Θέατρο «Αντίλογος»: Απάντηση στον Σύνδεσμο Αγωνιστών ΕΟΚΑ – «Αρνούμαστε να κλείσουμε τα μάτια»

Ανακοίνωση εξέδωσε την Κυριακή (25/04), το Θέατρο «Αντίλογος», απαντώντας στους ισχυρισμούς του Συνδέσμου Αγωνιστών ΕΟΚΑ σχετικά με το έργο «1958».

Διαβάστε επίσης: ΑΚΕΛ για Σύνδεσμο Αγωνιστών ΕΟΚΑ: «Αθεράπευτο το μίσος τους για την Αριστερά»

Αυτούσια η ανακοίνωση:

«Το θέατρο από τη γέννησή του βαθαίνει τη δημοκρατία. Σ’ αυτό το μονοπάτι θα βαδίζουμε. Από τη στιγμή της δημιουργίας του το 2015, το Θέατρο ΑντίΛογος είχε θέσει ως στόχο να ανοίξει δημόσιο διάλογο μέσα από την τέχνη του θεάτρου για όλα εκείνα τα ζητήματα που αφορούν στην ανάγκη του Ανθρώπου να σταθεί πάνω από την αθλιότητα της εποχής και του συστήματος που συνθλίβει την ανθρωπιά στον πυρήνα της, που αλλοιώνει τη συνείδηση και χτίζει τείχη.

Στόχος υπήρξε, και εξακολουθεί να είναι, να δημιουργήσουμε ρωγμές, προβληματισμό, να συμβάλουμε στην προσπάθεια καλλιέργειας του αισθητικού κριτηρίου του κυπριακού λαού και να δημιουργήσουμε τις συνθήκες για ειλικρινή διαλεκτική θεώρηση των φαινομένων που ταλανίζουν την κυπριακή κοινωνία. Ρατσισμός, ξενοφοβία, σεξισμός, μισαλλοδοξία, εθνικισμός, διαφθορά, ταλανίζουν την κοινωνία μας και δεν μπορούμε να σταθούμε αμέτοχοι απέναντί τους.

Το μεγαλύτερο όμως πρόβλημα που πιστεύουμε ότι υπάρχει και που ως Κύπριοι δεν καταφέραμε να συζητήσουμε με ειλικρίνεια, είναι η ιστορία του τόπου μας και το πολιτικό μας πρόβλημα. Γι’ αυτό από τον Οκτώβρη του 2019 αρχής γενομένης με το έργο «Μακρόνησος», και για τα επόμενα χρόνια, το ρεπερτόριό μας περιλαμβάνει θεατρικές παραστάσεις και δράσεις, που φωτίζουν αθέατες περιόδους της ιστορίας της Κύπρου, της Ελλάδας και της Τουρκίας.

Γιατί πιστεύουμε πως η σύγχρονη ιστορία των τριών λαών διασταυρώνεται και αλληλοεπιδρά η μία με την άλλη, σε κάποιες των περιπτώσεων καταλυτικά. Η αναζήτηση της αλήθειας και η επούλωση των πληγών είναι πάντοτε για μας στόχος. Αυτή την περίοδο με το έργο του Μιχάλη Παπαδόπουλου «1958» , καταπιανόμαστε με τη σκοτεινή περίοδο των πολιτικών δολοφονιών που διαπράχθηκαν στον τόπο μας από τον ελληνοκυπριακό και τουρκοκυπριακό σοβινισμό, με το πρόσχημα της «προδοσίας» αφενός στον αγώνα για Ένωση και αφετέρου στον αγώνα για Taksim. Πιστεύουμε ότι είναι αναγκαίο να καταπιαστούμε με τα κομμάτια εκείνα της ιστορίας που ακόμα οι πληγές είναι ανοικτές.

Τη στιγμή που η ανθρωπότητα αρνείται μετά από 2 παγκόσμιους πολέμους και άλλους τόσους περιφερειακούς να βρει διέξοδο προς τη συμφιλίωση και την ειρήνη, την ώρα που στη γειτονιά μας μαίνονται εμφύλιες και ιμπεριαλιστικές συρράξεις, αισθανόμαστε πως πρέπει να προκαλέσουμε τη συλλογική συνείδηση. Στρατόπεδα συγκέντρωσης, βασανιστήρια, πλήρης καταστολή των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, κυνήγι μαγισσών, δυστυχώς εξακολουθούν να βρίσκονται στην ημερήσια διάταξη, με τα ονόματα των χωρών και των θυτών μόνο να αλλάζουν.

Κυνήγι μαγισσών που μπορεί να αφορά στα φρονήματα, στη θρησκεία, στο φύλο, στο σεξουαλικό προσανατολισμό. Από θέση στεκόμαστε απέναντι, αρνούμαστε να κλείσουμε τα μάτια και καλούμε το κοινό να προβληματιστεί. Τη στιγμή που και στην Κύπρο το αυγό του φιδιού έχει δυστυχώς και πάλι εκκολαφθεί.

Μισαλλόδοξα μηνύματα έμμεσα και άμεσα προβάλλονται για τους Τουρκοκύπριους, τους μετανάστες , τους αλλόθρησκους, όσους δεν έχουν τα ίδια φρονήματα με τους εκφραστές της «εθνικής καθαρότητας».

Γι’ αυτό έχουμε αποφασίσει να προτείνουμε στο κυπριακό κοινό μια σειρά από παραστάσεις σε βάθος τριετίας με θεματολογία γύρω από στιγμές της ιστορίας πέραν από το επικρατών αφήγημα.

Πιστεύουμε βαθιά στην ελευθερία της έκφρασης και στην ελευθερία της τέχνης.

Το θέατρο από τη γέννησή του βαθαίνει τη δημοκρατία.

Σ’ αυτό το μονοπάτι θα βαδίζουμε».

Υπενθυμίζεται πως ο Σύνδεσμος Αγωνιστών ΕΟΚΑ, εξέδωσε ανακοίνωση με την οποία απηύθυνε ισχυρισμούς εναντίον του ΑΚΕΛ και του έργου «1958» από το θέατρο «Αντίλογος».

Το εν λόγω έργο περιγράφει τις πολιτικές φουρτούνες της εποχής (1958), τη γέννηση της ΕΟΚΑ, τον αγώνα για την ένωση και την ίδια στιγμή τη δράση της ΤΜΤ. Μέσα από δύο διαφορετικές ιστορίες, το έργο περιγράφει τις διαμάχες, πολιτικές και εθνικιστικές, των Ελληνοκυπρίων και Τουρκοκυπρίων, από τη μία τη συσπείρωση του λαού απέναντι στην αποικιοκρατία και από την άλλη  αγγίζει θέματα όπως  τον διχασμό,  διπολισμό και τις ακρότητες που διαδραματιστήκαν κατά τη  συγκεκριμένη περίοδο.