Συνέντευξη-Πρόεδρος Κόμματος Κοινοτικής Δημοκρατίας: Κοινός αγώνας η απάντηση στις συνεχείς απειλές

• Ε/κ και Τ/κ να εργαστούν πιο εντατικά για την ειρήνη
• Οι όποιες εθνικιστικές ενέργειες εξυπηρετούν τον Τατάρ και τους αφέντες του στην Τουρκία
• Όσο πιο πολύ μιλούν για μια λύση δύο κρατών, τόσο περισσότερο πρέπει να μιλούμε εμείς για λύση Δικοινοτικής Διζωνικής Ομοσπονδίας
• Αν ο Αναστασιάδης έκανε ένα βήμα μπροστά, αυτή τη στιγμή θα κάναμε αυτή τη συνέντευξη σε μια επανενωμένη Κύπρο

Δικηγόρος, ακτιβίστρια, υπέρμαχος των ανθρωπίνων δικαιωμάτων των γυναικών, ενεργό μέλος της κοινωνίας των πολιτών, η Μινέ Ατλί είναι η νεοεκλεγείσα πρόεδρος του τουρκοκυπριακού κόμματος Κοινοτικής Δημοκρατίας (TDP).

Συνέντευξη στην Ελένη Κωνσταντίνου

Η καλλιέργεια κουλτούρας ειρήνης, η συνεργασία μεταξύ των δύο κοινοτήτων, ο σεβασμός των δικαιωμάτων, η προσπάθεια επίλυσης του Κυπριακού είναι ζητήματα αυτονόητα για την ίδια και για τα οποία μάχεται από πολύ νεαρή ηλικία.

Την ίδια ώρα, έχει αναλάβει την πρωτοβουλία, ως επικεφαλής πλέον του κόμματος Κοινοτικής Δημοκρατίας, να έρθει σε επαφή με τα υπόλοιπα προοδευτικά κόμματα στην τ/κ κοινότητα, ώστε να μπορέσουν να πορευθούν σε ένα κοινό πεδίο αγώνα.

Η στήριξη όμως θα πρέπει, όπως επισημαίνει η Μινέ Ατλί, να μην εξαντληθεί μόνο ανάμεσα στους Τουρκοκυπρίους, οι οποίοι κινδυνεύουν με αφανισμό μετά και τις συνεχείς παρεμβάσεις της Τουρκίας, αλλά να επεκταθεί και στους Ελληνοκυπρίους, οι οποίοι θα πρέπει να παλέψουν από κοινού για να έχει ο τόπος μέλλον.

Η πρόσφατη εκλογή της δικηγόρου Μινέ Ατλί στην ηγεσία του τουρκοκυπριακού κόμματος Κοινοτικής Δημοκρατίας (TDP) έχει το δικό της ενδιαφέρον, μεγαλύτερο όμως ενδιαφέρον έχει η προσέγγισή της για το πώς θα πρέπει να πορευθούν οι προοδευτικές πολιτικές δυνάμεις ώστε να απαλλαχτούν οι Τουρκοκύπριοι από την επιρροή και τις παρεμβάσεις της Τουρκίας.

Με θάρρος και τόλμη, η Μινέ Ατλί δίνει το έναυσμα για συνεργασίες μεταξύ των Κυπρίων που επιθυμούν να προχωρήσει η ειρηνευτική διαδικασία, ώστε να μπορέσει η κοινή μας πατρίδα να έχει μέλλον και οι άνθρωποί της λόγο ύπαρξης.

«Ως γυναίκα, δικηγόρος, μητέρα δεν ήμουν 100% έτοιμη γι’ αυτόν το ρόλο. Όμως υπάρχει μια στιγμή όπου πρέπει κάποιος να αναλάβει μια ιστορική ευθύνη. Δεν μπορούσα να μείνω αμέτοχη σε αυτό το κάλεσμα, δεδομένου ότι στην ουσία μεγάλωσα μέσα σε αυτό το πολιτικό κόμμα. Μας λένε να μην παλεύουμε, να κρατάμε ισορροπίες, να έχουμε μια σχέση σεβασμού με την Τουρκία.

Όμως δεν μας σέβονται, θέλουν να μας επιβάλλουν τι θα πράττουμε. Θέλουν την πλήρη ομογενοποίησή μας με την τουρκική ταυτότητα. Αυτό είναι κάτι που δεν θα επιτρέψουμε. Βρισκόμαστε κάτω από συνεχείς απειλές για το θέμα αυτό και αυτό που χρειάζεται είναι ένας κοινός αγώνας ενάντια σε αυτή τη μεγάλη απειλή.

Και όταν λέω κοινό αγώνα δεν εννοώ μόνο από μέρους των προοδευτικών τουρκοκυπριακών ομάδων, αλλά όλων των προοδευτικών Κυπρίων, Ελληνοκυπρίων και Τουρκοκυπρίων».

Ερωτηθείσα για τις ολοένα και πιο συχνές παρεμβάσεις που παρατηρούνται από μέρους της Τουρκίας προς την τ/κ κοινότητα, η Μινέ Ατλί αναφέρει ότι η παρέμβαση που είδαμε στις τελευταίες «προεδρικές» εκλογές δεν ήταν ήταν η πρώτη, αφού είχαν προηγηθεί νωρίτερα άλλες. Ενδεικτικά, αναφέρει την επίθεση που δέχτηκε η εφημερίδα «Αφρίκα» το 2018 μετά από προτροπή του Ερντογάν, ο οποίος ενοχλημένος από δημοσίευμα της εφημερίδας κάλεσε «τους αδελφούς του στη βόρεια Κύπρο να δώσουν την απαιτούμενη απάντηση».

«Την επόμενη ημέρα εκατοντάδες μαζεύτηκαν έξω από τα γραφεία της εφημερίδας “Αφρίκα” πετώντας πέτρες, σκαρφαλώνοντας στα δέντρα προσπαθώντας να μπουν μέσα στα γραφεία. Εκείνη τη μέρα βρισκόμουν μέσα στα γραφεία και ήμουν μάρτυρας του φόβου με τον οποίο έτρεχαν οι εργαζόμενοι να γεμίσουν κουβάδες με νερά, ώστε να είναι έτοιμοι σε περίπτωση που τους πέταγαν κάποια εύφλεκτη ύλη να προστατεύσουν τους εαυτούς τους.

Η δεύτερη παρέμβαση αφορούσε τον Ακιντζί. Η Τουρκία ήθελε τον Ακιντζί να αποχωρήσει από την ηγεσία της τ/κ κοινότητας, γιατί γνώριζαν ότι δεν ήταν μαριονέτα τους. Δεν θα επέτρεπε στην Τουρκία να παρέμβει.

Ο Ακιντζί προσπάθησε πολύ και καθόλη τη διάρκεια της διαδικασίας για ειρήνη. Και μπορούσες να διακρίνεις ότι η τ/κ κοινότητα έκανε ό,τι μπορούσε για τη λύση του Κυπριακού. Υπεύθυνος για την αρνητική εξέλιξη στη διαδικασία αυτή είναι και ο Νίκος Αναστασιάδης.

Αν αυτός έκανε ένα βήμα μπροστά, αυτή τη στιγμή θα κάναμε αυτή τη συνέντευξη σε μια επανενωμένη Κύπρο. Όμως δεν ήθελε μια δημοκρατία με διαφάνεια και ισορροπίες», αναφέρει χαρακτηριστικά η Μινέ Ατλί.

Το σχέδιο, σύμφωνα με την πρόεδρο του TDP, ήταν η απομάκρυνση του Ακιντζί. Μάλιστα η «πρεσβεία» της Τουρκίας στην τ/κ κοινότητα πραγματοποίησε και σειρά διαλέξεων που είχαν σαν θεματικές τρόπους για να επιτευχθεί αυτό.

«Το γεγονός ότι άλλαξαν τον ηγέτη των Τουρκοκυπρίων δεν ήταν αρκετό για την Τουρκία. Παρενέβηκαν στο συνέδριο του κόμματος Εθνικής Ενότητας (UBP) στις εσωτερικές του διαδικασίες, ώστε να αποσυρθούν συγκεκριμένοι υποψήφιοι για να παραμείνει ο εκλεκτός τους, αυτός που μπορούν να ελέγχουν πιο εύκολα.

Στη συνέχεια θέλησαν να αναμειχθούν σε αποφάσεις δικαστηρίου αποκαλώντας ετυμηγορίες ως μη αποδεκτές, με τις διώξεις ακτιβιστών και δημοσιογράφων και πολλά άλλα. Δεν θα σταματήσουν εδώ, θα συνεχίσουν να παρεμβαίνουν με κάθε τρόπο, γι’ αυτό και πρέπει να δώσουμε έναν κοινό αγώνα».

Δεν υπάρχει ανοχή στην αντίθετη άποψη και το πρόσφατο παράδειγμα με τη δίωξη του Αλί Κισμίρ δεν είναι το μοναδικό, αναφέρει η Μινέ Ατλί. «Έχουν κάνει το ίδιο και με τον Αμπτουλάχ Κορκματζάν και άλλους ακτιβιστές. Δεν θέλουν να ακουγόμαστε, να μιλάμε, να υπάρχουμε. Στόχος τους είναι να μας αφανίσουν ως κοινότητα και αν δεν παλέψουμε όλοι μαζί, τότε θα νικήσουν».

Σύμφωνα με την ίδια, αυτό πρέπει να σταματήσει και ο Μουσταφά Ακιντζί  έδειξε τον τρόπο. «Είναι ένα φωτεινό παράδειγμα με μια παρακαταθήκη για το πώς μπορείς να αντισταθείς σε όλα, αυτό πρέπει να επαναλάβουμε».

Επίσης, η Μινέ Ατλί επισημαίνει την ανάγκη να προχωρήσει η ειρηνευτική διαδικασία ανεξάρτητα από τη διαδικασία εξεύρεσης λύσης στο Κυπριακό. «Είναι ξεχωριστό κομμάτι η ειρηνευτική διαδικασία.

Ακόμη και αν η διαδικασία εξεύρεσης λύσης έχει σταματήσει στο παρόν στάδιο, λόγω αυτής της μαριονέτας που ονομάζεται Τατάρ, δεν σημαίνει ότι η ειρηνευτική διαδικασία έχει σταματήσει. Αντίθετα, σημαίνει ότι ως κοινότητες μπορούμε να εργαστούμε ακόμη πιο εντατικά για την ειρήνη».

Κληθείσα να σχολιάσει για το πώς μπορούν οι άνθρωποι και από τις δύο κοινότητες να προχωρήσουν πιο εντατικά με την καλλιέργεια κουλτούρας ειρήνης, η Μινέ Ατλί τονίζει ότι ως μέλη της κοινότητάς μας και στις δύο πλευρές πρέπει να είμαστε πολύ υπεύθυνοι για τις πράξεις μας και πώς αυτές μπορεί να έχουν αντίκτυπο στη διαδικασία της ειρήνης.

Ενδεικτικά, αναφέρθηκε στο περιστατικό όπου ιερείς συμμετείχαν σε βολές με πυροβόλα όπλα και πώς αυτό παρουσιάστηκε από τον Τατάρ σε εκατομμύρια ανθρώπους δημιουργώντας πολύ αρνητικό κλίμα.

«Πρέπει να έχουμε υπόψιν μας ότι οι όποιες εθνικιστικές ενέργειες εξυπηρετούν τον Τατάρ και τους αφέντες του στην Τουρκία. Συνεπώς, μέσα από τις ενέργειές μας θα πρέπει να αποδεικνύουμε Ελληνοκύπριοι και Τουρκοκύπριοι ότι επικρατεί η συμφιλίωση στο νησί και ότι παλεύουμε για την ειρήνη, αλλιώς το μέλλον της Κύπρου είναι πολύ αβέβαιο».

Ερωτηθείσα εάν μπορεί να γίνει κάτι για να υπάρξει κινητικότητα στη διαδικασία επίλυσης του Κυπριακού, η Μινέ Ατλί επισημαίνει ότι θα πρέπει να υπάρξει κοινή πάλη και να πιέσουμε προς αυτή την κατεύθυνση.

«Όσο πιο πολύ μιλούν για μια λύση δυο κρατών, τόσο περισσότερο πρέπει να μιλούμε εμείς για λύση Δικοινοτικής Διζωνικής Ομοσπονδίας. Όσο πιο πολύ μας υποβάλλουν ότι είμαστε Τούρκοι, τόσο πιο πολύ πρέπει να διεκδικούμε την κυπριακή μας ταυτότητα.

Ως κυπριακή κοινότητα, και λέγοντας κυπριακή εννοώ Ελληνοκύπριους και Τουρκοκύπριους, πρέπει να σκεφτούμε τρόπους μαζί ώστε να μπορέσουν να αναπνεύσουν οι Τουρκοκύπριοι για να έχουν και λόγο να πιστέψουν στη Δικοινοτική Διζωνική Ομοσπονδία, να τους δώσουμε μια διαφορετική πορεία ζωής.

Ως τώρα είναι πλήρως εξαρτώμενοι από την Τουρκία, η οποία πληρώνει για όλα. Θα πρέπει να τους δώσουμε εναλλακτικές ευκαιρίες που να έχουν να κάνουν με το εμπόριο, τον αθλητισμό, να μπορούν να παράγουν από αυτή τη γη, να αναπνεύσουν, ώστε να μην μπορεί να τους εξαγοράζει η Τουρκία για λίγους κόκκους ρυζιού».

Ο πολιτισμός ενός τόπου μετριέται με το σεβασμό στα ανθρώπινα δικαιώματα

Στην ερώτηση αν έχει περάσει ποτέ από το μυαλό της να φύγει, η Μινέ Ατλί απαντά:

«Προτιμώ να πεθάνω παλεύοντας παρά να εγκαταλείψω τον τόπο μου. Όμως δεν μπορώ να δώσω αυτή τη μάχη μόνη μου. Χρειάζομαι τη στήριξη της τ/κ κοινότητας αλλά και της ε/κ κοινότητας. Αγαπώ αυτή τη χώρα, μεγάλωσα μακριά της και όταν επέστρεψα, αντιλήφθηκα ότι είχε αλλάξει πολύ.

Τα ανθρώπινα δικαιώματα είναι μέσα στην καρδιά μου, αντιλαμβάνεσαι την ευημερία ενός τόπου και τον πολιτισμό του με τον τρόπο που γίνονται σεβαστά τα ανθρώπινα δικαιώματα. Μεγάλωσα μέσα στην κοινωνία των πολιτών και η κοινωνία αυτή θα είναι πάντα μέσα μου»

Κλείσαμε τα λάθος οδοφράγματα

Στόχος της είναι μια ενωμένη Κύπρος, σεβασμός στα ανθρώπινα δικαιώματα, καλλιέργεια της κουλτούρας της ειρήνης. «Μια κοινωνία όπου θα επικρατεί ο σεβασμός, η αποδοχή, η ασφάλεια. Όχι μια μονοδιάστατη κοινωνία, αλλά μια πολύχρωμη κοινωνία με διαφορετικά χρώματα, μυρωδιές.

Να σεβαστούμε το περιβάλλον μας, να βρούμε τον τρόπο συνεργασίας στα θέματα του φυσικού πλούτου, στα θέματα της υγείας. Βιώσαμε την πανδημία και δυστυχώς δεν βρήκαμε τον τρόπο να συνεργαστούμε σε αυτόν τον τομέα. Είμαστε ένα νησί, αλλά δυστυχώς κλείσαμε τα λανθασμένα οδοφράγματα.

Δεν έκλεισαν τα εξωτερικά σύνορα, αλλά έκλεισαν τα οδοφράγματα μέσα στο νησί. Αποτύχαμε να διαχειριστούμε την πανδημία και να προστατεύσουμε την υγεία και το τίμημα το πλήρωσαν άνθρωποι με τη ζωή τους».