Τα τρία στάδια για τη λύση του Κυπριακού

Του Κωνσταντίνου Ζαχαρίου

 

 

Η επίλυση του Κυπριακού πρέπει να περάσει από τρία στάδια: Την περίοδο των διαπραγματεύσεων, τη συνομολόγηση συμφωνίας και την εφαρμογή της συμφωνίας. Και τα τρία στάδια είναι δύσκολα, αλλά αν επιχειρήσουμε να κάνουμε μια διαβάθμιση, κατά πάσα πιθανότητα θα καταλήξουμε στο συμπέρασμα ότι το πιο εύκολο είναι η συνομολόγηση συμφωνίας. Αν όλα κυλήσουν ομαλά κατά την περίοδο των διαπραγματεύσεων, η συνομολόγηση συμφωνίας θα έρθει από μόνη της. Το πιο δύσκολο είναι η εφαρμογή της συμφωνίας. Σε κάθε συμφωνία είναι εξαιρετικά δύσκολο να προβλεφθούν από την αρχή τα πάντα. Οι συνθήκες μεταβάλλονται μέρα με μέρα. Και για να μπορούν να υπάρξουν οι προϋποθέσεις που θα επιτρέπουν την αναπροσαρμογή της συμφωνίας, αυτές πρέπει να ξεκινήσουν να δημιουργούνται από την περίοδο των διαπραγματεύσεων. Πώς; Κυρίως με την αποφυγή ρητορικής μίσους μεταξύ των δύο πλευρών και την ανάπτυξη κουλτούρας επαναπροσέγγισης. Αυτά είναι ίσως τα δύο πιο σημαντικά στοιχεία τα οποία επισημαίνει στις εκθέσεις του ο Γ.Γ. του ΟΗΕ τα τελευταία χρόνια -όχι τυχαία- χρεώνοντας ουσιαστικά ευθύνες στους ηγέτες των δύο κοινοτήτων.

Δεν κατηγόρησα ποτέ κανένα όσον αφορά τις απόψεις του για το τι πρέπει να περιλαμβάνει η συμφωνία η οποία θα συνομολογηθεί (αν συνομολογηθεί ποτέ). Ταπεινά όμως πιστεύω ότι η ρητορική μίσους που αναπτύχθηκε από τον τέως Πρόεδρο Νίκο Αναστασιάδη μετά το Κραν Μοντανά (την οποία χρεώνεται σε μεγάλο βαθμό και ο πρώην ΥΠΕΞ και νυν Πρόεδρος Νίκος Χριστοδουλίδης), καθώς και η εκλογή του Ερσίν Τατάρ και η συνεπακόλουθη ανάπτυξη ρητορικής μίσους και από την τ/κ ηγεσία, αλλά και άλλα γεγονότα, όπως η αδρανοποίηση των Τεχνικών Επιτροπών κ.τ.λ., έχουν πάρει την προοπτική της λύσης του Κυπριακού πολύ πίσω. Και το χειρότερο είναι ότι αναπτύσσονται συνθήκες οι οποίες ζημιώνουν και τους Ε/κ και τους Τ/κ. Πέραν από τη διατήρηση της κατοχής και τον κίνδυνο για διχοτόμηση, έχουμε μείνει εκτός των σχεδιασμών που γίνονται στην ευρύτερη περιοχή στο θέμα του φυσικού αερίου, που αναγνωρίζεται απ’ όλους ως μοχλός για λύση του Κυπριακού αλλά και προοπτική για επίλυση του σοβαρού προβλήματος που αντιμετωπίζει η οικονομία με τις ψηλές τιμές του ρεύματος. Οι εταιρείες που εμπλέκονται στο «Αφροδίτη» -το μοναδικό επιβεβαιωμένο κοίτασμα που έχουμε- προχωρούν με επενδύσεις στο Ισραήλ καθώς και με την εγκατάσταση πλωτής μονά­δας υγροποίησης στο κοίτασμα Λεβιάθαν, ενώ η ΕΕ έχει υπογράψει συμφωνία με το Ισραήλ και την Αίγυπτο για εισαγωγή φυσικού αερίου, αφήνοντας εκτός την Κύπρο.

Το ΑΚΕΛ έχει καταθέσει σειρά προτάσεων, τόσο για το θέμα της δημιουργίας των αναγκαίων προοπτικών για επανέναρξη των διαπραγματεύσεων και επίλυση του Κυπριακού όσο και για το θέμα του φυσικού αερίου. Έχει αναλάβει την ιστορική του ευθύνη και έχει μιλήσει ξεκάθαρα στο λαό, τόσο για την προοπτική της επίλυσης του κυπριακού όσο και για τους κινδύνους της εμβάθυνσης της διχοτόμησης.

Ελπίζουμε ότι η κυβέρνηση και τα υπόλοιπα πολιτικά κόμματα θα αναλάβουν και αυτοί την ιστορική τους ευθύνη, κυρίως προς τη νέα γενιά, η οποία θα κληθεί να πληρώσει το μεγαλύτερο τίμημα σε περίπτωση διχοτόμησης.