Της Μαρίας Φράγκου
Καλά, δεν τους έπεισαν οι επιστήμονες ανά το παγκόσμιο… Δεν τους έπεισε ούτε ο Οικουμενικός Πατριάρχης; Αντιλαμβάνομαι και κατανοώ την ανάγκη κάποιων Κυριακές και γιορτές να προσέρχονται στην εκκλησία, να προσκυνούν, να λαμβάνουν Θεία Κοινωνία γιατί αυτό, πιστεύουν, προτάσσει η πίστη τους. Αλλά η θρησκεία δεν λέει πως «ο Θεός είναι παντού»; Γιατί τόση επιμονή να ανοίξουν οι εκκλησίες; Και μάλιστα να το ζητούν γιατροί αυτό; Δεν πείσθηκαν από τους επιστήμονες, δεν πείθονται ούτε από τον Πατριάρχη, αφού είναι τόσο πιστοί; «Δεν κινδυνεύει η πίστη, κινδυνεύουν οι πιστοί», είπε από τις πρώτες μέρες εμφάνισης του ιού και κατάταξής του ως πανδημία, θέλοντας να συγκρατήσει όλους όσοι θα επέμεναν στις ανοικτές εκκλησίες και προειδοποιώντας για τους κινδύνους.
Αυτό είναι το πρόβλημα, με όλο το σεβασμό προς όλους; Αυτό είναι το κυρίαρχο σήμερα; Συνάνθρωποί μας βρίσκονται μπροστά στο φάσμα της πείνας. Περιμένουν από τη φιλανθρωπία για να ζήσουν, περιμένουν από τα κοινωνικά παντοπωλεία -αυτά που νομίζαμε δεν υπάρχουν πια γιατί ζούμε το οικονομικό θαύμα- για να πάρουν τρόφιμα και άλλα είδη πρώτης ανάγκης. Άλλοι συμπολίτες μας ζουν ξανά μέρες 2013, χωρίς απασχόληση, χωρίς εισόδημα. Τεράστια κοινωνικά και άλλα προβλήματα, που μπορεί να υπήρχαν αλλά τώρα μεγεθύνονται, είναι ενώπιόν μας. Ζούμε καταστάσεις πρωτόγνωρες και δύσκολες για όλους. Τα φιρμάνια του ενός και του άλλου είναι σήμερα το πρωτεύον;
Οι κλινικές είναι πλήρεις και ο ιός ακόμη απειλεί την ανθρωπότητα. Και η Κύπρος δεν εξαιρείται. Η επιδημιολογική ομάδα που παρακολουθεί, συντονίζει κι επιβλέπει, διαπιστώνει πως «πάμε καλά» ως Κύπρος. Αυτό σημαίνει πως σιγά-σιγά θα αρχίσουν και τα μέτρα να αίρονται και η ζωή να μπαίνει στους ρυθμούς της.
Χάσαμε όλοι μεγάλο μέρος της κανονικότητάς μας, μέρος της ζωής μας. Παιδιά μας ή άλλοι συμπολίτες μας εγκλωβίστηκαν στο εξωτερικό, άλλοι, πάλι, στην ίδια πόλη και δεν μπορούν να συναντηθούν. Τα σχολεία δεν λειτουργούν και η εξ αποστάσεως εκπαίδευση έγινε η καθημερινότητα μαθητών – εκπαιδευτικών – γονιών… Ναι, για τον κάθε ένα και κάτι διαφορετικό είναι η ουσία. Όσο σεβασμό και να επιδείξει κανείς στην πίστη των 152 γιατρών και νοσηλευτών που ζητούν με επιστολή τους από τον Πρόεδρο να ανοίξει τις εκκλησίες και καταθέτουν εισηγήσεις για τον τρόπο επαναλειτουργίας τους, εντούτοις θα λέγαμε πως είναι ακατανόητη η στάση τους. Δεδομένου του γεγονότος ότι η ζωή όλων μας έχει διαταραχθεί…
Aκολουθήστε μας στο Google News
Οι τελευταίες ειδήσεις από την Κύπρο και τον κόσμο και όλη η επικαιρότητα στο dialogos.com.cy
