Τα ευρώ… ευρώ, για μια προσευχή!

Της Γιώργιας Ερωτοκρίτου

Δεκαπενταύγουστος, το «Πάσχα του Καλοκαιριού». Πλήθος κόσμου συνέρρευσε ευλαβικά σε εκκλησίες και μοναστήρια για να τιμήσει τη σεπτή Κοίμηση της Θεοτόκου. Και εκεί που οι οίκοι του Θεού κατακλύζονταν από πιστούς, σε κάποιες περιπτώσεις, λειτουργοί της Εκκλησίας κατάφεραν να δείξουν τη «μεγαλοπρέπειά» τους.

Σύμφωνα με ανάρτηση νεαρής γυναίκας στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, την περασμένη Κυριακή πήγε σε εκκλησία της Παναγίας για προσκύνημα και είχε μαζί της μόνο πέντε ευρώ -αντί έξι που είναι η «ταρίφα»- για να γράψει τη γιορτή για τον μεγάλο γιο της, τον οποίο, όπως είπε, έταξε στη συγκεκριμένη εκκλησία.

Όταν ανέφερε στον ιερέα – επίτροπο που βρισκόταν εκεί ότι έχει μόνο πέντε ευρώ, της είπε ότι δεν μπορεί να γράψει τη γιορτή και θα της κάνει απλά… μια παράκληση. Η γυναίκα φανερά ενοχλημένη τού είπε πως «δεν γίνεται, αφού έταξα τον γιο μου». Στη συνέχεια ο σύζυγός της βρήκε τελικά το περιβόητο ένα ευρώ και έγραψαν τη γιορτή, χωρίς όμως απόδειξη…!

Συνεπώς, θα μπορούσε από την πρώτη στιγμή ο συγκεκριμένος κύριος να τους είχε γράψει τη γιορτή χωρίς κανένα πρόβλημα. Αλλά φαίνεται ότι σε κάποιες περιπτώσεις το χρήμα -ακόμη και το ένα ευρώ- υπερισχύει έναντι του ρόλου της Εκκλησίας. Ένας χώρος που είναι το σπίτι των πιστών και όχι «σπίτι με χρηματική είσοδο».

Με αφορμή το συγκεκριμένο περιστατικό, ήλθε στο μυαλό μου και ένα προσωπικό συμβάν που έζησα προ ολίγων χρόνων.

Ως είθισται, κάθε πιστός καλώς ή κακώς πρέπει να αφήνει χρήματα στο δίσκο της Εκκλησίας για να πάρει κεριά. Ένα συγγενικό μου πρόσωπο λοιπόν σε μια κυριακάτικη λειτουργία κρατούσε μόνο 10 σεντ και πήρε δυο κεριά. Τα μάτια του επιτρόπου είχαν «μπιρμπιλώσει» και στο πρόσωπό του φάνηκε η δυσαρέσκεια για το γεγονός ότι ήταν πολύ μικρό το ποσό που άφησε στον περιβόητο δίσκο.

Το συγγενικό μου πρόσωπο πήγε και την επόμενη Κυριακή στην ίδια εκκλησία κρατώντας αυτή τη φορά ένα ολόκληρο πεντάευρο. Όταν πλησίασε στο παγκάρι της εκκλησίας πήρε τρία κεριά και άφησε στο δίσκο το πεντάευρο.

Αυτόματα, το πρόσωπο του ίδιου επιτρόπου που ήταν και την προηγούμενη φορά αναψοκοκκίνισε από ενθουσιασμό, ο οποίος βέβαια κράτησε μόνο για λίγα λεπτά, καθώς το συγγενικό μου πρόσωπο αφήνοντας τα πέντε ευρώ πήρε ρέστα €4,95.

Δυστυχώς, δεν είναι η πρώτη φορά που πιστοί διαμαρτύρονται για τα καμώματα που αντιμετωπίζουν από ιερείς και επιτρόπους στις εκκλησίες. Οι πολίτες το μόνο που επιθυμούν όταν βρίσκονται σε εκκλησιαστικούς χώρους είναι να προσευχηθούν, αλλά σε κάποιες περιπτώσεις μπαίνουν στη διαδικασία να σκέφτονται πόσο πάει μια προσευχή.

Συνεπώς, καλό θα ήταν κάποιες νοοτροπίες να αλλάξουν, γιατί μετά οι «λειτουργοί» της Εκκλησίας θα ψάχνουν για πιστούς στις εκκλησίες και πιστούς δεν θα βλέπουν.