Σε άλλη μια Ολομέλεια της Βουλής των Αντιπροσώπων η πολιτική ηγεσία καταδίκασε το δίδυμο έγκλημα του 1974. Σε μια διαφορετική συγκυρία αυτή τη φορά λόγω των κινήσεων της Τουρκίας στην Αμμόχωστο.
Πέραν των θέσεων των πολιτικών κομμάτων που λίγο πολύ είναι γνωστές, ξεχώρισαν τα προσωπικά αφηγήματα και βιώματα δύο πολιτικών αρχηγών. Ο Στέφανος Στεφάνου, ΓΓ του ΑΚΕΛ, είναι σήμερα 56 ετών. Ο δε Χαράλαμπος Θεοπέμπτου, Πρόεδρος του Κινήματος Οικολόγων έκλεισε τα 60 του πριν από πέντε χρόνια.
Ο Στέφανος Στεφάνου το 1974 ήταν ενιάμιση ετών. Ο Χαράλαμπος Θεοπέμπτου 18 και κάτι.
To ανεκπλήρωτο όνειρο
Ο νέος ηγέτης του ΑΚΕΛ αφηγήθηκε από το βήμα της Βουλής τη μέρα που οι κάτοικοι του χωριού του, Γερόλακου, τσουβαλιάστηκαν μέσα σε ένα φορτηγό κι έφυγαν.
«Ήμουν εννιάμισι χρονών όταν το βράδυ της πρώτης μέρας της εισβολής, την 20 η Ιουλίου 1974, μάς φόρτωσαν σ’ ένα φορτηγό και φύγαμε από τον Γερόλακκο. Κάμποσα άτομα. Γριές, γέροι, γυναίκες, παιδιά. Έλειπαν οι στρατεύσιμοι άντρες. Επιστρατεύτηκαν και βρίσκονταν στον Πενταδάκτυλο και την Κερύνεια για να αποκρούσουν την τουρκική εισβολή. Φεύγαμε με την πεποίθηση ότι θα επιστρέψουμε» ανέφερε αφηγούμενος τα όσα έζησε.
«Έτσι έλεγαν οι ενήλικες στο φορτηγό και εμείς, παιδιά τότε, που δεν πολυκαταλαβαίναμε τις συνέπειες όσων γίνονταν, δεν είχαμε λόγο να τους αμφισβητήσουμε. Θα επιστρέψουμε! Αυτή ήταν η πεποίθηση τα πρώτα χρόνια από την εισβολή, η οποία με το πέρασμα των χρόνων ξεθώριασε» ανέφερε ο κ. Στεφάνου. Η πεποίθηση ανέφερε χαρακτηριστικά, σταδιακά μετατράπηκε σε ελπίδα που πάει να σβήσει. Από τότε πολλοί έφυγαν από τη ζωή με το όνειρο της επιστροφής , όπως είπε, ανεκπλήρωτο.
Απαγορευόταν να πυροβολήσουμε…
Ο Χαράλαμπος Θεοπέμπτου κατετάγη στο στρατό το 1973. Κατέληξε στον Πενταδάκτυλο, πάνω από την Λάπηθο μετά από πολύ καψόνι.
Το πρωί της Δευτέρας, 15 Ιουλίου το 1974 και μετά από την πρωινή αναφορά, οι αξιωματικοί μαζεύτηκαν γύρω από το ραδιόφωνο και περίμεναν.
Ήξεραν είπε, τι επρόκειτο να γίνει. Ακούστηκε στο ραδιόφωνο, όπως ανέφερε ότι, «Ο Μακάριος είναι νεκρός». «Το Σάββατο το πρωί ακούγαμε συνεχώς εκρήξεις και ήρθε πάνω στον Πενταδάκτυλο ο διοικητής, μας μάζεψε όλους, καμιά 30ριά περίπου, να μας μιλήσει. Και ενώ μας έλεγε να μην ανησυχούμε διότι οι Τούρκοι κάνουν άσκηση, ακούστηκε ένα μαχητικό. Μια οβίδα έπεσε πάνω μας. Μόλις που προλάβαμε να φύγουμε. Αυτό ήταν και το πρώτο βλήμα που έσκασε κοντά μου» ανέφερε ο Πρόεδρος των Οικολόγων μοιραζόμενος δημόσια το θυμό και την πίκρα μέσα του. «Νιώθω προδομένος» ανέφερε χαρακτηριστικά στην ομιλία του.
«Προδοσία γιατί βλέπαμε από ψηλά τα μεταγωγικά αεροπλάνα να πετούν πιο χαμηλά από εμάς και να ρίχνουν αλεξιπτωτιστές αλλά απαγορευόταν να πυροβολήσουμε. Θυμό, γιατί όταν κάναμε επίθεση φωνάζοντας “αέρα ” και πήραμε το περιβόητο ύψωμα “Καλαμπάκι” που ήταν οχυρωμένοι οι τούρκοι, μας άφησαν χωρίς νερό και φαγητό για 3 μέρες μέσα στον καυτό ήλιο του Ιούλη, με τα σπαρτά γύρο μας να καίγονται και οι σφαίρες να πέφτουν βροχή. Ούτε και ερχόταν κανένας να πάρει τους τραυματίες παρά το ότι υπήρχε ασφαλισμένη πρόσβαση στην πίσω πλευρά» ανέφερε στην ομιλία του.
Πέρασαν 20 χρόνια ώστε ο Χ. Θεοπέμτπου να καταφέρει να μην έχει όνειρα και εφιάλτες. Ένας από τους στρατιώτες που ήταν μαζί του τότε, είπε, είναι τώρα αλκοολικός, ο άλλος έφυγε για πάντα από την Κύπρο και δεν επέστρεψε ποτέ, και ο άλλος είναι έτοιμος να πάρει τα όπλα γιατί νιώθει ακόμη ετοιμοπόλεμος όπως ακριβώς ήταν το καλοκαίρι του ’74.
Κώστας Α. Κωνσταντίνου
Aκολουθήστε μας στο Google News
Οι τελευταίες ειδήσεις από την Κύπρο και τον κόσμο και όλη η επικαιρότητα στο dialogos.com.cy
