Τι κρύβεται πίσω από την επίθεση Τράμπ ενάντια στην Κίνα

Του Νίκου Ιωάννου

 

Είναι αδιαμφισβήτητο πως οι επιπτώσεις που θα αφήσει πίσω του ο κορωνοιός θα συζητούνται για τα επόμενα χρόνια. Οι συνέπειες που θα επιφέρει στην οικονομία θα είναι άνευ προηγουμένου, αφού μιλάμε για συνέπειες που ισοδυναμούν με ένα παγκόσμιο πόλεμο. Ήδη το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο αν και πρόωρα  και παρακινδυνευμένα  κάνει προβλέψεις για τη μείωση του  ΑΕΠ που θα έχουν οι οικονομίες των χωρών. Στο ίδιο μήκος κύματος κινείται και ο Παγκόσμιος Οργανισμός Εμπορίου. Η  πανδημία ακόμα  δεν έχει φτάσει στη κορύφωση της σε αρκετές χώρες, ενώ οι ειδικοί δεν αποκλείουν ένα νέο κύμα πολύ σύντομα. Αβεβαιότητα επικρατεί ταυτόχρονα και για την κατάσταση που θα εξελιχθεί στις πιο φτωχές χώρες με ανύπαρκτα συστήματα υγείας, όπως αυτές της Αφρικής και της Ασίας. Οι τελευταίες ειδήσεις που καταφτάνουν από τις χώρες αυτές είναι άκρως ανησυχητικές και καθόλου αισιόδοξες.

Αυτό δεν σημαίνει ότι θα καταρρεύσουν οι οικονομίες, αλλά το σίγουρο είναι ότι τα σπασμένα θα πληρώσουν και πάλι τα φτωχότερα στρώματα και οι εργαζόμενοι αφού τα μέτρα που θα ακολουθήσουν θα επιβεβαιώσουν τον κανόνα.

Ο κορωνοιός φαίνεται ήδη να δημιουργεί ρήξη στις σχέσεις μεταξύ των χωρών και ιδιαίτερα της Κίνας και των ΗΠΑ. Οι κυρίαρχοι κύκλοι στη Ευρώπη  οδεύουν  προς συμπόρευση με το Τράμπ, αφού ολοένα και περισσότερο τίθεται σε αμφισβήτηση από τους λαούς της Ευρώπης η αλληλεγγύη  αλλά και  το ίδιο το κοινωνικό σύστημα. Η πολιτική ηγεμονία του νεοφιλελευθερισμού, που επιδιώκει λιγότερη ανάμειξη του κράτους (στη δημόσια υγεία παιδεία κλπ.) οδήγησε στη διάλυση των συστημάτων υγείας.

Η πανδημία θα δημιουργήσει νέους συσχετισμούς στο διεθνές πεδίο. Η Κίνα φαίνεται να κερδίζει τις εντυπώσεις από τον τρόπο αντιμετώπισης της πανδημίας, αφού βγαίνει με μώλωπες επί του παρόντος από αυτή τη μάχη σε αντίθεση με την Αμερική και την Ευρώπη, οι οποίες μετρούν τεράστιες απώλειες σε ανθρώπους αλλά και οδυνηρές συνέπειες στην  οικονομία. Αντιλαμβανόμενος την επερχόμενη αμφισβήτηση κατά του νεοφιλελευθερισμού, καθώς επίσης και τη δικαίωση του Κινέζικου μοντέλου στο οποίο η σχεδιασμένη οικονομία διαδραματίζει κυρίαρχο λόγο, ο Τράμπ εξαπολύει καθημερινή επίθεση κατά της Κίνας. Είναι προφανές ότι διακατέχεται από νευρικότητα, προφασιζόμενος λόγους που ικανοποιούν μόνον  τους ευκολόπιστους Αμερικανούς. Απροκάλυπτος υπερασπιστής της νεοφιλελεύθερης ιδεολογίας, χωρίς δισταγμό κάνει πράξη το σύνθημα <τα κέρδη πάνω από τον άνθρωπο>. Η στάση αυτή των ΗΠΑ κατά της Κίνας δεν είναι αποτέλεσμα μόνον του κορωνοιού. Από το 2018 ο Αμερικάνος Πρόεδρος βλέποντας την κινέζικη τεχνολογική επικράτηση ξεκίνησε εμπορικό πόλεμο κατά τη Κίνας επιβάλλοντας μονομερώς τιμωρητικούς δασμούς σε κινέζικα προϊόντα.

Ο Πρόεδρος της Κίνας και Γενικός Γραμματέας του Κινέζικου Κομμουνιστικού Κόμματος Xi Jiping έτεινε πολλές φορές χέρι συνεργασίας προς την Δύση για την αντιμετώπιση των Οικουμενικών προβλημάτων που ταλανίζουν το πλανήτη, όπως αυτό της κλιματικής αλλαγής, της πείνας, του Περιβάλλοντος, και τώρα της καταπολέμησης του κορωνοιού. Από την πλευρά της η Κίνα επέδειξε ετοιμότητα συνεργασίας. Το ίδιο έγινε και στη τελευταία σύνοδο των G20. Η καχυποψία από τη μια και η αδυναμία από την άλλη των ΗΠΑ, αλλά και σε λιγότερο βαθμό των Ευρωπαίων δεν τους επιτρέπει σε μια συνεργασία με τη Κίνα.

Η Κίνα ασφαλώς και έχει οικονομικά οφέλη από την διείσδυση της στις αγορές της Ασίας, της Αφρικής, της Ευρώπης, και της Αμερικής. Η παγκοσμιοποίηση είναι αέναη και η Κίνα μετά τη Deng Xiaoping  εποχή, το 1997, άνοιξε τις πόρτες της μπήκε σε αυτή τη πορεία. Αυτός όμως που τη απογείωσε είναι ο σημερινός Πρόεδρος (2012) αξιοποιώντας στο έπακρο την τεχνολογική επανάσταση που άλλαξε ριζικά τη Κίνα.

Η Κίνα διατηρεί στενούς οικονομικούς δεσμούς με πολλές Ευρωπαϊκές χώρες αφού μόλις πριν μερικούς μήνες στα πλαίσια της πολιτικής της Κίνας one road one belt  υπέγραψε συμφωνίες πολλών  δις με χώρες όπως η Γαλλία, η Ιταλία, η Γερμανία και άλλες

Αυτό όμως που δεν την χαρακτηρίζει συγκριτικά με άλλες υπερδυνάμεις  είναι η επεκτατική της πολιτική και η ανάμειξη της στα εσωτερικά των χωρών. Αποδεικνύει στην πράξη την αφοσίωση της στη παγκόσμια Ειρήνη.

Συνεπώς, αν κάτι αλλάζει μετά την κορωνοιό εποχή είναι και αυτό, ότι δηλαδή η Κίνα διεκδικεί με αξιώσεις παγκόσμιο ηγετικό ρόλο. Από την άλλη πλευρά, εντός των χωρών που ακολουθούν το  νεοφιλελεύθερο μοντέλο, η επόμενη μέρα θα επιφέρει σκεπτικισμό, αλλαγές σε πολιτικές αγκυλώσεις, πρακτικές και δομές. Η φωνή της Αριστεράς προβάλει ως ένας εναλλακτικός πολιτικός λόγος. Το στοίχημα είναι να τον κερδίσει. Το Αβάντι Πόπολο που ηχεί από τα μπαλκόνια στην Ιταλία, αλλά και σε άλλες χώρες δεν είναι επειδή είναι στη μόδα. Είναι επειδή γίνεται ανάγκη.

 

ΝΙΚΟΣ ΙΩΑΝΝΟΥ

ΜΕΛΟΣ ΠΟΛΙΤΙΚΟΥ ΓΡΑΦΕΙΟΥ ΑΚΕΛ