Θέλει ο μπάτλερ να κρυφτεί και η χαρά δεν τον αφήνει…

Του Τάσου Περδίου

Ενώ η επίσκεψη στο βενζινάδικο έχει καταντήσει να μοιάζει με άσκηση στη διαβολοβδομάδα των επίδοξων ΟΥΚ στο στρατό, πήγε, λέει, από το ΑΚΕΛ πρόταση νόμου στη Βουλή για επέκταση των αρμοδιοτήτων του Υπουργού Ενέργειας για επιβολή πλαφόν στις τιμές των καυσίμων. Στην προκείμενη περίπτωση, με τόσο μεγάλη πίεση στα νοικοκυριά και τόση δυσφορία για τις τιμές της βενζίνης και του πετρελαίου, θα θεωρούσε κανείς αυτονόητο ότι δεν θα τολμούσε κανένα κόμμα να σταθεί απέναντι σε οποιαδήποτε προσπάθεια ελέγχου των τιμών. Θα πίστευε κανείς ότι έστω από καθαρό καιροσκοπισμό, δεν θα διανοείτο κανένα κόμμα να τα βάλει με τόσους πολλούς καταναλωτές – ψηφοφόρους. Κι όμως.

Ενώ το κλισέ «έσπασε το φράγμα» γινόταν η ατάκα της ημέρας όταν οι τιμές ξεπέρασαν τα δύο ευρώ, ένα κόμμα επέμενε να ψάχνει εναγωνίως τρόπους μέσα από τη Βουλή είτε να τουμπάρει ή να καθυστερήσει την ψήφιση νομοθεσίας με την οποία θα μπορεί η κυβέρνηση να ανακόψει τις αυξήσεις. Ποιο είναι αυτό το κόμμα δεν χρειάζεται καν ιδιαίτερη πολιτική αντίληψη για να το καταλάβει κάποιος.

«Το φράγμα των δύο ευρώ στα καύσιμα σπάζει, αλλά ο Συναγερμός επιμένει να παίρνει το μέρος των εταιρειών καυσίμων. Επιμένει η κυβέρνηση να συγκαλύπτει την αισχροκέρδεια και να μη δημοσιοποιεί τη φόρμουλα για το ποσοστό κέρδους των εταιρειών καυσίμων, ως να πρόκειται για κρατικό μυστικό. Γιατί την κρύβουν είναι το αυτονόητο ερώτημα, αλλά όλη η Κύπρος γνωρίζει την απάντηση. Και τελικά, πού ξανακούστηκε να δίνει η αντιπολίτευση εργαλεία στην κυβέρνηση για να καταπολεμήσει την ακρίβεια, αλλά η κυβέρνηση να τα αρνείται, όπως κάνουν με την πρόταση νόμου του ΑΚΕΛ για το πλαφόν στα καύσιμα; Τη μια μέρα το ένα υπουργείο δέχεται την πρότασή μας και την επομένη την απορρίπτει άλλο υπουργείο. Ο δε Συναγερμός ολοφύρεται μέσα στη Βουλή μήπως και περιοριστούν στο ελάχιστο τα υπερκέρδη των εταιρειών», ήταν η δήλωση του Γιώργου Κουκουμά που τα λέει όλα.

Η δεκαετία ΔΗΣΥ – Αναστασιάδη στην εξουσία θα μείνει στην ιστορία ως ένα σεμινάριο στο πόσο αδίστακτη μπορεί να γίνει μια πολιτική δύναμη. Τόσο αδίστακτη, που ακόμα και σε αυτή την περίπτωση, ενώ οι τιμές των καυσίμων έχουν κυριολεκτικά γονατίσει χιλιάδες νοικοκυριά, σκύβει τον αυχένα και σαν μπάτλερ πασχίζει να διαφυλάξει τα κέρδη των πετρελαϊκών εταιρειών. Ενώ η ακρίβεια θερίζει και η ανέχεια παίρνει διαστάσεις κοινωνικού ολέθρου, η έγνοια τους είναι να διαφυλαχθούν σαν κόρη οφθαλμού τα κέρδη των εταιρειών που πουλάνε πετρέλαιο.

Αλλά τι να λέμε τώρα; Αυτό είναι το κόμμα το οποίο ουσιαστικά θεσμοθέτησε στην Κύπρο τους άστεγους.  Αυτό είναι το κόμμα το οποίο έκανε νόμο του κράτους ένα τερατούργημα, με βάση το οποίο η τράπεζα μπορεί να σου αρπάξει το σπίτι χωρίς να έχεις δικαίωμα να αμφισβητήσεις τις χρεώσεις της. Ο νόμος – έκτρωμα, πνευματικό παιδί του ΔΗΣΥ και του Αναστασιάδη, λέει ότι σου παίρνουν το σπίτι και μετά έχεις δικαίωμα να πας δικαστήριο. Εάν όλα αυτά δεν αποδεικνύουν ποιοι είναι κυνικοί, αδίστακτοι, προσκυνημένοι υπηρέτες των πολύ λίγων και πολύ πλουσίων, τότε οι λέξεις έχουν χάσει τη σημασία τους…

Google News icon Aκολουθήστε μας στο Google News

Οι τελευταίες ειδήσεις από την Κύπρο και τον κόσμο και όλη η επικαιρότητα στο dialogos.com.cy