Τα φεστιβάλ που γράφουν ιστορία

Της Ελένης Μαύρου

Χιλιάδες ανθρώπων, πολλές χιλιάδες, σε μια μικρή πολιτεία όλο ζωή, αισιοδοξία, δυναμισμό, γέλιο, αγκαλιές. Αυτό είναι το Φεστιβάλ της ΕΔΟΝ.

Αντανάκλαση της δύναμης εκείνης που πατά γερά στις διεκδικήσεις και τις κατακτήσεις του παρελθόντος από τη μια και στη δημιουργικότητα και την αισιοδοξία της νέας γενιάς από την άλλη.

Έκφραση της ανάγκης μας για μιαν ανάσα αισιοδοξίας, για δημιουργία, για τη ζωή που μας αξίζει. Ξέρω ότι υπάρχουν κάποιοι που αναφέρονται απαξιωτικά στα Φεστιβάλ της ΕΔΟΝ. Που θεωρούν ότι είναι «παλιομοδίτικα», ότι δεν «μιλούν» πια στη νεολαία. Όσοι βρέθηκαν, έστω και μια μέρα, στο 32ο Φεστιβάλ, δεν θα δυσκολευτούν να τους δώσουν απάντηση. Τα Φεστιβάλ της ΕΔΟΝ δεν είναι μόνο οι μεγάλοι καλλιτέχνες. Τα Φεστιβάλ της ΕΔΟΝ είναι οι χιλιάδες προβληματισμοί που γεννιούνται στις συζητήσεις, τα θεατρικά δρώμενα, οι μουσικές σκηνές, η λαϊκή μας παράδοση που ξαναζωντανεύει, οι εμφανίσεις ερασιτεχνικών και επαγγελματικών συγκροτημάτων, οι πολυπολιτισμικές παραστάσεις, τα ντοκιμαντέρ και άλλα πολλά.

Η ΕΔΟΝ μετρά 68 ολόκληρα χρόνια στη διοργάνωση των Φεστιβάλ -από το πρώτο φεστιβάλ της ΑΟΝ το 1951. Κάθε νέο Φεστιβάλ κρατά στοιχεία από τα προηγούμενα, δίνει συνέχεια σε προτάσεις, παίρνει τη σκυτάλη λίγο παρακάτω. Για 68 χρόνια, στους χώρους των Παγκύπριων Φεστιβάλ Νεολαίας και Φοιτητών συναντιέται ο πολιτισμός με την πολιτική, ο διεθνισμός με την αγωνία για το μέλλον του δικού μας τόπου, η δημιουργικότητα με τη διεκδικητικότητα. Δεν είναι τυχαίο που στα Φεστιβάλ βλέπεις νέους όλων των ηλικιών, νέους από όλους τους πολιτικούς χώρους, νέους που αναζητούν κάτι διαφορετικό από τα ανούσια παράγωγα της βιομηχανίας θεάματος. Και βεβαίως δεν είναι τυχαίο που το Φεστιβάλ της ΕΔΟΝ είναι το ετήσιο ραντεβού ακόμα και όσων δεν είναι πια νέοι, αλλά κουβαλούν τις θύμησες παλαιότερων φεστιβάλ.

Αν όμως θα ξεχώριζα κάτι που κάνει τα Φεστιβάλ της ΕΔΟΝ τόσο ξεχωριστά είναι το γεγονός ότι για τρεις μέρες στήνεται στην καρδιά της Λευκωσίας μια μικρή πολιτεία που στηρίζεται αποκλειστικά σε εθελοντές. Που στήνεται από εκατοντάδες μέλη και φίλους της οργάνωσης που, για μέρες ολόκληρες, αντί να αράζουν στις καφετέριες ή τις παραλίες ή μπροστά από τα computer τους, στήνουν περίπτερα, ψήνουν σουβλάκια, κάνουν πρόβες. Πάντα με χαμόγελο. Στέλνοντας, κάθε στιγμή, το μήνυμα ότι το μέλλον ανήκει σ’ αυτούς που παλεύουν και διεκδικούν! Και είναι για όλους αυτούς τους λόγους που κάθε χρόνο στο Φεστιβάλ της ΕΔΟΝ γράφεται ιστορία.

Υστερόγραφο: Το φετινό Φεστιβάλ ήταν αφιερωμένο στη μνήμη του ανθρώπου που συνδέθηκε όσο λίγοι με το φεστιβαλικό κίνημα -στη μνήμη του Δημήτρη Χριστόφια. Και αν η γνώριμη φιγούρα του δεν περπάτησε τούτη τη φορά την τάφρο της Πύλης Αμμοχώστου, τον νιώθαμε παντού.