Το 26ο «επίτευγμα» του Υπουργείου Παιδείας

Πριν δύο μόλις μέρες, το Υπουργείο Παιδείας, Πολιτισμού, Αθλητισμού και Νεολαίας προέβη σε απολογισμό του έργου του κατά τη διάρκεια του ενός έτους υπό τη διοίκηση του νυν υπουργού κ. Προδρόμου.

Της Βιάνας Έρικσον*

Τα 25 επιτεύγματα που αποτελούν τον απολογισμό του υπουργείου συμπεριλαμβάνουν μεταξύ άλλων: την ηλεκτρονική διακυβέρνηση, τα φωτοβολταϊκά συστήματα, την εφαρμογή του νέου συστήματος αξιολόγησης των μαθητών/τριών και εκπαιδευτικών, το έκτακτο χριστουγεννιάτικο φοιτητικό επίδομα, τη δημιουργία Υφυπουργείου Πολιτισμού, την επετειακή εκδήλωση για τα 60χρονα της Κυπριακής Δημοκρατίας, αλλά και την Ειδική Επιτροπή υπό την προεδρία του καθηγητή Γεώργιου Μπαμπινιώτη για τις επετειακές εκδηλώσεις σε σχέση με τα 200 χρόνια από την εθνική επανάσταση του 1821.

Δεν ξέρω αν οι επετειακές εκδηλώσεις για το 1821, η εκδήλωση για τα 60χρονα της Κυπριακής Δημοκρατίας (αυτής που έμεινε) ή το φιάσκο της δημιουργίας Υφυπουργείου Πολιτισμού με δεκαπέντε άνδρες και μια γυναίκα θα έπρεπε να συμπεριλαμβάνονται στον απολογισμό του Υπουργείου Παιδείας. Ο/Η κάθε ελεύθερα κριτικά σκεπτόμενος/η πολίτης μπορεί να διαβάσει, να αποφασίσει και να κρίνει.

Αυτό που σίγουρα γνωρίζω είναι ότι το Υπουργείο Παιδείας, Πολιτισμού, Αθλητισμού και Νεολαίας δεν συμπεριέλαβε στον απολογισμό του το 26ο «επίτευγμά» του, το μεγαλύτερο «επίτευγμα» όχι μόνο σε τοπικό αλλά σε διεθνές επίπεδο, που έχει καταγραφεί επισήμως μέσα από την πρόσφατη έκθεση της Επιτρόπου Προστασίας Δικαιωμάτων του Παιδιού, η οποία δημοσιεύθηκε στις 18 Ιανουαρίου 2021: την παραβίαση θεμελιωδών ελευθεριών και βασικών δικαιωμάτων παιδιών, πολλαπλά ευάλωτων.

Με αφορμή τα διατάγματα της κυβέρνησης για αντιμετώπιση της εξάπλωσης του κορονοϊού, τα δύο Κέντρα «Υποδοχής και Φιλοξενίας» αιτητών ασύλου μετατράπηκαν σε κλειστά, απαγορεύοντας την είσοδο και έξοδο των διαμενόντων για δύο ολόκληρους μήνες. Όπως σημειώνει η Επίτροπος, ακόμα και μετά την άρση των περιοριστικών μέτρων, το Κέντρο Φιλοξενίας «Πουρνάρα» στην Κοκκινοτριμιθιά παρέμεινε κλειστό για εξαιρετικά μεγάλο χρονικό διάστημα. Ενημερωτικά, το συγκεκριμένο Κέντρο θεωρείται «Κέντρο πρώτης υποδοχής» για να καλύπτει ανάγκες υποδοχής 72 ωρών. Αντ’ αυτού, τα Κέντρα Υποδοχής μετατράπηκαν σε «χώρους κράτησης» παραβιάζοντας διεθνείς συμβάσεις και εθνικές νομοθεσίες που αφορούν δικαιώματα παιδιών και ασυνόδευτων ανηλίκων.

Στο «Πουρνάρα» σήμερα διαμένουν εξήντα ασυνόδευτα παιδιά σε πολύ άσχημες συνθήκες διαβίωσης. Το τραγικότερο όμως που καταγράφεται στην Έκθεση της Επιτρόπου είναι η κατάφωρη παραβίαση του δικαιώματος του παιδιού για ίση πρόσβαση στην εκπαίδευση, αφού από τον περασμένο Νοέμβριο μέχρι και τις διακοπές των Χριστουγέννων, όπου τα σχολεία λειτουργούσαν με τη φυσική παρουσία μαθητών/τριών, τα παιδιά που διέμεναν και εξακολουθούν μέχρι σήμερα να διαμένουν στο Κέντρο δεν δικαιούνται να εξέρχονται του Κέντρου ούτε καν για φοίτηση στα δημοτικά και γυμνάσια που φοιτούν. Κατά συνέπεια, το κράτος, μέσω των αρμόδιων θεσμών του, παραβίασε το δικαίωμα συγκεκριμένης ομάδας παιδιών για ίση πρόσβαση στην εκπαίδευση, ενώ τα σχολεία ήταν ανοικτά και λειτουργούσαν κανονικά.

Η προφορική απάντηση του Υπουργείου Παιδείας προς την Επίτροπο Προστασίας Δικαιωμάτων του Παιδιού σχετικά με την παραβίαση των δικαιωμάτων αυτών των παιδιών, ήταν η «επίλυση» του θέματος παρέχοντας στα παιδιά εξ αποστάσεως εκπαίδευση. Εις γνώσιν δηλαδή του υπουργείου τσαλακώνεται ολόκληρη Σύμβαση για τα Δικαιώματα του Παιδιού και παραβιάζεται θεσμικά η Αρχή της Μη Διάκρισης με παροχή εξ αποστάσεως εκπαίδευσης σε ομάδα παιδιών ενόσω τα σχολεία ήταν ανοικτά για τον υπόλοιπο πληθυσμό.

Αποτελεί πραγματικά «επίτευγμα απολογισμού» για ένα ούτω καλούμενο σύγχρονο, ευρωπαϊκό κράτος να προωθεί διακρίσεις στο χώρο της εκπαίδευσης και να παρέχει αυτού του είδους μεταχείριση και αντιμετώπιση σε ομάδα ευάλωτων και ανυπεράσπιστων παιδιών. Η παντελής αδιαφορία για την υγεία και ασφάλεια αυτών των παιδιών, ασυνόδευτων και μη, από τη μια και η κατάφωρη παραβίαση των βασικών τους δικαιωμάτων από την άλλη αποτελούν τη μεγαλύτερη ντροπή για τους θεσμούς, την πολιτεία, τον πολιτισμό και την παιδεία του τόπου.

Η μεγαλύτερη ειρωνεία: η 24η Ιανουαρίου είναι η Παγκόσμια Ημέρα Εκπαίδευσης. Ο ΟΗΕ τονίζει ότι η εκπαίδευση είναι ανθρώπινο δικαίωμα, δημόσιο αγαθό και δημόσια ευθύνη. Κανένας απολογισμός και κανένα άλλο επίτευγμα δεν μπορεί να διαγράψει το ελάχιστο χρέος της πολιτείας απέναντι στα παιδιά: τον απόλυτο και πλήρη σεβασμό σε όλα ανεξαιρέτως τα δικαιώματά τους.

* Εκπαιδευτικός Δημοτικής, μέλος Προοδευτικής Κίνησης Δασκάλων και Νηπιαγωγών, αντιπρόεδρος Ομίλου Ανθρωπιστών