Συνέντευξη/Γιώργος Πέρρος: Δεν ήταν η κακιά στιγμή, αλλά αποτέλεσμα των ιδιωτικοποιήσεων

• «Θα συνεχίσουµε να αγωνιζόµαστε για να αισθάνεται ο κόσµος ασφαλής, για να πηγαίνει στη δουλειά του όρθιος και να γυρνάει όρθιος στην οικογένειά του»
• ∆εν τους αφορά καθόλου αν µάνα που ψάχνει το παιδί της θα το βρει. ∆εν δίνεται σηµασία στον άνθρωπο και τη ζωή του, αλλά στο πώς θα κερδίσουν περισσότερα οι εταιρείες
• Υποστελέχωση, εντατικοποίηση της εργασίας, ασυντήρητες υποδοµές και τεχνολογία που δεν αξιοποιήθηκε. Αν συνεχιστεί αυτή η κατάσταση, απευχόµαστε να έρθουν και άλλα. Όχι µόνο στους σιδηροδρόµους, αλλά και στις υπόλοιπες µεταφορές
• Να πάψει ο άνθρωπος να θεωρείται κόστος. Γιατί εδώ για αυτό µιλάµε. Βάζουν στο ζύγι την ανθρώπινη ζωή

Ο επικεφαλής του Πανεργατικού Αγωνιστικού Μετώπου (ΠΑΜΕ) Ελλάδας, Γιώργος Πέρρος, βρέθηκε στην Κύπρο για τις εργασίες του Προεδρικού Συµβουλίου της Παγκόσµιας Συνδικαλιστικής Οµοσπονδίας και δεν θα µπορούσαµε να µην τον ρωτήσουµε για το τραγικό σιδηροδροµικό δυστύχηµα που σηµειώθηκε την Τρίτη στα Τέµπη. Στη συνέντευξή του ο Γ. Πέρρος µάς εξηγεί αναλυτικά γιατί πρόκειται για ένα έγκληµα και όχι για µια κακιά στιγµή. Υπογραµµίζει τις ευθύνες των αστικών πολιτικών κοµµάτων, των κυβερνήσεων και των εταιρειών και υποδεικνύει ότι η βασική αιτία είναι η πολιτική που ακολούθησαν -η πολιτική της «απελευθέρωσης» των µεταφορών, η πολιτική της ιδιωτικοποίησης.

 

Συνέντευξη στον Γιάννη Κακαρή

Ποια θεωρείτε ότι είναι τα αίτια πίσω από τη μεγάλη τραγωδία στα Τέμπη;

Πρόκειται καταρχήν για ένα έγκλημα. Δεν πρόκειται για μια κακιά στιγμή ή για λάθος. Είναι ένα έγκλημα και μάλιστα θα λέγαμε ότι είναι διαρκές έγκλημα στο οποίο έχουν ευθύνη όλες οι κυβερνήσεις και βεβαίως οι εταιρείες. Η βασική αιτία είναι η πολιτική που ακολούθησαν όλες οι κυβερνήσεις και όλα τα αστικά κόμματα στην Ελλάδα, ανεξαρτήτως προσήμου ή χρώματος και αυτή είναι η πολιτική της «απελευθέρωσης» των μεταφορών, η πολιτική της ιδιωτικοποίησης.

Η ΤΡΑΙΝΟΣΕ δόθηκε στους Ιταλούς (τη Hellenic train) και μάλιστα της δόθηκε προίκα 50 εκατομμύρια ευρώ κάθε χρόνο.

Αυτή λοιπόν η διαχρονική πολιτική είναι η βασική αιτία και ξέρουμε όλοι μας ότι ο στόχος των επιχειρηματικών συμφερόντων είναι καθαρά το κέρδος και όχι η ασφάλεια των εργαζομένων και των επιβατών. Αυτό αποδείχθηκε και στη συγκεκριμένη στιγμή. Στον ΟΣΕ είχαμε και άλλα γεγονότα πριν από αυτό, με εκτροχιασμούς τρένων που δεν τα μαθαίνει ο κόσμος λόγω των ΜΜΕ που υπηρετούν κάθε φορά την εκάστοτε κυβέρνηση και τα επιχειρηματικά συμφέροντα. Οι προειδοποιήσεις της Δημοκρατικής Ενωτικής Συνδικαλιστικής Κίνησης (ΔΕΣΚ) Σιδηροδρόμων, αλλά και των εργαζομένων ήταν ότι αργά ή γρήγορα θα έρθει το τραγικό γεγονός. Και δυστυχώς ήρθε.

Αν συνεχιστεί αυτή η κατάσταση απευχόμαστε να έρθουν και άλλα. Όχι μόνο στους σιδηροδρόμους, αλλά και στις υπόλοιπες μεταφορές. Και στο ΜΕΤΡΟ είχαμε ένα νεκρό. Και τα λεωφορεία -που ένα μέρος τους δόθηκε σε ιδιώτες- είναι νεκροφόρες. Ίσως αυτός ο χαρακτηρισμός να είναι επιεικής. Και εκεί αν δεν παρθούν μέτρα θα έχουμε αντίστοιχα γεγονότα.

Ποια είναι τα προβλήματα και ποιες οι ελλείψεις που οδήγησαν στο τραγικό αυτό γεγονός;

Ακριβώς μετά την ιδιωτικοποίηση έγιναν τα εξής:

Υποστελέχωση των υπηρεσιών. Για παράδειγμα στη συντήρηση μιας γραμμής αντί να είναι πέντε εργαζόμενοι, μπορεί να είναι και ένας. Ο συγκεκριμένος σταθμάρχης ήταν μόνος του. Αν κάτι συμβεί ποιος θα δώσει κατεύθυνση στον μηχανοδηγό;

Δεύτερον, η εντατικοποίηση της εργασίας. Μιλάμε για τρομερή εντατικοποίηση, με εργαζομένους που δουλεύουν πάνω από 10 ώρες την ημέρα.

Τρίτον, υπάρχει έλλειψη ηλεκτρονικών μέσων όπως η τηλεματική. Μηχανήματα που είχαν αγοραστεί και δεν χρησιμοποιήθηκαν.

Και τέλος, δεν είναι συντηρημένες οι υποδομές. Γι’ αυτό και τα φανάρια δεν λειτουργούσαν.

Ενώ βρισκόμαστε στον 21ο αιώνα και μπορεί να αξιοποιηθεί όλη η σύγχρονη τεχνολογία, δεν αξιοποιείται. Για παράδειγμα υπάρχει τεχνολογία η οποία αντιμετωπίζει το λεγόμενο ανθρώπινο λάθος. Αν περάσεις το κόκκινο φανάρι, σε φρενάρει το ίδιο το σύστημα. Ούτε αυτό υπάρχει.

Μάλιστα δεν υπάρχει ενδοεπικοινωνία, ενώ στο συγκεκριμένο σημείο ούτε καν η κινητή τηλεφωνία δεν πιάνει καλά.

Έχει συλληφθεί ο σταθμάρχης Λάρισσας, ενώ ο Υπουργός Μεταφορών και Υποδομών έχει παραιτηθεί. Θεωρείτε ότι αυτό είναι αρκετό;

Οι ευθύνες ανήκουν σε όλες τις κυβερνήσεις και τις εταιρείες. Η σημερινή κυβέρνηση της Ν.Δ. επιχειρεί με τα γνωστά παπαγαλάκια στα ΜΜΕ να επιρρίψει όλες τις ευθύνες στον σταθμάρχη.

Δεν εξιλεώνονται όλοι αυτοί με την παραίτηση ενός υπουργού ή ενός Γενικού Διευθυντή στον ΟΣΕ. Έχουν και αυτοί τεράστιες ευθύνες γιατί για χρόνια προειδοποιούσαν οι εργαζόμενοι με ανακοινώσεις και κινητοποιήσεις.

Παρεμπιπτόντως στο ΜΕΤΡΟ πρόσφατα έγιναν κινητοποιήσεις και είναι θράσος, είναι ντροπή, είναι αίσχος, την ώρα που μετράμε νεκρούς ακόμη, να παίρνουν τους εργαζομένους στα δικαστήρια γιατί έκαναν κινητοποιήσεις απαιτώντας μέτρα ασφαλείας. Πρόκειται για αδιανόητα πράγματα.

Και επειδή μιλούν για τους εργαζομένους και τον σταθμάρχη, δεν μπορείς να έχεις εργαζομένους που να δουλεύουν 11 ώρες, που να είναι συμβασιούχοι, άλλους που να είναι από εργολάβο και άλλους εργαζομένους χωρίς εκπαίδευση.

Πρόσφατα απέλυσαν εργαζομένους που ήταν στις διαβάσεις. Και εκεί γίνονται πολλά ατυχήματα συχνά πυκνά και μάλιστα με νεκρούς. Ακολούθως προσέλαβαν άλλους εργαζομένους με €400 – €500 μέσω εργολάβου χωρίς να εκπαιδευτούν. Όλα αυτά συνθέτουν το παζλ των ευθυνών που και εμείς νομίζουμε ότι πρέπει να καταλογισθούν.

Ως συνδικαλιστικό κίνημα πώς αντιδράτε σε όλα αυτά;

Εμείς, ως συνδικάτα, θα κάνουμε ό,τι περνά από το χέρι μας για να καταλογισθούν πραγματικά ευθύνες σε όλους. Αλλά πιστεύουμε ότι πρέπει να καταλογισθούν ευθύνες και σε όσους έχουν ως βασική τους πολιτική γραμμή και συμφωνούν με την απελευθέρωση των μεταφορών και τις ιδιωτικοποιήσεις.

Όλα αυτά οδηγούν στο να μη δίνεται σημασία στον άνθρωπο και τη ζωή του, αλλά στο πώς θα κερδίσουν περισσότερα οι εταιρείες. Δεν τους αφορά καθόλου αν μάνα που ψάχνει το παιδί της θα το βρει.

Θα συνεχίσουμε σε αυτή την κατεύθυνση και η μόνη απάντηση που πρέπει να δοθεί είναι να δυναμώσουν οι αγώνες των εργαζομένων, οι αγώνες των συνδικάτων για να μην ξανά έχουμε τέτοιο. Να πάψει ο άνθρωπος να θεωρείται κόστος. Γιατί εδώ για αυτό μιλάμε. Βάζουν στο ζύγι την ανθρώπινη ζωή.

Στην Ελλάδα σκοτώθηκαν από την έλλειψη υποδομών και όλων όσων ανέφερα προηγουμένως. Στην Τουρκία θάφτηκαν κάτω από τα συντρίμμια και ξέρουμε την αιτία. Επίσης, σε άλλα ζητήματα, όπως τις φωτιές, καίγονται άνθρωποι. Η αιτία για όλα αυτά είναι μία. Θεωρούν τον άνθρωπο κόστος, για αυτό δεν παίρνουν μέτρα. Γιατί αν πάρουν μέτρα, αυτά θα κοστίσουν και οι εταιρείες θέλουν να βάλουν λιγότερα και να κερδίσουν περισσότερα.

Ενίσχυση των δυνάμεων που αγωνίζονται για να μην υπάρχουν θύματα στο βωμό του κέρδους

Σε λίγο καιρό αναµένεται ότι θα διεξαχθούν εκλογές στην Ελλάδα. Μπορεί να αλλάξει κάτι µέσα από αυτή τη διαδικασία; Πρέπει να καταδικαστούν και πολιτικά όλοι αυτοί. Πρέπει ο θυµός, η οργή και η αγανάκτηση για όλα αυτά να εκφραστούν και σε αγώνες, αλλά και σε καταδίκη των πολιτικών των αστικών κοµµάτων που κυβέρνησαν τη χώρα, περιλαµβανοµένης και της νυν κυβέρνησης της Νέας ∆ηµοκρατίας.

Η κυβέρνηση της επόµενης µέρας θα είναι κυβέρνηση αντιλαϊκή. Άρα πρέπει να ενισχυθούν εκείνες οι δυνάµεις που έδωσαν αγώνες και θα συνεχίσουν και µετά τις εκλογές να βρίσκονται στο δρόµο, να οργανώνουν αγώνες, να οργανώνουν κινητοποιήσεις, για να πάψουν να υπάρχουν θύµατα από την πολιτική του κέρδους.

Το σύνθηµα που βλέπετε γραµµένο στα πανό των διαδηλώσεων, ότι εκφράζοντας τη φωνή των νεκρών να µην υπάρξει ξανά τέτοιο έγκληµα, δεν πρέπει να επιτρέψουµε να ξεχαστεί. Πρέπει να διαπερνά ολόκληρο τον ελληνικό λαό. Εµείς θα συνεχίσουµε σε αυτή την κατεύθυνση για να αισθάνεται ασφαλής ο κόσµος, για να µπορεί να ταξιδεύει ο κόσµος και να µπορεί ο εργαζόµενος που εργάζεται εκεί να είναι ασφαλής. Για να πηγαίνει στη δουλειά του όρθιος και να γυρνάει όρθιος στην οικογένειά του.