοπτική κάλυψη της εκδήλωσης, όχι µόνο αυτό δεν έγινε, αλλά ούτε και απλή αναφορά έγινε για το γεγονός εκείνο.
δ. Αµέσως µετά την κυκλοφορία του δεύτερου βιβλίου µου (ΜΝΗΜΕΣ), στις 4 Ιουλίου 2010, µάζεψα πέραν των 50 Ε/κ και Τ/κ και πήγαµε αρχικά στο Παλαίκυθρο και στη συνέχεια στη Μάραθα όπου µαζί Ε/κ και Τ/κ (µεταξύ αυτών και αρκετοί των οποίων ξεκληρίστηκαν οι οικογένειές τους) καταθέσαµε λουλούδια. Μεταξύ τους και ο Πέτρος Σουππουρής ο οποίος κατέθεσε λουλούδια στη µνήµη των Τ/κ παιδιών.

Και σε αυτή την περίπτωση το κρατικό κανάλι όχι µόνο δεν κάλυψε την εκδήλωση, αλλά και πάλι δεν έκανε ΚΑΜΙΑ αναφορά.
Τώρα εσείς, κ. Γαλανέ, είσαστε επίσηµα προσκεκληµένος σε εκδήλωση Ειρήνης, ενώ σε εµένα δεν επέτρεπαν την είσοδο στις κερκίδες του σταδίου.

*Συγγραφέας-ερευνητής