Τιμή σε αυτούς που αντιστάθηκαν στην επέλαση του φασισμού της ΕΟΚΑ Β’

Κάθε χρόνο τέτοιες μέρες ο λαός μας τιμά τη μνήμη και τη θυσία των ηρώων του. Τιμά αυτούς που αντιστάθηκαν βάζοντας τη ζωή τους τροχοπέδι στην επέλαση του φασισμού της ΕΟΚΑ Β΄και της ελληνικής Χούντας. Αυτούς που αντιστάθηκαν στον τούρκο εισβολέα. Στις επιβουλές των ιμπεριαλιστών. Αυτούς που έτρεξαν στη μάχη για να υπερασπιστούν την αξιοπρέπεια, τη Δημοκρατία και την πατρίδα κι ας ήξεραν ότι βάδιζαν σε μάχη προδομένη και χαμένη τόνισε στην ομλία του στη βουλή ο ΓΓ του ΑΚΕΛ , Αντρος Κυπριανού

«Υποκλινόμαστε ταπεινά στη θυσία τους και σηκώνουμε το βάρος του χρέους να τη δικαιώσουμε.
Κάθε χρόνο τέτοια μέρα ο λαός μας ξυπνά από τις σειρήνες. Η μνήμη θυμάται αυτά που δεν πρέπει και δεν πρόκειται ποτέ να ξεχαστούν. Την προδοσία του φασισμού. Το έγκλημα του ιμπεριαλισμού σε βάρος του τόπου μας. Δεν ξεχνούμε την προδοσία, την εισβολή και την κατοχή. Δεν ξεχνούμε ποιοι άνοιξαν την κερκόπορτα. Ούτε ξεχνούμε με ποιών τις οδηγίες την άνοιξαν.

«Δεν θα βιαστούμε να διχοτομήσουμε το νησί. Θα περιμένουμε. Η ευκαιρία θα μας δοθεί στο πιάτο». Αυτό δήλωνε το 1962 ο Ραούφ Ντενκτάς. Έτσι έγινε τελικά. Το ΝΑΤΟ, οι ΗΠΑ και η Τουρκία ήθελαν το νησί μας διχοτομημένο για να εξυπηρετήσουν τα γεωπολιτικά τους συμφέροντα. Σχεδίασαν το έγκλημα και ανέθεσαν στη Χούντα, τον Γρίβα και την ΕΟΚΑ Β΄να το εκτελέσουν. Η πολιτική, στρατιωτική, οργανωτική και ιδεολογική προετοιμασία του πραξικοπήματος είχε ξεκινήσει χρόνια πριν από το 1974.  Ο δημοκρατικά εκλεγμένος Αρχιεπίσκοπος Μακάριος και η αδέσμευτη πολιτική που ακολουθούσε, ήταν σοβαρό εμπόδιο για διευθέτηση του Κυπριακού, όπως επιθυμούσαν οι ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ. Οι θέσεις και οι προθέσεις τους είχαν εκφραστεί μια δεκαετία πριν∙ όταν το 1964 ο Άτσεσον, εμπνευστής του περίφημου διχοτομικού σχεδίου δήλωνε «η καλύτερη λύση για το πρόβλημα της Κύπρου είναι η διχοτόμηση. Και σας λέγω πως αν είχα στη διάθεση μου τον έκτο στόλο θα μπορούσα να το λύσω ακόμα και αύριο».

Τα πραξικοπηματικά σχέδια είχαν καταστρωθεί από καιρό. Σχέδιο Ερμής, Σφενδόνη, Απόλλων, Γρόνθος, Τυφών, Ανταπόδοσις. Τελευταίο, το σχέδιο Νίκη που, όπως αναφέρει το Πόρισμα της Βουλής για το Φάκελο της Κύπρου, εκπόνησε ο ίδιος ο Γρίβας. Οι  δήθεν υπερπατριώτες, προκάλεσαν τη μεγαλύτερη καταστροφή στον τόπο. Η προδοσία του πραξικοπήματος ήταν η ευκαιρία που δόθηκε στην Τουρκία στο πιάτο.

Ο τουρκικός στρατός εισέβαλε και μέχρι σήμερα εξακολουθεί να κατέχει το ένα τρίτο των εδαφών της χώρας μας. Έπνιξε στο αίμα και στο δάκρυ χιλιάδες κύπριους. Πρόσφυγες, αγνοούμενοι, εγκλωβισμένοι, ξεριζωμένοι μέσα στην ίδια τους την πατρίδα. Ο κυπριακός λαός, ελληνοκύπριοι και τουρκοκύπριοι, στερείται τα δικαιώματα του εδώ και 42 χρόνια και ζει βίαια διαχωρισμένος. Ο εποικισμός απειλεί ευθέως το μέλλον του στην πατρίδα που τον γέννησε,  ενώ συμβιώνει μόνιμα με την απειλή της παρουσίας 40,000 και πλέον τούρκων στρατιωτών.

Εδώ και 42 χρόνια ο λαός μας περιμένει τη δικαίωση. Περιμένει τη λύτρωση. Περιμένει τη μέρα που το συρματόπλεγμα θα πάψει να χαρακώνει το κορμί της πατρίδας μας. Η λύση του Κυπριακού, είναι ή θα έπρεπε να είναι, ο στόχος όλων μας. Ασφαλώς δεν αναφερόμαστε σε οποιαδήποτε λύση. Η απειλή της διχοτόμησης θα αποσοβηθεί μόνο όταν συμφωνηθεί λύση που θα τερματίζει την κατοχή και τον εποικισμό. Που θα αποκαθιστά την κυριαρχία, την ανεξαρτησία, την εδαφική ακεραιότητα και την ενότητα της Κυπριακής Δημοκρατίας. Λύση βασισμένη στα Ψηφίσματα των Ηνωμένων Εθνών, τις Συμφωνίες Υψηλού Επιπέδου, στο Διεθνές και Ευρωπαϊκό Δίκαιο. Λύση που θα αποστρατιωτικοποιεί την Κύπρο και θα αποκλείει τα όποια δικαιώματα επέμβασης στα εσωτερικά ζητήματα της χώρας από ξένες δυνάμεις. Λύση που θα επανενώνει το έδαφος, το λαό, τους θεσμούς και την οικονομία στο πλαίσιο δικοινοτικής, διζωνικής ομοσπονδίας με πολιτική ισότητα όπως αυτή περιγράφεται στα κείμενα των Ηνωμένων Εθνών. Τονίζουμε ξανά και ξανά αυτές τις αρχές, για να είναι ξεκάθαρο ότι συμφωνία που δεν θα τις περιλαμβάνει, δεν θα γίνει αποδεκτή από το ΑΚΕΛ.

Λέγεται ότι ο «χρόνος λειτουργεί σε βάρος μας». Αυτό είναι αλήθεια. Εμείς υποφέρουμε από τις συνέπειες της κατοχής. Εμείς δεν μπορούμε να ζήσουμε ελεύθερα στη γη που μας γέννησε. Η λύση του Κυπριακού είναι ο μόνος δρόμος που μπορεί να ανακόψει την ενσωμάτωση των κατεχομένων στην Τουρκία η οποία προωθείται όλο και πιο έντονα όσο περνά ο χρόνος.   Προωθείται η στρατιωτική, οικονομική και πολιτιστικό-θρησκευτική ενσωμάτωση των κατεχομένων.  Μέσω χρηματοδοτήσεων στον κατασκευαστικό και τουριστικό τομέα, του υποθαλάσσιου αγωγού μεταφοράς νερού,  των προγραμμάτων ιδιωτικοποίησης των λιμανιών και της ηλεκτρικής ενέργειας. Μέσω της ίδρυσης παραρτημάτων τουρκικών πανεπιστημίων. Της συμφωνίας ίδρυσης του «γραφείου συντονισμού» του Υπουργείου Νεολαίας και Αθλητισμού της Τουρκίας και της  παρέμβασης της χώρας στην ενίσχυση της δημόσιας παρουσίας της θρησκείας. Η τουρκοκυπριακή κοινότητα ανθίσταται σε όλες αυτές τις ενέργειες. Για πόσο όμως ακόμα;
Αυτές οι πραγματικότητες πρέπει να αφυπνίσουν όλους μας στην ελληνοκυπριακή κοινότητα πριν να είναι τραγικά αργά. Όσο το Κυπριακό δεν επιλύεται, αυτές οι πραγματικότητες θα πληθαίνουν. Λόγω του αντιδραστικού τους χαρακτήρα θα εμβαθύνουν το πρόβλημα παρά να το επιλύουν.
Η Τουρκία επαναλαμβάνει συνεχώς ότι επιθυμεί τη λύση του Κυπριακού. Ιδού η Ρόδος. Αν το εννοεί, πρέπει να περάσει από τα λόγια στις πράξεις. Να αποδείξει ότι δεν εξαπολύει απλώς επικοινωνιακά πυροτεχνήματα, αλλά είναι πραγματικά διατεθειμένη να συμβάλει στο να επανενωθεί η Κύπρος. Στο να μετατραπεί σε ενωμένο κράτος που θα είναι φάρος και παράδειγμα αρμονικής συμβίωσης των κατοίκων της, για όλο τον κόσμο. 

Σε ότι αφορά την ελληνοκυπριακή πλευρά, ο Πρόεδρος Αναστασιάδης οφείλει να δείξει συνέπεια, αποφασιστικότητα και προσήλωση στο στρατηγικό μας στόχο. Μπορεί επικοινωνιακά να ρίχνει ορισμένα «πυροτεχνήματα προόδου» όμως οφείλουμε να είμαστε ειλικρινείς: όση πρόοδος επιτεύχθηκε μέχρι στιγμής στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων, επιτεύχθηκε κυρίως γιατί επανήλθαν σε αυτό οι συγκλίσεις Χριστόφια- Ταλάτ. Ας φροντίσει ο κ. Αναστασιάδης από εδώ και πέρα να λειτουργήσει σωστά, με αρχές και με συνέπεια έτσι που να προχωρήσει η διαδικασία. Πρέπει να γίνεται κάθε μέρα όλο και πιο ξεκάθαρο, όλο και πιο σαφές  σε όλους ότι  έχουμε πολιτική βούληση και εργαζόμαστε για τη λύση στη βάση του συμφωνημένου πλαισίου. Όπως επίσης πρέπει να γίνει ξεκάθαρο ότι η Τουρκία αντί να εργάζεται προς αυτή την κατεύθυνση επιχειρεί να δημιουργήσει «πραγματικότητες» στην Κύπρο.

Χρειάζεται ο Πρόεδρος αλλά και ολόκληρη η πολιτική ηγεσία του τόπου να συνειδητοποιήσουμε ότι πλέον δεν θα μας κρίνουν οι επόμενες εκλογές, αλλά οι επόμενες γενιές. Αλίμονο αν καταλήξουν στο συμπέρασμα ότι τις θυσιάσαμε για τις καρέκλες της εξουσίας. Αλίμονο αν αντί τώρα που είναι η ώρα να αρθούμε όλοι στο ύψος των περιστάσεων και να προτάξουμε αρχές και διαχρονικές θέσεις για να πετύχουμε την επανένωση του τόπου μας, εμείς ξεκινήσουμε τις παλινδρομήσεις, τα παιχνίδια εντυπώσεων και τους τακτικισμούς.       

Οφείλουμε όλοι να μείνουμε προσηλωμένοι στο στρατηγικό μας στόχο. Να παλέψουμε μέχρι τέλους για τη λύση του Κυπριακού και την επανένωση του τόπου μας. Αυτό είναι ο μόνος δρόμος για την ανάπτυξη, την ευημερία και την πρόοδο του λαού μας.»