Συνέντευξη-Κ.Γουλιάμος: Ο Α. Μαυρογιάννης δεν υποβαθμίζει τον πολίτη σε υπήκοο ούτε και σε κομματικό ψηφοφόρο

  • Η επίκληση της αλλαγής από υποψηφίους της συντηρητικής τάξης και δεξαμενής λειτουργεί καθαρά ως διαφημιστικό μήνυμα
  • Ο νέος Πρόεδρος οφείλει και πρέπει ν’ αξιοποιήσει την τεχνογνωσία της πανεπιστημιακής κοινότητας με κριτήρια όχι κομματικά αλλά επιστημονικά
  • Ο Α. Μαυρογιάννης αντιμετωπίζει κατά βάθος, και όχι προσχηματικά, το ίδιο το πρόβλημα της κρίσης ως κατ’ εξοχήν ανθρωπολογικό και πολιτικό ζήτημα
  • Ο Α. Μαυρογιάννης διαθέτει την τεχνογνωσία αλλά και τη μακρά εμπειρία – θητεία των ανταγωνισμών και των αντιπαραθέσεων στο διεθνές περιβάλλον
  • Ο Ανδρέας Μαυρογιάννης απευθύνεται καθαρά και ανοικτά σε πολίτες με ανοικτούς ορίζοντες που επιζητούν μια κοινωνία ανοιχτή στις επιλογές της και, προπάντων, μια κοινωνία ακηδεμόνευτη.

Οι ανθρώπινες ευαισθησίες, οι ουμανιστικές και κοινωνικές αξίες που διαθέτει δημιουργούν την ειδοποιό πολιτική του διαφορά απ’ όλους όσοι μετέχουν στις προεδρικές εκλογές, τονίζει στη «Χαραυγή» ο πρώην πρύτανης του Ευρωπαϊκού Πανεπιστημίου Κύπρου και τακτικό μέλος της Ευρωπαϊκής Ακαδημίας Επιστημών και Τεχνών Κώστας Γουλιάμος.

Τονίζει επίσης ότι ο ανεξάρτητος υποψήφιος απέδειξε εν τοις πράγμασι τη δεινότητά του ν’ αντιμετωπίζει προβλήματα, ακόμα και αδιέξοδα, με πνεύμα συνεργασίας, πολυεπίπεδης διάδρασης, θεσμικής συλλογικότητας και συγκατάθεσης σε συνεννόηση με το λαό. Ο κ. Γουλιάμος εκφράζει την πεποίθηση πως ο κ. Μαυρογιάννης θα αντιμετωπίσει το πρόβλημα της κρίσης ως κατ’ εξοχήν ανθρωπολογικό και πολιτικό ζήτημα. Σημειώνει επίσης ότι ο υποψήφιος είναι από τους ελάχιστους πολιτικούς διεθνώς με γνώση των Γραμμάτων και Τεχνών.

Συνέντευξη στον Μιχάλη Μιχαήλ

Έχετε εκφράσει δημόσια την υποστήριξή σας προς την ανεξάρτητη υποψηφιότητα του Ανδρέα Μαυρογιάννη. Τι σας οδήγησε σε αυτή την απόφαση;

Οι ανθρώπινες ευαισθησίες, οι ουμανιστικές και κοινωνικές αξίες που διαθέτει και πρεσβεύει ο κ. Ανδρέας Μαυρογιάννης, σε συνάρτηση με το ανοικτό, πλουραλιστικό και προοδευτικό πολιτικό του πρόγραμμα, δημιουργούν την ειδοποιό πολιτική του διαφορά απ’ όλους όσοι μετέχουν στις προεδρικές εκλογές. Συγκροτούν συν τοις άλλοις όρους ενός σύγχρονου πολιτικού δημοκρατικού πολιτισμού, τον οποίο έχει ανάγκη όσο ποτέ άλλοτε στην ιστορία της η Κυπριακή Δημοκρατία. Ο κ. Μαυρογιάννης δεν υποβαθμίζει τον πολίτη σε υπήκοο ούτε και σε κομματικό ψηφοφόρο. Απευθύνεται καθαρά και ανοικτά σε πολίτες με ανοικτούς ορίζοντες που επιζητούν μια κοινωνία ανοιχτή στις επιλογές της και, προπάντων, μια κοινωνία ακηδεμόνευτη.

Σε αντίθεση με το τι συμβαίνει στο εξωτερικό, στην Κύπρο οι παρεμβάσεις της ακαδημαϊκής κοινότητας στα δημόσια δρώμενα είναι περιορισμένες. Χρειάζεται ο νέος Πρόεδρος να αξιοποιήσει τις γνώσεις και τις εμπειρίες αυτής της κοινότητας;

Δυστυχώς ένα εξαιρετικά μεγάλο μέρος της πανεπιστημιακής κοινότητας επιβεβαιώνει τη θέση του Mannheim για την «αιωρούμενη διανόηση» ως κοινωνικά, πολιτικά και ταξικά αποξενωμένη από τα προβλήματα και ζητήματα της κοινωνίας. Σε αυτή την «αιωρούμενη διανόηση» ευδιάκριτα κυριαρχεί ένα σύστημα εργαλειακού ορθολογισμού. Να υπενθυμίσω πως ο Ντοστογιέφσκι στο «Υπόγειο» ειρωνεύεται τον εν λόγω ορθολογισμό και, γενικότερα, την ιδέα της εξέλιξης προς μια τροχιά συνεχόμενης ποσοτικής βελτίωσης. Εν πάση περιπτώσει, θεωρώ πως ο νέος Πρόεδρος οφείλει και πρέπει ν’ αξιοποιήσει την τεχνογνωσία της πανεπιστημιακής κοινότητας με κριτήρια όχι κομματικά αλλά επιστημονικά, δημιουργώντας τους προσήκοντες προς τις ανάγκες του τόπου πυλώνες, με τρόπο μάλιστα θεμελιακά και όχι προσχηματικά θεσμικό.

Ο κ. Μαυρογιάννης δεν είναι πολιτικός, αλλά είναι διπλωμάτης, τεχνοκράτης. Μπορεί ως τέτοιος να χειριστεί πολιτικά, οικονομικά ή κοινωνικά θέματα;

Η συρρίκνωση της δημοκρατίας, η αποδόμηση της πολιτικής, η απομείωση του Πολιτισμού, όπως και άλλες παθογένειες, αποτελούν μεταξύ άλλων παθογένειες της «επαγγελματοποίησης» του πολιτικού. Να θυμίσω τη μνημειώδη διάλεξη στο Μόναχο, το 1919, του Max Weber, με τίτλο «Η πολιτική ως κλήση και ως επάγγελμα». Όπως κι αν έχει, ο κ. Μαυρογιάννης δεν ανήκει σ’ εκείνο το είδος πολιτικών που αυτο-αναγορεύονται σε αποκλειστικούς εκπροσώπους κομμάτων και πολιτών εν ονόματι των οποίων ομιλούν ακατάσχετα και αντιφατικά επί παντός επιστητού. Τουναντίον, αντιστήριγμα της ανοιχτής κοινωνίας που θέλει να δημιουργήσει, ώστε να επιτευχθεί τελέσφορος χειρισμός, είναι η υψηλή τεχνογνωσία του, η πολιτική του ευπρέπεια, η συλλογική του δράση, ο λειτουργικός του πραγματισμός και η βούλησή του περί ηθικής και θεσμικής θωράκισης του πολιτικού συστήματος.

Ίσως κανένας να μην μπορεί να αμφισβητήσει τις προθέσεις του. Θα έχει, όμως, τη δυνατότητα να κάνει τις αλλαγές που θέλει στο υπάρχον σύστημα;

Αναμφίβολα, θα έχει ως Πρόεδρος ν’ αντιμετωπίσει δυσκολίες και αντιδράσεις, προερχόμενες κυρίως από διάφορα κέντρα του κοινωνικού και πολιτικού συντηρητισμού. Μολαταύτα, ο κ. Μαυρογιάννης διαθέτει την τεχνογνωσία αλλά και τη μακρά εμπειρία-θητεία των ανταγωνισμών και των αντιπαραθέσεων στο διεθνές περιβάλλον. Και απέδειξε εν τοις πράγμασι τη δεινότητά του ν’ αντιμετωπίζει προβλήματα, ακόμα και αδιέξοδα, με πνεύμα συνεργασίας, πολυεπίπεδης διάδρασης, θεσμικής συλλογικότητας και συγκατάθεσης σε συνεννόηση με το λαό. Έχω την πεποίθηση πως τα στοιχεία αυτά θα αξιοποιηθούν με τη χρήση ενός πολυπρισματικού πραγματισμού και συναινετικής πολιτικής.

Η σήψη, η διαφθορά και η διαπλοκή στην Κύπρο τα τελευταία 10 χρόνια έχουν φτάσει στα ύψη σε εσωτερικό επίπεδο. Πόσο εύκολα μπορούν να κτυπηθούν;

Αναμφίβολα, βιώνουμε μια τεραστίων διαστάσεων ιστορία διαπλοκών και διαφθοράς που, σημειωτέον, δεν έχει μόνο σχέση με την πολιτική και τους πολιτικούς. Κατά την εκτίμησή μου είναι λάθος να δαιμονοποιείται αποκλειστικά και μόνο το πολιτικό σύστημα. Πέραν τούτου, είμαι υποχρεωμένος να θέσω μαζί με το ζήτημα της διαπλοκής-διαφθοράς και το τεράστιο πρόβλημα των ανισοτήτων: πολιτικών, οικονομικών και πολιτισμικών. Πρόβλημα που σε συνδυασμό με την έκλειψη δημοκρατικής εμβάθυνσης επαναφέρει μεθ’ επιτάσεως το θέμα της κρίσης εμπιστοσύνης των πολιτών απέναντι στην πολιτική. Είναι σημαντικό το γεγονός πως ο κ. Μαυρογιάννης αντιμετωπίζει κατά βάθος, και όχι προσχηματικά, το ίδιο το πρόβλημα της κρίσης ως κατ’ εξοχήν ανθρωπολογικό και πολιτικό ζήτημα.

Δεν είναι σχήμα οξύμωρο οι εκπρόσωποι της μέχρι τώρα κυβέρνησης να επικαλούνται είτε την αλλαγή είτε το ότι θα φέρουν κάτι καινούργιο και σύγχρονο όταν κυβέρνησαν για 10 χρόνια;

Η εννοιολόγηση της αλλαγής είναι ένα πολύπλοκο επιστημονικό θέμα. Εν προκειμένω, η χρήση και κατάχρηση της λέξης «αλλαγή» στοιχειοθετεί ρητορική τερατογένεση. Πραγματικά, η επίκληση της αλλαγής από υποψηφίους της συντηρητικής τάξης και δεξαμενής λειτουργεί καθαρά ως διαφημιστικό μήνυμα, κενό ωστόσο περιεχομένου και, κατ’ επέκταση, πολιτικού νοήματος. Επί της ουσίας αποτελεί λεκτικά οξύμωρο σχήμα που, ipso facto, μετατρέπεται σε πολιτικό τραγέλαφο, καθότι ανακατεύει ανόμοια πράγματα, ενώ ταυτόχρονα επιτείνει την πολιτική σύγχυση. Τέλος πάντων, την αλλαγή περιεχομένου της πολιτικής τη φέρνει ο λαός και όχι ο διαφημιστικός λόγος επιτελείων και εκπροσώπων της συντήρησης.

Εκτός από ακαδημαϊκός είστε και άνθρωπος που ασχολείται με τον Πολιτισμό, ο οποίος είναι ο τελευταίος τροχός της άμαξας στις προτεραιότητες των κυβερνώντων. Δεδομένων και των ευαισθησιών του κ. Μαυρογιάννη σε αυτόν τον τομέα, θα δούμε επιτέλους να αλλάζει κάτι σε αυτό το θέμα;

Υπάρχει ακόμα έλλειμμα ολιστικού πολιτισμικού σχεδίου ως δημόσιας πολιτικής. Κάτι τέτοιο βέβαια απαιτεί κυβερνητικό σχέδιο, στέρεη στρατηγική και μακρόχρονους στόχους. Με ελάχιστες εξαιρέσεις, κυριαρχούν κατά βάση οι αποσπασματικές δράσεις και, παράλληλα, ενισχύονται εκείνα τα δίκτυα που εξυπηρετούν ή δικαιολογούν προσεγγίσεις του ηγεμονικού λόγου και συστήματος. Έτσι εύκολα βρίσκουν κενό έδαφος και παρεισφρέουν εισαγόμενες λογικές νεοαποικιοκρατικού περιεχομένου και χαρακτήρα που, ως τέτοιες, αλλοιώνουν ή/και μεταλλάσσουν δραστικά το πολιτισμικό γίγνεσθαι της χώρας.

Ο κ. Μαυρογιάννης, από τους ελάχιστους πολιτικούς διεθνώς με γνώση των Γραμμάτων και Τεχνών,  πρόκειται ν’ αλλάξει αυτή την πεπαλαιωμένη προσέγγιση μέσα από τη συγκρότηση στρατηγικής εστιάζοντας στην ώσμωση των Κυπρίων δημιουργών με τα διεθνή ρεύματα καλλιτεχνικής-λογοτεχνικής σκέψης κι έκφρασης. Αναμένω να υπάρξει όχι απλώς πολιτισμική εξωστρέφεια, αλλά και αναδιάταξη της σχέσης πολιτισμού, κοινωνίας και δημοκρατίας.

Ο Α. Μαυρογιάννης διαθέτει την καίρια κοινωνική ικανότητα για να ανακτήσει η Κύπρος την αξιοπιστία της

Είναι γενικά αναγνωρισμένο ότι η Κύπρος αντιμετωπίζει θέμα αξιοπιστίας στη διεθνή κοινότητα και στο Κυπριακό, αλλά και σε σχέση με τη διαφθορά. Ο κ. Μαυρογιάννης έχει την «έξωθεν καλή μαρτυρία» ότι μπορεί να αποκαταστήσει αυτή την αξιοπιστία;

Υπάρχει πλήθος πολιτικών δυσλειτουργιών και αδιεξόδων. Λόγου χάρη, η περαιτέρω επιδείνωση που καταγράφει η Κύπρος στο Δείκτη Αντίληψης της Διαφθοράς της Διεθνούς Διαφάνειας, η φτωχοποίηση του λαού και το ξήλωμα του κοινωνικού κράτους υπονομεύουν τον κοινωνικό ιστό, την υλική και άυλη ισχύ της χώρας.

Σύμφωνα με το ίδιο το Υπουργείο Οικονομικών, η μηνιαία ανεργία (ΕΕΔ) αυξήθηκε στο 8,0% τον Οκτώβριο του 2022 σε σχέση με 6,5% τον αντίστοιχο μήνα του 2021. Να θυμίσω πως πρόσφατα αποτυπώθηκε υποχώρηση της Κύπρου κατά επτά θέσεις στην κατάταξη ανταγωνιστικότητας. Για την εικόνα παρακμής και κρίσης που έχουμε περιέλθει, ευθύνη φέρει η εμμονή της κυβερνητικής 10ετίας στις πολιτικές του κεφαλαιοκρατισμού και τις πρακτικές του νεοφιλελευθερισμού.

Ο κ. Μαυρογιάννης διαθέτει την καίρια κοινωνική ικανότητα του πολιτικού αλλά και το κατάλληλο διεθνές κοινωνικο-πολιτισμικό δίκτυο, ώστε ν’ ανακτήσει η Κύπρος την αξιοπιστία της. Άλλωστε η πολιτική του στάση διέπεται από τις αρχές της «ηθικής της πεποίθησης» και της «ηθικής της ευθύνης». Διεθνώς αναγνωρίζεται ως πρόσωπο που συνδέει τη σχέση ηθικής με την πολιτική, σχέση σαφώς διαταραγμένη στις μέρες μας.

Google News icon Aκολουθήστε μας στο Google News

Οι τελευταίες ειδήσεις από την Κύπρο και τον κόσμο και όλη η επικαιρότητα στο dialogos.com.cy