Συνέδριο Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος: Πες μου τον φίλο σου

Του Γιώργου Κουκουμά*

Με πανηγυρισμούς ολοκληρώθηκε την περασμένη εβδομάδα στη Φινλανδία το Συνέδριο του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος, του κόμματος δηλαδή της ευρωπαϊκής Δεξιάς όπου συμμετέχει ο ΔΗΣΥ, ο οποίος ανέκαθεν αυτοδιαφημίζεται ότι συμμετέχει στη «μεγαλύτερη πολιτική οικογένεια της Ευρώπης». Πράγματι, δεν ξεχνιούνται οι φιέστες που έστησε ο ΔΗΣΥ το 2013 στην Κύπρο με τους ηγέτες του ΕΛΚ, προκειμένου να προωθηθεί η υποψηφιότητα Αναστασιάδη με το σύνθημα «Η Κύπρος δεν είναι μόνη», που προφανώς βρήκε την έκφρασή του στα Γιούρογκρουπ του Μάρτη του 2013, όταν Αναστασιάδης και «εταίροι» συναποφάσισαν το κούρεμα. Αυτά  θυμούνται πολλοί και κρατούν μικρό καλάθι για τις θετικές διακηρύξεις που περιλαμβάνει το ψήφισμα του ΕΛΚ για το Κυπριακό.

ΕΛΚ, ο γνήσιος εκφραστής του συστήματος

Πράγματι, το ΕΛΚ είναι η πρώτη πολιτική ομάδα στο Ευρωκοινοβούλιο, ελέγχει τις προεδρίες της Κομισιόν, του Συμβουλίου και του Ευρωκοινοβουλίου και κυβερνά σε σειρά κρατών-μελών. Βέβαια, η πρωτοκαθεδρία της ευρωπαϊκής Δεξιάς γυρνά πλέον μπούμερανγκ. Καθώς αποκαλύπτονται τα τεράστια κοινωνικά προβλήματα που συσσωρεύει η ΕΕ και οι πολιτικές της, αναπόφευκτα και δικαιολογημένα η πρώτη ευθύνη αποδίδεται σε αυτούς που πρωτοστάτησαν στις πολιτικές που πισωγύρισαν το βιοτικό επίπεδο των ευρωπαϊκών λαών και δη στο καθαρόαιμο κόμμα του συστήματος. Ολοένα και περισσότεροι εργαζόμενοι στην Ευρώπη αντιλαμβάνονται τι σημαίνει στην πράξη ο καπιταλιστικός χαρακτήρας της ΕΕ και οι πολιτικές που εφάρμοσαν εδώ και δεκαετίες η δεξιά και η σοσιαλδημοκρατία. Οι έρευνες δείχνουν ότι στις ευρωεκλογές, ακόμα κι αν το ΕΛΚ κρατήσει την πρωτιά, θα υποστεί απώλειες. Γι’ αυτό, προσπαθεί να αποφύγει το λογαριασμό. Για παράδειγμα, το συνέδριο διακήρυξε την υποστήριξή του στον «Ευρωπαϊκό Πυλώνα Κοινωνικών Δικαιωμάτων». Έκρυψαν βέβαια ότι στον Πυλώνα που προτείνει ο ομοϊδεάτης τους Γιούνκερ δεν υπάρχει καμιά νομικά δεσμευτική υποχρέωση για τα κράτη-μέλη όσον αφορά την εγγύηση κοινωνικών δικαιωμάτων, παρά μόνο ευχολόγια. Αντίθετα, προτείνεται η «ευελιξία των εργαζομένων», που στην πράξη σημαίνει συμβόλαια περιορισμένης διάρκειας, χαμηλοί μισθοί, υποχρεωτική μετανάστευση και μεταφορά του κόστους ασφάλισης στους ώμους του εργαζόμενου. Δεν είναι άλλωστε νοητό να κατοχυρωθούν πραγματικά κοινωνικά και εργασιακά δικαιώματα ενόσω παραμένει άθικτος ο δρακόντειος μηχανισμός της Οικονομικής Διακυβέρνησης της ΕΕ που κατέστησε τις «μνημονιακές πολιτικες» μόνιμες και πανευρωπαϊκές.

Βέμπερ, ο φίλος του Αβέρωφ

Τα φώτα έπεσαν πάνω στην επικράτηση του Γερμανού Μάνφρεντ Βέμπερ έναντι του Φινλανδού Αλεξάντερ Στουμπ, για το χρίσμα του υποψήφιου της Δεξιάς για την Προεδρία της Κομισιόν. Παρόλο που δεν υπήρχε κανένα ουσιαστικό διακύβευμα στην εκλογή, πολλοί εστίασαν στις έντονες αναφορές στη «χριστιανικότητα της Ευρώπης» από τον Βέμπερ, για τον οποίο -όπως αυτοσυστήνεται- η «θρησκεία δεν είναι μόνο ατομικό θέμα. Οι χριστιανικές αξίες είναι οδηγός πολιτικής δράσης». Προέρχεται άλλοτε από την υπερσυντηρητική Χριστιανοκοινωνιστική Ένωση (CSU, αδελφό κόμμα των Χριστιανοδημοκρατών της Μέρκελ στη Βαυαρία), της οποίας ο ηγέτης και Υπουργός Εσωτερικών, Χ. Ζεχόφερ, βρέθηκε πρόσφατα στη δίνη σκανδάλου όταν επιχείρησε να καλύψει τον επικεφαλής των γερμανικών μυστικών υπηρεσιών που διατηρούσε ύποπτες σχέσεις με το ακροδεξιό κόμμα «AfD». Προς άρση κάθε αμφιβολίας τι θα σημαίνει για τους λαούς της Ευρώπης νίκη του ΕΛΚ στις ευρωεκλογές, αξίζει μόνο να αναφέρουμε ότι ο Μάνφρεντ Βέμπερ υπερασπίστηκε σφόδρα τις περικοπές και τις «μεταρρυθμίσεις» που επέβαλε η ΕΕ και το ΔΝΤ τα τελευταία χρόνια, τις οποίες, όπως είπε, «κάποιοι ονομάζουν πολιτικές λιτότητας». «Λυπάμαι, αλλά κάναμε εξαιρετική δουλειά», κατέληξε ο Βέμπερ, χωρίς βέβαια να αναφερθεί στον κοινωνικό όλεθρο, τα εκατομμύρια άνεργους και φτωχούς, το πισωγύρισμα στις εργασιακές σχέσεις που άφησε πίσω της η «εξαιρετική τους δουλειά». Είναι ο ίδιος μάλιστα που πριν μια δεκαετία, ζητούσε να αποκλειστούν από θέσεις Επιτρόπων όσοι είχαν «κομμουνιστικό παρελθόν». Δεν είναι λοιπόν παράδοξο που ο Αβέρωφ Νεοφύτου έσπευσε να υπενθυμίσει ότι ο ΔΗΣΥ ήταν το «πρώτο κόμμα» που στήριξε την υποψηφιότητα «του φίλου Βέμπερ».

Ο ένοχος στον καθρέφτη του ΕΛΚ

Το κωμικοτραγικό είναι ότι το συνέδριο ήθελε να στείλει μήνυμα «κατά του λαϊκισμού, ο οποίος απειλεί την ανεκτικότητα στην Ευρώπη σε θέματα όπως η μεταναστευτική πολιτική». Πρόκειται βέβαια για φάρσα αν αναλογιστεί κανείς ότι οι λαϊκιστές ηγέτες που παίζουν το χαρτί της ξενοφοβίας είναι σημαίνοντα μέλη της «οικογένειας του ΕΛΚ». Ο Πρωθυπουργός της Ουγγαρίας Βίκτορ Όρμπαν και ο Καγκελάριος της Αυστρίας Σεμπάστιαν Κουρτς, που μπλοκάρουν προκλητικά την αναλογική φιλοξενία των προσφύγων σε όλα τα κράτη-μέλη της ΕΕ, δεν βρίσκονταν σε άλλο πλανήτη, αλλά κάθονταν ανάμεσα στους συνέδρους. Ακόμα και ο Ιταλός Υπουργός Εσωτερικών, Ματέο Σαλβίνι δεν είναι άγνωστος στο ΕΛΚ. Το κόμμα του, η ακροδεξιά «Λίγκα του Βορρά» μόλις πριν μερικούς μήνες κατήλθε σε κοινό εκλογικό συνασπισμό με το «Φόρτσα Ιτάλια» του Μπερλουσκόνι, κόμμα του ΕΛΚ. Γενικότερα, είναι φανερή η συνεχής μετατόπιση των κομμάτων του ΕΛΚ προς τα (ακρο)δεξιά. Χαρακτηριστικό παράδειγμα ο νέος ηγέτης της γαλλικής δεξιάς, Λορέν Βοκιέ, που έχει ως ίνδαλμα τον Τραμπ κι ετοιμάζεται να υπερκεράσει τη Λεπέν από τα ακροδεξιά.

ΝΑΤΟ, πολεμικές βιομηχανίες και άλλες «αξίες»

Στο συνέδριο της ευρωδεξιάς εγκρίθηκε επίσης ντοκουμέντο που επιτίθεται δριμύτατα στη Ρωσία και επαναλαμβάνει «τη συνεχή υποστήριξή του στις κυρώσεις ενάντια στη Ρωσία». Αλήθεια, ο ΔΗΣΥ δεν θα πρέπει να ενημερώσει πώς τοποθετήθηκε επί τούτου; Το ΕΛΚ επιβεβαίωσε ότι θα εργαστεί για τη βαθύτερη σύζευξη ΕΕ-ΝΑΤΟ σε επιθετική διάταξη απέναντι στη Ρωσία, κάτι που συνοδεύεται με ενίσχυση της πολεμικής βιομηχανίας, αύξηση στρατιωτικών δαπανών και δημιουργία νέων στρατιωτικών δομών (βλ. ευρωστρατός) προκειμένου η ΕΕ να επεμβαίνει στρατιωτικά ανά το παγκόσμιο. Δεν είναι τυχαίο άλλωστε που το ΕΛΚ διαχρονικά καταψηφίζει στο Ευρωκοινοβούλιο τις εκκλήσεις για αυστηρότερους ελέγχους στο εμπόριο όπλων κρατών-μελών της ΕΕ με αυταρχικά καθεστώτα και εμπόλεμα κράτη της Μέσης Ανατολής (βλ. Σαουδική Αραβία, Συρία).  Πώς λοιπόν θα γίνει η ΕΕ «δύναμη ειρήνης» -όπως τη διαφημίζει η ευρωδεξιά και η σοσιαλδημοκρατία- όταν ο πόλεμος είναι μια κερδοφόρα μπίζνες για τις ευρωπαϊκές μεγαλοβιομηχανίες;

Αυστρία: Νεοφιλελεύθεροι και ακροδεξιοί επέβαλαν 12ωρη εργασία

Στην Αυστρία, από τον Δεκέμβριο του 2017, το εγχώριο κόμμα του ΕΛΚ, το Αυστριακό Λαϊκό Κόμμα του Κουρτζ, συγκυβερνά με το ακροδεξιό «Kόμμα των Ελευθέρων», ένα κόμμα που ιδρύθηκε από στελέχη ναζί και το οποίο σήμερα κατέχει την Αντικαγκελαρία και τα Υπουργεία Εξωτερικών, Εσωτερικών και Άμυνας της χώρας. Δηλαδή ο στρατός και οι μυστικές υπηρεσίες της Αυστρίας ελέγχονται από την ακροδεξιά. Αποκαλυπτικό είναι το γεγονός ότι -πέρα από τη ρατσιστική αντιμεταναστευτική ατζέντα- τα δύο κόμματα μοιράζονται ίδιες αντιλήψεις στα εργασιακά. Μόλις ανέλαβαν τη διακυβέρνηση, θέσπισαν τη 12ωρη ημερήσια εργασία ή εξηντάωρη εβδομάδα εργασίας. Οι σύνδεσμοι εργοδοτών πανηγύρισαν δεόντως το νόμο, αφού άμεσα θα μπορούν να επιβάλλουν 10ωρη εργασία και ακολούθως να «ζητούν» 12ωρη, κάτι όμως που δεν μπορούν να αρνηθούν οι εργαζόμενοι, αφού η άρνηση εργαζόμενου για υπεραπασχόληση θεωρείται νόμιμος λόγος απόλυσης. Δεν είναι τυχαίο που ο Γιούνκερ δήλωσε αφοπλιστικά ότι «πρόκειται για μια κυβέρνηση που έχει ξεκάθαρη φιλοευρωπαϊκή στάση κι αυτό είναι που έχει αξία για μένα», εννοώντας προφανώς ότι έγνοια των Βρυξελλών είναι να προχωρούν αδιατάρακτα οι νεοφιλελεύθερες πολιτικές στην οικονομία.

Ουγγαρία: Η δεξιά χωρίς προσχήματα

Άλλο λαμπρό μέλος του ΕΛΚ είναι το κόμμα Fidesz, που κυβερνά την Ουγγαρία εδώ και 8 χρόνια. Ο αυταρχικός και ξενοφοβικός χαρακτήρας της διακυβέρνησης Όρμπαν έχει οδηγήσει για πρώτη φορά στα ιστορικά στην ενεργοποίηση του άρθρου 7 της Συνθήκης της ΕΕ λόγω σοβαρών παραβιάσεων «των αρχών και αξιών της ΕΕ».

Ο Όρμπαν με σαρωτικές νομοθεσίες ανέτρεψε τους εκλογικούς νόμους, την ανεξαρτησία της δικαιοσύνης, το καθεστώς για τα ΜΜΕ και τη νομοθεσία για την ελευθερία έκφρασης, διασφαλίζοντας ότι θα μείνει εσαεί ανεξέλεγκτος. Είναι ο ίδιος που διέταξε να χτυπούν τους πρόσφυγες με χημικά, συγκέντρωσε πολυβόλα στα σύνορα ενώ τον περασμένο Αύγουστο διέταξε να σταματήσουν να δίνουν φαΐ στους πρόσφυγες που εκκρεμούσαν οι αιτήσεις του. Με νομοθεσία του Όρμπαν απαγορεύεται ο ύπνος σε ανοικτό χώρο και οι δήμοι επιβάλλουν πρόστιμα στους άστεγους (!), ενώ το Συμβούλιο της Ευρώπης ερευνά καταγγελίες για βίαιες εξώσεις και χωρισμούς παιδιών από τις φτωχές οικογένειές τους. Την ίδια ώρα όμως, ο πρόεδρος του ΕΛΚ, Joseph Daul, έδινε συγχαρητήρια στον Όρμπαν γιατί προωθεί «τολμηρές μεταρρυθμίσεις» και έλεγε ότι μπορεί να είναι το «άτακτο παιδί στην οικογένεια του ΕΛΚ, αλλά μου αρέσει». Και βέβαια αρέσει στην ευρωπαϊκή Δεξιά, αφού έργο του είναι και ο εργατικός κώδικας που περιορίζει το συνδικαλισμό και διευκολύνει τις απολύσεις. Από το 2010, όλες οι απεργίες θεωρούνται κατ’ αρχήν παράνομες και μόνο αν τύχουν έγκρισης από ελεγχόμενο εργατοδικείο, μπορεί να επιτραπεί η απεργία!

Βέβαια, η αγάπη του ΕΛΚ για τον Όρμπαν έχει… ιστορικές ρίζες, αφού ως ορκισμένος αντικομμουνιστής είχε πρωταγωνιστήσει στην ανατροπή του σοσιαλισμού στην Ουγγαρία, ενώ επί πρωθυπουργίας του η Ουγγαρία εντάχθηκε στο ΝΑΤΟ και συμμετείχε στην αμερικανική επιδρομή εναντίον της Γιουγκοσλαβίας. Όχι τυχαία, ο Όρμπαν είχε σπουδάσει με υποτροφία του Ιδρύματος Σόρος, τον οποίο βέβαια τώρα κατηγορεί για υπονόμευση της χώρας, ενώ βραβεύθηκε από τα ιδρύματα των Ρεπουμπλικάνων των ΗΠΑ και των Γερμανών Χριστιανοδημοκρατών. Μάλλον στο ΕΛΚ βλέπουν στον Όρμπαν μια πηγή έμπνευσης…

Μέλος της Κ.Ε. ΑΚΕΛ

 

Google News icon Aκολουθήστε μας στο Google News

Οι τελευταίες ειδήσεις από την Κύπρο και τον κόσμο και όλη η επικαιρότητα στο dialogos.com.cy