Θα επιτρέψουμε στο σκοταδισμό να επικρατήσει;

Της
Αργύρως Γεωργίου Θωμά

 

Θα ξεκινήσω με ένα ερώτημα για τα όσα επιχειρούν να επιβάλουν γνωστοί κύκλοι, μέσα από την ίδια την κυβέρνηση, στην κυπριακή κοινωνία και με αφορμή αν θέλετε και την προσπάθεια εκφοβισμού και εκδίωξης του εικαστικού – εκπαιδευτικού Γιώργου Γαβριήλ. Το ερώτημα αφορά το αν είμαστε ως πολίτες διατεθειμένοι να επιτρέψουμε σε άλλες εποχές, αν πρέπει και αν οφείλουμε να αντιδράσουμε. Ο σκοταδισμός, που κατά την άποψή μου επιχειρείται να μας οδηγήσει σε σοβαρό πισωγύρισμα, σημαίνει αντίθεση στη γνώση και στην πρόοδο και προσπάθεια να κρατηθεί ο λαός στο σκοτάδι με την άσκηση εκφοβισμού και επιβολής κυρώσεων σε όποιον τολμά να ξεπεράσει τα «ηθικά» επιτρεπόμενα όρια που επιβάλλονται σε μια κοινωνία.

Συνυφασμένη με το σκοταδισμό είναι η μεσαιωνική περίοδος και αυτό, σύμφωνα με πολλούς ερευνητές, έχει να κάνει κατά κύριο λόγο με την τότε επικρατούσα αντίληψη ότι η Αγία Γραφή αποτελούσε τη μοναδική πηγή γνώσης. Με την απειλή της καύσης στην πυρά διωκόταν κάθε επιστημονική άποψη που έθετε υπό αμφισβήτηση την τότε επικρατούσα θεοκρατική αντίληψη για τον κόσμο, σε μια προσπάθεια να παρεμποδιστεί η ανάπτυξη και η επιστημονική έρευνα.

Αυτά τον μεσαίωνα. Μετά ακολούθησε η Αναγέννηση, που έφερε την άνθιση της λογοτεχνίας, της επιστήμης, της τέχνης και της πολιτικής επιστήμης στην Ευρώπη.

21ος αιώνας – Κύπρος. Το Υπουργείο Παιδείας επιχειρεί να φιμώσει τον εκπαιδευτικό – εικαστικό Γιώργο Γαβριήλ απειλώντας τον με πειθαρχική αλλά και ποινική δίωξη για πίνακες που θεωρήθηκε ότι προσβάλλουν. Κτίζοντας ένα τέλειο σκηνικό φόβου για δίωξη ενός καλλιτέχνη, το Υπουργείο Παιδείας επιχειρεί να φιμώσει τη δημιουργία και να προβάλει την υποταγή επιχειρώντας την καταπίεση που εφαρμόζει η κάθε συντηρητική εξουσία.

Το χειρότερο από όλα είναι ότι το κλίμα αυτό επιχειρείται να περάσει σε όλη τη δημόσια και ιδιωτική ζωή και ειδικότερα στην εκπαίδευση.  Εάν αφήσουμε όμως να περάσει η προσπάθεια παρεμπόδισης της δημιουργικότητας, η κριτική προσέγγιση σε ζητήματα με τα οποία δικαιούμαστε και να συμφωνήσουμε και να διαφωνήσουμε, αν καλλιεργήσουμε στη νέα γενιά την κουλτούρα της παθητικότητας και του φόβου στην όποια αντίδραση μπορεί να μην αρέσει σε κάποιους, τότε χάσαμε το παιγνίδι. Αλλά μήπως μας θέλουν ανθρώπους – ρομπότ σε όλες τις εκφάνσεις της ζωής μας (κοινωνικές, οικονομικές, εργασιακές);

Θα αφήσουμε λοιπόν να περάσει έτσι το όλο ζήτημα; Γιατί ο Γιώργος Γαβριήλ δεν έχει αθωωθεί. Το Υπουργείο Παιδείας έκαμε πίσω λόγω της κοινωνικής κατακραυγής, σταματώντας τη διαδικασία δίωξης του εκπαιδευτικού. Τι θα γίνει όμως με άλλες περιπτώσεις που δεν βλέπουν το φως της δημοσιότητας; Τι θα γίνει με τις περιπτώσεις που γίνεται προσπάθεια παραποίησης της αλήθειας και της ιστορίας του τόπου;