Τι δαίµονα είναι τούτο το «Χόσπις» στην Τάλα;

Του
Γιάννη Κουτσόλαµπρου*

 

Οι νοοτροπίες και ο πολιτισµός του αγγλοσαξονικού, κυρίως, κόσµου έχει µεγάλες διαφορές από τον δικό µας, μεσογειακό κόσµο. Μια από αυτές είναι η θεσµοθετηµένη και οργανωµένη φιλανθρωπία. Πολύ συχνά η ιδιωτική πρωτοβουλία καλύπτει, εθελοντικά, κενά του κοινωνικού κράτους. Ρόλο που εδώ πασχίζει να καλύψει η οικογένεια.

Η λέξη hospice δε µεταφράζεται µονολεκτικά στα Ελληνικά και υπάρχει λόγος. Αναφέρεται σε ένα µη κερδοσκοπικό ίδρυµα φροντίδας πασχόντων που όµοιό του δεν έχουµε συνηθίσει. Ακόµα και τον όρο ανακουφιστική φροντίδα αρχίσαµε να τον χρησιµοποιούµε µόλις πρόσφατα.

Στην Πάφο το Friend’s Hospice ιδρύθηκε πριν από δεκαέξι χρόνια από µια οµάδα αλλογενών Παφίων, κυρίως από το Ηνωµένο Βασίλειο. Χωρίς να χρεώσει ένα σεντ, έχει περιθάλψει κάπου 2.000 ασθενείς στα τελικά στάδια της ασθένειάς τους µε το συντριπτικό 70% να είναι γηγενείς Κύπριοι, πατεράδες και παππούδες µας.

∆υστυχώς έχασε τη στέγη του σε γνωστή κλινική της Πάφου και αναγκάστηκε να διακόψει τις δραστηριότητές του. Πρόσφατα όµως δέχτηκε την παραχώρηση µιας παλιάς ευρύχωρης έπαυλης στο Στέφανι της Τάλας από τους ιδιοκτήτες της για να καλύψει τις ανάγκες της.

Στο κτίριο θα γίνουν µόνο εσωτερικές αλλαγές, όπως απαίτησε το Υπουργείο Υγείας. Έτσι είναι και η φιλοσοφία του έργου.

∆εν είναι νοσοκοµείο, ούτε κλινική, ούτε ιατρικό κέντρο. ∆εν έχει εξωτερικά ιατρεία και ασθενείς επισκέπτες, ούτε ασθενοφόρα και νεκροφόρες να πηγαινοέρχονται. ∆εν έχει ραδιοϊσότοπα, ακτινοβολίες και θεραπείες. Έτσι και αλλιώς η επιστήµη έχει σηκώσει τα χέρια ψηλά γι’ αυτούς τους ανθρώπους. Είναι µια κατοικία έξι δωµατίων όπου οµορφαίνουν και γλυκαίνουν οι µέρες των πασχόντων.

Όλοι οι εµπλεκόµενοι δουλεύουν σε εθελοντική βάση. Εµείς χειριστήκαµε τη διαδικασία των αιτήσεων σε όλα τα στάδια των τελευταίων τριών χρόνων µαζί µε χτίστες, εργολάβους, προµηθευτές υλικών και τεχνολογίας που αδηµονούν να προσφέρουν τη βοήθειά τους στη µετατροπή του κτιρίου.

Η υπόθεση εκκρεµεί στο Τµήµα Πολεοδοµίας µε µη ορατή κατάληξη. Άλλοτε είναι ο φόρτος εργασίας, άλλοτε κάποιο µικρό ή µεγάλο εµπόδιο. Ζητήθηκε συστηµατικά, µε δίγλωσση επιστολή, η γνώµη όλων των περιοίκων και πάρθηκαν µόνο θετικές απόψεις, ενώ δηµοσιεύτηκε και η πρόθεση αλλαγής της χρήσης του κτιρίου σε παγκύπριες εφηµερίδες πριν από µήνες.

Στο µεταξύ, οι Παφίτες δεν έχουν πού να αποταθούν για ανακουφιστική φροντίδα. Τα ιατρικά κέντρα, ακόµα και το Γερµανικό Ογκολογικό Κέντρο στη Λεµεσό, αναρωτιούνται και πιέζουν για το άνοιγµα του κτιρίου. Όσοι έχουν συγγενείς σε τέτοια στάδια καταλαβαίνουν πόσο δραµατικό είναι αυτό που λέω.

Ανησυχώ.

Ανησυχώ για το χρόνο που περνάει άπρακτος, ενώ οι ανάγκες πολλαπλασιάζονται.

Ανησυχώ για τυχόν υπόγειες κινήσεις και συµφέροντα.

Ανησυχώ ακόµα µη χαθεί η υποµονή των ανθρώπων που κινούν την προσπάθεια µε νύχια και µε δόντια χωρίς κάποιο όφελος, ήδη στα όριά τους.

Εν τέλει, ανησυχώ για τους ηλικιωµένους µας που αξίζουν αξιοπρεπείς συνθήκες, µε κάθε µέρα να µετράει δραµατικά προς το χειρότερο. ∆εν δικαιούµαστε να αφήσουµε αυτή την υπόθεση να χαθεί.

* Αρχιτέκτονας

Google News icon Aκολουθήστε μας στο Google News

Οι τελευταίες ειδήσεις από την Κύπρο και τον κόσμο και όλη η επικαιρότητα στο dialogos.com.cy