Του Χρήστου Χαραλάμπους
Η εκδήλωση που πραγματοποιείται σήμερα στη διασταύρωση του Σαϊττά δεν αποτελεί απλώς μια έκφραση διαμαρτυρίας και διεκδίκησης δικαιωμάτων, αλλά μια κραυγή απόγνωσης από ένα κομμάτι του κυπριακού πληθυσμού που εδώ και χρόνια δεν έχει γνωρίσει το ουσιαστικό ενδιαφέρον και τη μέριμνα του κράτους. Γι’ αυτό και αποκτά ιδιαίτερη σημασία η ανάγκη να είναι αυτή η κινητοποίηση όσο το δυνατόν μαζικότερη, ανεξάρτητα από τις κομματικές, ιδεολογικές ή άλλες διαφορές που μπορεί να υπάρχουν (και σίγουρα υπάρχουν, αφού ζούμε σε μια δημοκρατική χώρα) ανάμεσα στους κατοίκους και τους εκλεγμένους τοπικούς αξιωματούχους τους.
Η πρωτοβουλία που πήρε η Επαρχιακή Επιτροπή του ΑΚΕΛ Λεμεσού για τη διοργάνωση αυτής της κινητοποίησης δεν θα πρέπει με κανένα τρόπο να θεωρηθεί από κάποιους ότι βασίζεται σε οποιαδήποτε κομματικά κίνητρα. Αντίθετα, ήταν μια πρωτοβουλία που επιβλήθηκε αφού εξαντλήθηκαν πλέον όλα τα περιθώρια υπομονής των ορεινών κοινοτήτων και των κατοίκων. Μια πρωτοβουλία που θα μπορούσε να αναληφθεί από οποιονδήποτε φορέα ο οποίος μπορεί και αφουγκράζεται τους φόβους και τις αγωνίες του κόσμου της υπαίθρου.
Τα προβλήματα αυτών των κοινοτήτων και αυτών των κατοίκων, που με νύχια και με δόντια μάχονται να κρατήσουν ζωντανή την ύπαιθρο, είναι κοινά και βασανίζουν αριστερούς, δεξιούς κεντρώους κ.λπ. Δεν έχουν κομματικά χρώματα τα προβλήματα που ταλανίζουν τα χωριά μας, αλλά ούτε και προσφέρονται για να αποκομιστούν κομματικά οφέλη. Άλλωστε βρισκόμαστε ακόμα πολύ μακριά από την επόμενη προεκλογική περίοδο.
Γι’ αυτούς και πολλούς άλλους λόγους επιβάλλεται η μαζικότητα στη σημερινή κινητοποίηση. Και είναι βέβαιο ότι αυτό θα συμβεί. Γιατί μόνο έτσι, με την ενότητα και την απαλλαγή από κομματικές και άλλες σκοπιμότητες και σύνδρομα, θα μπορέσει να φτάσει η φωνή των κατοίκων της υπαίθρου εκεί που πρέπει να φτάσει. Μόνο μέσα από τη μαζικότητα θα πάρει η κυβέρνηση το μήνυμα ότι επιτέλους οι κάτοικοι της επαρχίας και ιδιαίτερα των ορεινών κοινοτήτων δεν είναι πολίτες δεύτερης κατηγορίας και ότι είναι καιρός τα υπουργεία και οι διάφορες κρατικές υπηρεσίες να στρέψουν το βλέμμα τους και προς την ύπαιθρο. Την ύπαιθρο και τον κόσμο της, που δεν ζητούν τίποτε περισσότερο από αυτό που δικαιούνται ως ίσοι πολίτες αυτού του κράτους ή έστω την τήρηση των υποσχέσεων που τους δίνονται κατά καιρούς και αφορούν την υλοποίηση κάποιων έργων ζωτικής σημασίας και την παροχή υπηρεσιών που αποτελούν βασική προϋπόθεση για μια αξιοπρεπή διαβίωση.
Aκολουθήστε μας στο Google News
Οι τελευταίες ειδήσεις από την Κύπρο και τον κόσμο και όλη η επικαιρότητα στο dialogos.com.cy
