Του Γιάννη Κακαρή
Κατά το 2021 το κάθε νοικοκυριό στην Κύπρο δαπανούσε περίπου το 35% του εισοδήματός του για στέγαση και μετακίνηση. Συγκεκριμένα, σύμφωνα με έκθεση της Ευρωπαϊκής Στατιστικής Υπηρεσίας, το 17,1% των δαπανών αφορούσαν την κατηγορία «στέγαση, νερό, ηλεκτρισμός, φυσικό αέριο και άλλα καύσιμα». Για την κατηγορία «έπιπλα, οικιακός εξοπλισμός και τακτική οικιακή συντήρηση» οι δαπάνες το 2021 ήταν στο 5,4% του προϋπολογισμού μιας οικογένειας, ενώ για τις «μεταφορές» δαπανείτο το 12,1%.
Επίσης η διάβρωση του μισθού -λόγω του πληθωρισμού που είναι στα ύψη- έχει επηρεάσει καταλυτικά την αγοραστική δύναμη των χαμηλών και μεσαίων στρωμάτων και οι τιμές σχεδόν σε όλα τα προϊόντα έχουν ανέλθει στα ύψη.
Σύμφωνα με χθεσινή ανακοίνωση της Στατιστικής Υπηρεσίας, το 2022 μας άφησε κληρονομιά πληθωρισμό 8,4%. Οι μεγαλύτερες μεταβολές στις οικονομικές κατηγορίες συγκριτικά με τον Δεκέμβριο του 2021 καταγράφηκαν στον ηλεκτρισμό με ποσοστό 32,7% και στα πετρελαιοειδή με ποσοστό 12,9%.
Την ίδια ώρα, οι επιχειρήσεις συνεχίζουν να αυξάνουν τα κέρδη τους ή στη χειρότερη να τα διατηρούν στα ίδια επίπεδα. Ωστόσο, αρνούνται πεισματικά να αποκαταστήσουν την αγοραστική αξία του μισθού των εργαζομένων, ζητώντας επιτακτικά την κατάργηση της ΑΤΑ. Μάλιστα, ζητούν εμμονικά να βρεθεί άλλος τρόπος διαμόρφωσης των μισθών, ο οποίος να υπολογίζει την παραγωγικότητα. Ωστόσο, πρόκειται για δύο διαφορετικά πράγματα. Αυτό που στην πραγματικότητα επιδιώκουν είναι να καταργήσουν την ΑΤΑ και οτιδήποτε υπάρχει στις συλλογικές συμβάσεις, το οποίο βάζει ένα πλαίσιο ρύθμισης του τρόπου διαμόρφωσης των μισθών.
Εξάλλου, η απάντηση βρίσκεται στο εξής ερώτημα: Στην Κύπρο τα τελευταία χρόνια είχαμε ρυθμούς ανάπτυξης που θεωρούνταν ρεκόρ για την Ευρώπη. Δόθηκαν αυξήσεις;
Από την πλευρά της η κυβέρνηση κάνει πλάτες στους εργοδότες, αφού εδώ και μήνες αρνείται να καταθέσει πρόταση, όπως ορίζει και ο ρόλος της. Παίζει το ρόλο του Πόντιου Πιλάτου και αφήνει τους εργοδότες να θέτουν ανεπίτρεπτες απαιτήσεις, οι οποίες δεν συνάδουν με τη μεταβατική συμφωνία, η οποία ορίζει ότι θα γίνουν διαπραγματεύσεις στη βάση της φιλοσοφίας της ΑΤΑ. Προφανώς η φιλοσοφία της ΑΤΑ είναι η αποκατάσταση της αγοραστικής αξίας των μισθών και όχι η κατάργησή της.
Πλέον έχουμε μπει στην τελική ευθεία και αναμένεται ότι ο Γενάρης θα είναι καθοριστικός. Το σύνολο των εργαζομένων θα κληθεί να υπερασπιστεί το θεσμό αυτό και να βάλει αποφασιστικά ένα τέλος στο θράσος των εργοδοτών που επιδιώκουν την κατάργηση κάθε εργασιακού δικαιώματος.
Μόνο ενωμένοι και αποφασισμένοι να λάβουν καθολικά και δυναμικά μέτρα μπορούν οι εργαζόμενοι να πετύχουν. Το 2023 δείχνει ότι θα αποτελέσει χρονιά-ορόσημο. Τίποτα δεν θα μας χαριστεί, όπως τίποτα στο παρελθόν δεν έχει χαριστεί στην εργατική τάξη.
Aκολουθήστε μας στο Google News
