Συνέντευξη Άριστου Δαμιανού: Όταν η θεσμική διαπλοκή αγγίζει και τον ίδιο τον Πρόεδρο

Φωτογραφία: Φίλιππος Χρίστου
  • «Ο κ. Αναστασιάδης από τον Φεβρουάριο του 2015, πριν από πέντε χρόνια, είχε μιλήσει για “ενοχές και διαπλοκή, εμπλοκή σε εγκληματικές ενέργειες” στο χώρο του ποδοσφαίρου και δεσμεύτηκε -δυστυχώς- ότι θα προχωρούσε στην εξαγγελία μέτρων τα οποία θα ανησυχούσαν όσους παρανομούν»

 

  • «Είναι προφανές ότι οι δηλώσεις της Ομόνοιας και της ΑΕΛ έχουν ενοχλήσει διότι τείνουν να ταράξουν τα λιμνάζοντα νερά. Και είναι πολλοί που φοβούνται να αγγίξουν, πόσω μάλλον να σπάσουν το απόστημα»

Συνέντευξη στη Νίκη Κουλέρμου

 

Πλήρως απογοητευμένος παρουσιάζεται ο βουλευτής του ΑΚΕΛ και νομικός Άριστος Δαμιανού για την έλλειψη πολιτικής βούλησης να παταχθεί η διαφθορά και η διαπλοκή στο ποδόσφαιρο. Σε συνέντευξή του στην «Κυριακάτικη Χαραυγή», ο βουλευτής του ΑΚΕΛ επισημαίνει ότι «ο ίδιος ο Πρόεδρος θα μπορούσε με την -φυσιολογικά- αυξημένη γνώση που έχει ο κάθε Πρόεδρος για τα πεπραγμένα στη χώρα του να ασκήσει την αναγκαία πολιτική και θεσμική πίεση προς τις διωκτικές Αρχές». Εντούτοις, σημειώνει, δεν μπορούν να αναμένονται πολλά. Για πολλούς λόγους. «Όταν η θεσμική διαπλοκή αγγίζει ακόμα και τον ίδιο τον κ. Αναστασιάδη, δεν μπορεί να αναμένονται πολλά» επισημαίνει χαρακτηριστικά.

 

 

Από την πρώτη στιγμή που έγιναν οι καταγγελίες Παπασταύρου για τη σαθρότητα που επικρατεί στο χώρο του ποδοσφαίρου, κυβέρνηση και φιλοκυβερνητικά ΜΜΕ προσπάθησαν να ενοχοποιήσουν τον καταγγέλλοντα γιατί δεν έδωσε κατάθεση στην αστυνομία. Οι νομικές απόψεις, αν είναι ή όχι ποινικό αδίκημα αυτό, διχάζονται. Εσείς τι νομίζετε; Είναι νομικό το ζήτημα ή βλέπετε προσπάθεια να ακυρωθούν οι συγκεκριμένες καταγγελίες επειδή προέρχονται από το συγκεκριμένο σωματείο;

 

Δεν είναι η πρώτη φορά που η νομική επιστήμη επιστρατεύεται για να δικαιολογήσει τα αδικαιολόγητα, με την υιοθέτηση νομικισμών χωρίς τεκμηρίωση. Όσοι επικαλούνται τα άρθρα 114 και 115 του Ποινικού Κώδικα για τη Δημόσια Βλάβη θα έπρεπε να γνωρίζουν ότι δεν τυγχάνουν εφαρμογής στις περιπτώσεις δημόσιας καταγγελίας. Διότι το άρθρο 114 αφορά ψευδείς πληροφορίες προς αστυνομικό και το άρθρο 115 για τη δημόσια βλάβη αφορά ψευδή κατάθεση σε συνάφεια με κατά φαντασία ποινικό αδίκημα. Όσες φυλλάδες και παπαγαλάκια του κατεστημένου έσπευσαν λοιπόν να δικάσουν (κατά την πάγια και προσφιλή πρακτική τους) και να καταδικάσουν τον καταγγέλλοντα πρόεδρο της Ομόνοιας είναι εκτεθειμένοι. Και το ξέρουν. Πραγματικά ισχύει η ρήση «αντί να τρίζει η άμαξα τρίζει ο αμαξηλάτης». Αλλά επειδή η νομική πτυχή είναι δευτερεύουσας σημασίας, ας δούμε την ουσία, που είναι το πρόβλημα της διαπλοκής και της διαφθοράς και στο χώρο του ποδοσφαίρου. Ένα άθλημα που συνεπαίρνει δισεκατομμύρια ανθρώπων ανά το παγκόσμιο μολύνεται από σκοπιμότητες που σχετίζονται με το εύκολο και πολλές φορές παράνομο κέρδος. Μιλώντας για την Κύπρο υπάρχουν δύο πτυχές που ασφαλώς συνδέονται. Αφενός είναι οι διαχρονικές παθογένειες, π.χ. αδιαφάνεια και έλλειψη ελέγχου στα πεπραγμένα της ΚΟΠ, που χρήζουν θεσμικών αλλαγών και αφετέρου η πτυχή του παράνομου στοιχήματος και των στημένων αγώνων. Είναι προφανές ότι οι δηλώσεις της Ομόνοιας και της ΑΕΛ έχουν ενοχλήσει διότι τείνουν να ταράξουν τα λιμνάζοντα νερά. Και είναι πολλοί που φοβούνται να αγγίξουν, πόσο μάλλον να σπάσουν το απόστημα.

 

Ποιες οι ευθύνες του Προέδρου της Δημοκρατίας όταν ο ίδιος δημόσια μιλά για την ανάγκη να καθαρίσει ο στάβλος του Αυγεία; Τι έπρεπε να κάνει μέχρι τώρα;

 

Εύλογο το ερώτημα. Ο κ. Αναστασιάδης από τον Φεβρουάριο του 2015, πριν από πέντε χρόνια, είχε μιλήσει για «ενοχές και διαπλοκή, εμπλοκή σε εγκληματικές ενέργειες», στο χώρο του ποδοσφαίρου και δεσμεύτηκε -δυστυχώς- ότι θα προχωρούσε στην εξαγγελία μέτρων τα οποία θα ανησυχούσαν όσους παρανομούν. Τον περασμένο μήνα δε στην εκδήλωση της ΕΑΚ μίλησε για «εγκληματικά στοιχεία που αμαυρώνουν το όνομα του κυπριακού ποδοσφαίρου και της χώρας». Τώρα, σε ποιους τα έλεγε είναι άξιον απορίας. Αυτός και ο Συναγερμός κυβερνούν από το 2013 και φτάσαμε το 2020 να έχουμε πιάσει πάτο με βάση διεθνείς εκθέσεις ως η ευρωπαϊκή χώρα με τον μεγαλύτερο ρυθμό ανάπτυξης της διαφθοράς. Οπόταν οι ευθύνες του κ. Αναστασιάδη είναι εκείνες που αναλογούν σε έναν Πρόεδρο που προβαίνει σε βαρύγδουπες δηλώσεις αλλά μένει στις δηλώσεις. Το τι έπρεπε να κάνει είναι πολύ συγκεκριμένο: να επιδείκνυε στην πράξη πολιτική βούληση και αποφασιστικότητα να αντιμετωπίσει το πρόβλημα. Ωστόσο, όταν η θεσμική διαπλοκή αγγίζει ακόμα και τον ίδιο τον κ. Αναστασιάδη, αφού το γραφείο που ίδρυσε αιτείται «χρυσά» διαβατήρια και ο ίδιος ως Πρόεδρος τα παραχωρεί μέσω των Υπουργών που διόρισε, δεν μπορεί να αναμένονται πολλά. Εξάλλου οι υπόγειες διαδρομές στο χώρο του ποδοσφαίρου είναι πολύ κοντά στα κέντρα εξουσίας. Αρκεί κανείς να μελετήσει τις εκθέσεις της Ελεγκτικής Υπηρεσίας για τα τηλεοπτικά δικαιώματα.

 

Αν ο Πρόεδρος είχε την έγνοια και τη διάθεση να καταθέσει ως μάρτυρας υπεράσπισης του τέως Β. Γ. Εισαγγελέα, δεν έπρεπε να δείξει την ίδια προθυμία και να δώσει στοιχεία στις ανακριτικές Αρχές για τη διαφθορά και διαπλοκή στο ποδόσφαιρο;

 

Το γεγονός ότι ο Γενικός Εισαγγελέας προχωρούσε σε ποινική δίωξη του κ. Ερωτοκρίτου και ο Νίκος Αναστασιάδης προσερχόταν ως μάρτυρας υπεράσπισης του Βοηθού Γενικού Εισαγγελέα, με προφανή στόχο την αποτροπή της καταδίκης του, αποτελεί παγκόσμια θεσμική πρωτοτυπία. Θλιβερή μάλιστα. Έχετε δίκαιο ότι θα μπορούσε με τη -φυσιολογικά- αυξημένη γνώση που έχει ο κάθε Πρόεδρος για τα πεπραγμένα στη χώρα του να ασκήσει την αναγκαία πολιτική και θεσμική πίεση προς τις διωκτικές Αρχές και τον κατά τον ίδιο «πετυχημένο» τέως Υπουργό Δικαιοσύνης για να αντιμετωπιστεί το σαθρό σύστημα διαπλοκής και διαφθοράς στο χώρο του ποδοσφαίρου. Να θυμίσω ότι ο κ. Ιωνάς Νικολάου καθόταν για έξι και πλέον χρόνια στην καρέκλα του αρμόδιου Υπουργού. Και προωθούσε νομοσχέδια στη Βουλή, τα οποία ψηφίζονταν σε νόμους αλλά δεν εφαρμόζονταν. Και οι πολιτικές ευθύνες παρέμειναν ορφανές.

 

Ο Υπουργός Δικαιοσύνης προσπάθησε στις δηλώσεις του πριν και μετά τις καταγγελίες Παπασταύρου να πει ότι «φταίει» ο νόμος των παρακολουθήσεων που δεν δίνει στις διωκτικές Αρχές τα αναγκαία εργαλεία για να κάνουν το έργο που πρέπει να κάνουν για να καθαρίσει ο χώρος του ποδοσφαίρου.

 

Ο νυν Υπουργός Δικαιοσύνης όφειλε να είναι πιο προσεκτικός διότι οι δηλώσεις του οδηγούσαν στο λογικό συμπέρασμα ότι για όλα όσα έγιναν μέχρι σήμερα -περίπου- δεν μπορούν να κάνουν τίποτα, ενώ ο νόμος των παρακολουθήσεων παρουσιάζεται ως η θεραπεία διά πάσαν νόσον, πράγμα που δεν είναι σωστό. Με το νόμο των παρακολουθήσεων η Αστυνομία θα αποκτήσει ακόμα ένα υπερόπλο αλλά ελλείψει πολιτικής βούλησης δεν θα αλλάξει κάτι επί της ουσίας. Να σας δώσω συγκεκριμένα παραδείγματα διότι θέλω να τεκμηριώνω αυτά που λέω. Αυτήν τη στιγμή στα συρτάρια της ΚΟΠ και της Αστυνομίας βρίσκονται αρκετές δεκάδες κόκκινοι φάκελοι. Η Βουλή πριν από 4 χρόνια ψήφισε σε νόμο νομοσχέδιο για την άρση του απορρήτου της επικοινωνίας για «καταγεγραμμένο περιεχόμενο». Δηλαδή για τηλεφωνικές συνδιαλέξεις, emails, sms και άλλες ανάλογες μορφές επικοινωνίας που ήδη έγιναν, οι διωκτικές Αρχές μπορούν να στοιχειοθετήσουν ποινικές υποθέσεις. Και ρωτούμε εδώ και μέρες χωρίς να λαμβάνουμε καμία απάντηση: Σε πόσες από τις δεκάδες των κόκκινων φακέλων έκαναν χρήση αυτού του Νόμου; Πόσα εντάλματα ζήτησαν από τα Δικαστήρια για κατάσχεση τέτοιου υλικού; Ποιους ποδοσφαιρικούς παράγοντες ανέκριναν; Πόσες ποινικές διώξεις έκαναν; Πόσες καταδίκες πέτυχαν; Πολύ φοβούμαι πως οι απαντήσεις σε όλα θα είναι είτε μηδέν είτε κοντά στο μηδέν. Επιπρόσθετα, ψηφίσαμε νόμο με πολύ αυστηρές ποινές για τη χειραγώγηση ποδοσφαιρικών αγώνων (σικέ), άλλο νόμο που καθιστά παράνομο το στοίχημα σε έναν μόνο αγώνα, ψηφίσαμε νόμο για την κατακράτηση τηλεπικοινωνιακών δεδομένων κίνησης (ποιος μίλησε με ποιον, ποια ώρα κτλ). Αγγίζουν τους δέκα οι νόμοι που θα μπορούσαν να αξιοποιήσουν. Ωστόσο, η έλλειψη πολιτικής βούλησης, η διαπλοκή, η διαφθορά και η ανεπάρκεια εξέθρεψαν ακόμα περισσότερο την ασυδοσία και την παρανομία και στο χώρο του ποδοσφαίρου. Επομένως οι αρμόδιοι κάνουν καλά να μην κτίζουν άλλοθι  εκ των προτέρων διότι υπάρχει και η επόμενη μέρα. Και όπως φέρνουμε σήμερα παραδείγματα για τους νόμους που δεν αξιοποίησαν, σε τρεις μήνες από σήμερα πολύ φοβούμαι ότι θα λέμε τα ίδια και για το νόμο των ζωντανών παρακολουθήσεων. Όχι πως δεν γίνονταν παρακολουθήσεις βέβαια, είτε από το κράτος είτε από το παρακράτος των κάθε λογής κατασκοπευτικών βαν.

Χρειάζονται ριζικές θεσμικές αλλαγές

 

Υπάρχει ευρύτερα η άποψη ότι δεν μπορεί να καθαρίσει ο χώρος του ποδοσφαίρου επειδή τα «πάρε δώσε» για τα στημένα, δεν γίνονται ούτε από τα τηλέφωνα, ούτε με γράμμα και βούλα. Ούτε μπορούν να δοθούν επώνυμα στοιχεία στην Αστυνομία γιατί όλοι θα έχουν την τύχη του Μάριου Παναγή. Τι μπορεί να γίνει;

 

Με αφορμή το νέο κύκλο συζήτησης για τη σαθρή αυτή κατάσταση, το ΑΚΕΛ θα επαναφέρει προτάσεις και θα καταθέσει και νέες. Χρειάζονται ριζικές θεσμικές αλλαγές. Αυξημένοι μηχανισμοί εποπτικού ελέγχου της ΚΟΠ, διευρυμένες ρυθμίσεις για το ασυμβίβαστο και τη σύγκρουση συμφέροντος, κ.ά. Βέβαια ευθύνη για όσα συμβαίνουν φέρουν αυτοί που κυβερνούν. Ταυτόχρονα οι Αρχές οφείλουν να προστατεύσουν όσους με κίνδυνο παρουσιάζονται έτοιμοι να δώσουν στοιχεία, ενώ η κυβέρνηση Αναστασιάδη – Συναγερμού έχει το βάρος να αποδείξει ότι είναι έτοιμη να πάρει μέχρι τέλους τις όποιες καταγγελίες και να οδηγήσει ενώπιον της Δικαιοσύνης όσους ενέχονται σε ποινικά αδικήματα. Λυπούμαι να παρατηρήσω ότι δεν έχουμε πειστεί ότι υπάρχει η αναγκαία πολιτική βούληση. Μακάρι να μας διαψεύσουν. Ωστόσο πολύ φοβούμαι πως ίσως εδώ να ταιριάζει μια αγγλική φράση, πως «είναι δύσκολο να πυροβολήσεις το πόδι σου».

 

 

 

 

Google News icon Aκολουθήστε μας στο Google News

Οι τελευταίες ειδήσεις από την Κύπρο και τον κόσμο και όλη η επικαιρότητα στο dialogos.com.cy