Θεσμικές αλλαγές με διαφάνεια

Του Βαλεντίνου Φακοντή*

Είναι χρήσιµο ο Πρόεδρος, οι υπουργοί, οι βουλευτές να έχουν συνεργάτες; Βεβαίως, είναι χρήσιµο. Αλλά οι τελευταίες ηµέρες έδειξαν ότι άλλο είναι να έχουµε συνεργάτες και άλλο να κάνουµε ό,τι θέλουµε. Από τη στιγµή που κάποια πρόσληψη αφορά το δηµόσιο χρήµα, όλα πρέπει να γίνονται στη βάση κάποιων, εκ των προτέρων, γνωστών κανόνων και µε διαφάνεια.

Είναι στο πλαίσιο αυτό που η Βουλή προχώρησε το 2019 στη θέσπιση νόµου, του περί Κοινοβουλευτικών Συνεργατών Νόµου, που διέπει την πρόσληψη των συνεργατών των βουλευτών. Ο νόµος αυτός θέτει συγκεκριµένα κριτήρια (π.χ. να κατέχει αναγνωρισµένο τίτλο σπουδών πανεπιστηµιακού επιπέδου) αλλά και ασφαλιστικές δικλίδες (π.χ. να έχει λευκό ποινικό µητρώο και να µην έχει συγγένεια εξ αίµατος ή εξ αγχιστείας πρώτου βαθµού µε εν ενεργεία βουλευτή).

Η στρέβλωση σε σχέση µε τους διορισµούς συµβούλων προκλήθηκε από τον πρωτοφανή αριθµό διορισµών στους οποίους είχε προβεί η προηγούµενη κυβέρνηση. ∆υστυχώς και η νέα κυβέρνηση συνεχίζει στον ίδιο, στρεβλό, δρόµο.

Είναι φυσικό ο Πρόεδρος ή ένας υπουργός να θέλει να έχει δίπλα του άτοµα που να τα εµπιστεύεται, αλλά οι διαδικασίες των διορισμών αυτών πρέπει να έχουν την κατάλληλη νοµιµοποίηση. Η Βουλή να εγκρίνει τους τρόπους και τις διαδικασίες, γιατί δεν αφορούν κάποιες τυχαίες επιλογές σε ατοµικό επίπεδο, αλλά επιλογές µε δηµόσιο χαρακτήρα, επιλογές που αµείβονται από τα δηµόσια ταµεία.

Είναι αναγκαίο να σταµατήσουµε τις πρακτικές του βολέµατος και της αδιαφάνειας. Οι πολίτες απορρίπτουν αυτές τις παλαιοκοµµατικές µεθόδους και ζητούν σεβασµό σε θεσµικές λύσεις.

Μέχρι τώρα η νεοεκλεγείσα προεδρία αναλώθηκε σε διορισµούς από το δικό της περιβάλλον ή από όσους την στήριξαν στην προεκλογική περίοδο. Όµως µια µικρή χώρα όπως η δική µας δεν µπορεί να πάει µπροστά όταν οι µισοί αποκλείουν τους άλλους µισούς. Μπορούµε να πάµε µπροστά µόνο όταν οι θεσµοί και οι διαδικασίες λειτουργούν και έτσι να επιλέγονται οι πιο κατάλληλοι.

Ο Πρόεδρος θεωρεί ότι διορίζοντας τους δικούς του ενισχύει τη θέση του στο πολιτικό µας σύστηµα. Θεωρώ ότι αυτή η αντίληψη είναι λανθασµένη, η πλειοψηφία δεν εγκρίνει ρουσφετολογικές πρακτικές καλυµµένες µε αδιαφάνεια και προχειρότητα.

Χρειάζεται να αλλάξουµε πολιτικές, ώστε όλα όσα µας ενοχλούν να πάρουν µια άλλη τροχιά: πρώτα οι κανονισµοί, µετά η ψήφιση στη Βουλή, µετά η εφαρµογή τους και στο τέλος η γνωστοποίηση των επιλογών που κάνουν οι υπουργοί.

Η παρέµβαση του Γενικού Ελεγκτή µε αφορµή την υπόθεση µε το Υφυπουργείο Τουρισµού ήταν υποβοηθητική ώστε να φτάσουµε σύντοµα σε µια συναίνεση γύρω από αυτά τα ζητήµατα. Η δηµιουργία του Γνωµοδοτικού Συµβουλίου επίσης θα είναι βοηθητική, αν και αυτό έπρεπε να γίνει πριν από τους όποιους διορισµούς.

Έχουµε καθήκον να προωθήσουµε αλλαγές που να ικανοποιούν το αίσθηµα της αξιοκρατίας, της δικαιοσύνης και της διαφάνειας.

* Βουλευτής ΑΚΕΛ Πάφου