Τι άλλαξε σήμερα από χθες; 

Της Ελένης Κωνσταντίνου

 

Τη δέσμευση για την επίλυση των υφιστάμενων οχληρών δραστηριοτήτων και προβλημάτων που ταλανίζουν την περιοχή του Μιτσερού έλαβαν χθες από την κυβέρνηση οι επηρεαζόμενοι κοινοτάρχες. Μια εξέλιξη που τους ικανοποιεί εν μέρει, αφού αυτό που επιζητούσαν ήταν να εισακουσθούν προτού προχωρήσει η εγκατάσταση εκεί μονάδας ασφαλτικού. Ωστόσο είναι άξιον απορίας αν οι επηρεαζόμενοι θα είχαν την ίδια ανταπόκριση (να σημειώσουμε ότι ανάλογη ανταπόκριση είχαν και οι κοινότητες Βασιλικού) εάν δεν βρισκόμασταν σε προεκλογική περίοδο. Εδώ και πολύ καιρό τίθενται όλα αυτά τα θέματα χωρίς να ιδρώνει το αυτί κανενός από πλευράς κυβέρνησης. Μάλιστα εάν ανατρέξει κάποιος και σε δηλώσεις τους το προηγούμενο διάστημα, θα διαπιστώσει ότι ήταν σίγουροι για τις αποφάσεις τους αγνοώντας ακόμη και εκθέσεις ειδικών και πανεπιστημιακών.

Ενδεικτικές ήταν και οι χθεσινές δηλώσεις του μηχανικού περιβάλλοντος Μιχάλη Λοϊζίδη, πως δεν έχουν ακολουθηθεί οι σωστές διαδικασίες για τη μεταφορά των ασφαλτικών εργοστασίων στην περιοχή που είναι ήδη βεβαρημένη. Τόνισε ότι ποτέ δεν σηκώνεις οποιαδήποτε προβληματική επιχείρηση χωρίς προηγουμένως να μελετήσεις πολύ καλά πώς θα λύσεις τα προβλήματα που προκαλεί η λειτουργία της και να τη μεταφέρεις σε μια άλλη περιοχή. Δεν είναι θέμα μόνο ενός φουγάρου για να λυθεί το πρόβλημα, είπε, καθώς υπάρχουν πλειάδα άλλων προβλημάτων αρχίζοντας από τις οσμές για τις οποίες δεν εξασφαλίστηκε τρόπος επίλυσής τους. Την ίδια στιγμή, είπε, δεν υπάρχουν τα εχέγγυα ότι θα διασφαλιστεί η λύση των προβλημάτων, εξού και οι αποφάσεις των δικαστηρίων εναντίον της κυβέρνησης και κατά συνέπεια και εναντίον του Προέδρου της Δημοκρατίας.

Πάντως οι κοινότητες ήταν ξεκάθαρες από την αρχή πως δεν κάνουν πίσω για τη λειτουργία ασφαλτικής μονάδας στην περιοχή Μιτσερού και θα συζητήσουν μόνο αφού επιλυθούν τα υφιστάμενα προβλήματα οχληρίας.

Άλλωστε και ο κοινοτάρχης Αγροκηπιάς σε πρόσφατες δηλώσεις του στη «Χαραυγή» είχε περιγράψει με τον πιο γλαφυρό τρόπο, πέραν από τα περιβαλλοντικά προβλήματα, και τις δυσκολίες της καθημερινότητας των κατοίκων της περιοχής, που δεν μπορούν ήδη να καθίσουν έξω στις βεράντες τους ή να απλώσουν την μπουγάδα τους σε εξωτερικό χώρο, με όλα τα σπίτια να διαθέτουν στεγνωτήριο ρούχων. Είναι η ρύπανση και η δυσοσμία από τις κτηνοτροφικές μονάδες, από τα δύο μοναδικά σφαγεία της Κύπρου, τις λίμνες ανεπεξέργαστων χοιρολυμάτων, τα μεταλλεία, καθώς κι ο νέος κίνδυνος ρύπανσης με τοξικούς ρύπους. Σοβαρά προβλήματα δηλαδή που υποβαθμίζουν την ποιότητα ζωής των κατοίκων και θα πρέπει να αντιμετωπιστούν πριν υπάρξει συζήτηση για την πιθανή εγκατάσταση ασφαλτικού σκυροδέματος.

Ωστόσο οι αρμόδιοι επέλεξαν να προχωρήσουν με τους σχεδιασμούς τους και ειλημμένες αποφάσεις, όπως γίνεται άλλωστε σε αρκετά θέματα. Εκεί όμως που βρίσκουν τα δυο στενά, αλλάζουν ρητορική, αλλά και πάλι δεν είμαστε ποτέ σίγουροι τι εννοούν πραγματικά και τι θα πράξουν.