Θετικός ο διάλογος για τα θύματα βιασμού του ’74

Το Μεσογειακό Ινστιτούτο Μελετών Κοινωνικού Φύλου (MIGS) συγχαίρει την βουλευτή Σκεύη Κουκουμά για την πρωτοβουλία της να ανακινήσει το θέμα των βιασμών Ελληνοκυπρίων και Τουρκοκυπρίων γυναικών κατά τη διάρκεια της εισβολής του 1974. Χαιρετίζει επίσης την τοποθέτηση της υπουργού Εργασίας Ζέτας Αιμιλιανίδου για τη θέσπιση οικονομικής στήριξης των γυναικών αυτών με την ανάλογη ευαισθησία και διακριτικότητα.

Σε ανακοίνωση το Ινστιτούτο αναφέρει ότι οι βιασμοί εν καιρώ πολέμου καταδικάζονται παγκοσμίως από το ψήφισμα του 1820 (2008) του Συμβουλίου Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών που αναφέρει ότι, “ο βιασμός και άλλες μορφές σεξουαλικής βίας συνιστούν εγκλήματα πολέμου, εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας ή συστατική πράξη σε σχέση με τη γενοκτονία”.

Μέχρι πρόσφατα, αναφέρεται, οι βιασμοί που διαπράχθηκαν το 1974 έχουν αποσιωπηθεί και αποτελούν αόρατες σελίδες της ιστορίας της Κύπρου. Προστίθεται ότι “η οικονομική αποζημίωση των θυμάτων δίνει εν μέρει κάποια αναγνώριση, αλλά πρέπει να συνοδευτεί με δημόσια απολογία από το Κράτος για όλα τα χρόνια που οι βιασθείσες γυναίκες του ’74 εξοστρακίσθηκαν”.

Σύμφωνα με το Ινστιτούτο, αποτελεί ένα θετικό βήμα το γεγονός ότι για πρώτη φορά “ο διάλογος γύρω από το θέμα αλλάζει χαρακτήρα και ξεφεύγει από τη λανθασμένη αντίληψη ότι ο βιασμός εν καιρώ πολέμου είναι κάτι το τυχαίο, το ιδιωτικό και ένα αναπόφευκτο υποπροϊόν του πολέμου”.

Ταυτόχρονα, επισημαίνεται, παύει να δικαιολογείται η χρήση των εμπειριών των γυναικών αυτών ως επιχείρημα ” με σκοπό την εξυπηρέτηση πολιτικών και εθνικιστικών συμφερόντων”.

“Οφείλουμε ως κράτος και ως κοινωνία να προσφέρουμε το έδαφος όπου μπορεί να εκφραστεί και να ακουστεί η φωνή των γυναικών με το δικαίωμα να διεκδικήσουν όλα αυτά που τους έχουν στερηθεί εδώ και 40 χρόνια”, σημειώνεται.

Το MIGS αναφέρει ακόμη ότι για μια δίκαιη και βιώσιμη λύση του Κυπριακού, αλλά και για ένα οποιοδήποτε πρόγραμμα αποζημιώσεων, “η έμφυλη διάσταση πρέπει να λαμβάνεται υπόψη διασφαλίζοντας εχεμύθεια, ηθική και πολιτική αναγνώριση των Κύπριων γυναικών”.

“Υλικές αλλά και συμβολικές αποζημιώσεις έχουν χρησιμοποιηθεί και σε άλλες περιπτώσεις βίας κατά των γυναικών σε ένοπλες συγκρούσεις, και μπορούν να κάνουν ουσιαστική διαφορά στις ζωές των επηρεαζόμενων γυναικών (νοουμένου ότι λειτουργούν βιώσιμα, σε συστηματική βάση και με αφοσίωση)”, αναφέρεται.

Εξάλλου το Ινστιτούτο καλεί το κράτος να παράσχει πλήρη πρόσβαση σε υπηρεσίες σεξουαλικής και αναπαραγωγικής υγείας, αλλά και σε προγράμματα στήριξης (συμβουλευτικά, θεραπευτικά) σε όσες γυναίκες το έχουν ανάγκη και το επιθυμούν, “καταδικάζοντας κάθε μορφή ανδρικής βίας κατά των γυναικών ως προαπαιτούμενο της ειρήνης”.

* Φωτογραφία αρχείου

ΚΥΠΕ