Τα άνθη… του κακού

Της Ανθής Ερμογένους

Παρουσίαση, πάμε για ποτό ο συγγραφέας, οι φίλοι, εκδότης, οι ομιλητές. Φρέσκα παιδιά, καλλιεργημένα, άλλα επαναστατικά, άλλα εξορθολογισμένα, άλλα κυνικά.

Είμαι με την Άντρη. Συμμετέχουμε σε σύνδεσμο που στηρίζει μονογονεϊκές οικογένειες. Δεν θέλει κανείς απ’ όσους απαρτίζουν το σύνδεσμο τους Ελαμίτες. Αποκλείουμε απ’ τις δραστηριότητες την όποια εμπλοκή τους. Συνειδητά. Ενώ διαβουλευόμαστε με τον πιο άκυρο βουλευτή, ακόμα κι αν κριτικάρουμε στις διαφωνίες. Μ’ αυτούς, αυτούς όχι. Πώς μπορείς να ’σαι στοργικός με το φασισμό; Όταν ξέρεις ότι έχουν άλλο προορισμό απ’ τον κοινοβουλευτισμό της πλήρους ισότητας. Κβαντικά. Οικοκυρική η πολιτική τους. Ξέρεις πως αποθέτουν μαλακά το φιλοναζισμό.

Ένας ομιλητής εκεί διοργάνωσε πέρυσι συζήτηση στο Πανεπιστήμιο, για τη δίκη της εγκληματικής οργάνωσης της Χρυσής Αυγής. Είχα πάει. Δεν ξέρω αν υπάρχουν έλλογα όντα που αγνοούν πως ΕΛΑΜ είναι Χρυσή Αυγή. Έστω στην μπας-κλας εκδοχή. Τα πράγματα είναι ίδια με τον εαυτό τους.

Συζητάμε διάφορα. Καταλήγουμε να λέμε με την Άντρη για την ημερίδα του Σαββάτου, πως μας διέφυγε στέλνοντας πρόσκληση στη Βουλή. Καλέστηκε βουλευτής Ελαμίτης. Που πήρε και δήλωσε πως θα ’ρθει. Τα λιμπίζονται τέτοια. Δεν του είπαμε, όχι. Μουντζωνόμαστε. Συζητάμε πως οι ατζέντες καθωσπρεπισμού είναι ρίσκα παράτολμα. Φιλιώνουμε τις κοινωνίες μαζί τους.

Ο ένας λέει, είναι στη Βουλή, πώς να τους αγνοήσεις. Δεν μ’ αρέσει η εκδοχή. Αποδραματοποιεί την ύπαρξή τους. Αφήνεις να σολάρουν. Η άτεχνη αντιμετώπιση τούς μεγάλωσε. Πολιτική ελαφρότητα. Ο άλλος λέει να τους αφήσεις. Να μη θυματοποιούνται. Ούτε να βρίσκουν πάτημα να παρουσιάζονται αντισυστημικοί. «Δεν μας θέλουν». Σ’ εποχές κοινωνικών κρίσεων, ο αντισυστημικός μοιάζει μεσίας. Μυθοποιώντας και απομυθοποιώντας. Να οι ατέλειές μας ως κοινωνικά και πολιτικά όντα. Η Άντρη επιμένει. Να στείλουμε επιστολή. «Δεν είστε επιθυμητοί». Θα το χρησιμοποιήσουν υπέρ τους, το ξαναέκαναν, της λέω.

Ο ίδιος βουλευτής, πρόσφατα, απάντησε σε ανάρτηση κλήσης βοήθειας για οικογένεια. Ήθελε να βοηθήσει, ότι τηλεφωνεί, δεν απαντάμε. Είδε ελληναρέικο όνομα. Αυτό, η πλασαρισμένη μαρκετίστικη βοήθεια, είναι ερμηνεία καθαρή. Μεθόδευση. Συζητάμε δημόσια. Θέλετε το ΕΛΑΜ να βοηθήσει; Ναι. Μα στο σύνδεσμο βοηθάμε και οικογένειες ξένων. Θα μας πείτε ποιους να βοηθάμε; Θα δεχτώ βοήθεια αν θα βοηθάτε και ξένα παιδιά που στηρίζουμε, ρατσισμούς στη βοήθεια που παρέχουμε δεν δεχόμαστε.

Έγινε το σώσε. Η μισή κοινωνία μάς στήριξε, η άλλη τούς έβλεπε για Ρόμπιν Χουντ που θέλουν να βοηθήσουν και εμείς δεν αφήνουμε. Δεν ήταν οι πιο έξυπνοι, ήταν αυτοί με τις σωστές δημόσιες σχέσεις. Και έχουμε και την κοινωνία να παριστάνει την ανήξερη, να στρεψοδικεί. Τέλος πάντων, ο βουλευτής, μόλις είπα το παιδί είναι ξένο, απέσυρε την πρόθεση βοήθειας. Δεν χρειάστηκε να τον αποκλείσω εγώ.

Το Σάββατο όμως; Πώς νομιμοποιείς την ύπαρξή τους; Σκέφτομαι να σταθώ στην πόρτα, να του πω, «δεν είσαι πολύ welcome». Να τελειώνουμε οριστικά μ’ αυτά. Δεν μπορώ ν’ αφήνω την κοινωνία στα ίδια τραπεζοκαθίσματα μαζί τους. Να το κάνεις, λέει η Άντρη. Τι κοιτάς αποβλακωμένη; Μου πετά στα μούτρα, «καλό κουμάσι είσαι. Αμέτοχη συμμέτοχη στην εγκατάστασή τους. Να κάνουμε ο σύνδεσμος προεόρτια στην ακροδεξιά». Το ύφος σχετίζεται με το πώς αποτιμάς την ιστορία. Κι η Άντρη το μετρά καλά.

Έχω σπαρταριστή την ευκαιρία μπροστά μου. Κι αχρηστεύομαι. Δεν αναμετριέμαι. Δεν τους αποκηρύσσω. Φοβάμαι πως μοιάζω σαν την τελευταία όψη της σχέσης την ώρα που διαλύεται όταν τελειώσει ο έρωτας. Μίζερη. Μόνο μπλα-μπλα και θεωρία για τους ναζί.

Ίσως την επόμενη φορά.

 

 

Google News icon Aκολουθήστε μας στο Google News

Οι τελευταίες ειδήσεις από την Κύπρο και τον κόσμο και όλη η επικαιρότητα στο dialogos.com.cy