Το ΑΚΕΛ και η επόμενη μέρα

Του

Γιώργου Τ. Γεωργίου*

Οι εκλογές για την προεδρία της Κυπριακής Δημοκρατίας ανήκουν πλέον στην ιστορία. Ο λαός αποφάσισε να εκλέξει ως νέο 8ο κατά συνέχεια Πρόεδρο της Κυπριακής Δημοκρατίας τον Νίκο Αναστασιάδη. Σεβαστή η λαϊκή ετυμηγορία. Συγχαίρουμε τον Νίκο Αναστασιάδη για την εκλογική του επιτυχία και του ευχόμαστε καλές επιτυχίες στο πολυσήμαντο έργο του.

Το ΑΚΕΛ θα συνεχίσει τους αγώνες εντός και εκτός Βουλής, θα συνεχίσει να υπερασπίζεται και να διεκδικεί για τους εργαζόμενους, για τους αγρότες και τους φτωχούς, για τους απλούς ανθρώπους, για ένα καλύτερο αύριο! Τα αποτελέσματα των εκλογών μπορεί και πρέπει να αξιολογηθούν στην έκταση και στη λεπτομέρειά τους. Να εξαχθούν σωστά και αντικειμενικά συμπεράσματα, πολιτικά και οργανωτικά. Να αξιολογηθούν οι συνθήκες, τα δεδομένα, οι πραγματικότητες, το πλαίσιο που διεξάχθηκαν οι εκλογές. Όπως το ΑΚΕΛ γνωρίζει να κάνει σε όλη την ιστορική του διαδρομή κριτική αξιολόγηση εις βάθος των αδυναμιών, των ελλείψεων, των παραλείψεών του σε όλα τα επίπεδα των συλλογικών οργάνων.

Κυρίως όμως, το ΑΚΕΛ, η κυπριακή Αριστερά, καλείται με βάση το εκλογικό αποτέλεσμα να εντείνει τους μαζικούς και πολιτικούς αγώνες δίπλα στους εργαζόμενους. Μακριά από εσωστρέφεια, αφού είναι μέγα λάθος να αναλωθεί το κομματικό σύνολο σε ένα ατέρμονο διάλογο, διαιωνίζοντας μια προβληματική, αδύναμη και άτολμη Αριστερά.

Τα προβλήματα που αντιμετωπίζει η χώρα μας είναι πολλά και μεγάλα. Το ΑΚΕΛ έχει αναδειχθεί στις εκλογές ως η αξιωματική αντιπολίτευση. Αποτελεί τον άλλο πόλο, τον ισχυρό πόλο, απέναντι στη συντηρητική, νεοφιλελεύθερη κυβέρνηση Αναστασιάδη και ΔΗΣΥ. Το 44% που εξασφάλισε η ανεξάρτητη υποψηφιότητα Σταύρου Μαλά δίνει το μήνυμα στην κυπριακή Αριστερά να ενεργήσει και να λειτουργήσει ως ο μεγάλος πόλος των δυνάμεων της Κεντροαριστεράς, της οικολογίας και του πολιτισμού. Αποτελεί εκ των πραγμάτων τον κύριο εκφραστή των δυνάμεων του δημοκρατικού τόξου, με σαφείς και ξεκάθαρους προσανατολισμούς. Πρώτα και κύρια χρειαζόμαστε μια Κυπριακή Αριστερά, διεκδικητική, εκσυγχρονιστική και ριζοσπαστική.

Στο επόμενο διάστημα το ΑΚΕΛ και η κυπριακή Αριστερά χρειάζεται και μάλιστα άμεσα να ορίσει την πολιτική ατζέντα: Με πατριωτική ευθύνη να αγωνιστεί, ώστε να επαναρχίσουν οι συνομιλίες για το Κυπριακό στη βάση των συμφωνημένων αρχών με στρατηγικό στόχο την επίλυση του Κυπριακού στη βάση της διζωνικής, δικοινοτικής ομοσπονδίας.

Ο χρόνος μηδενίζεται και ως εκ τούτου χρειάζεται όραμα, τόλμη και αποφασιστικότητα. Γνωρίζουμε ότι 43 χρόνια μετά οι δυσκολίες είναι τεράστιες, ο δημογραφικός χαρακτήρας των κατεχομένων αλλάζει επικίνδυνα και καθημερινά, γνωρίζουμε ακόμα ότι η διαίρεση εδραιώνεται καθημερινά επί του εδάφους.

Η λύση γνωρίζουμε ότι δεν θα είναι δίκαιη. Τουλάχιστον να είναι λειτουργική και βιώσιμη, να αντέχει στο χρόνο, να ενώνει το λαό και την πατρίδα μας.

Χρειάζεται ένταση των αγώνων μας, οικονομικών και κοινωνικών, με κινητοποίηση των εργαζομένων, αφουγκραζόμενοι τις ανάγκες και απαιτήσεις του λαού, όχι μόνο με διαμαρτυρίες, αλλά οργανωμένα με κατάθεση ολοκληρωμένων προτάσεων.

Η Αριστερά δεν είναι απολογητής ούτε διαχειριστής του συστήματος, γι’ αυτό εκεί και όπου χρειάζεται πρέπει να γίνονται και ρήξεις.

Με κάθε τρόπο και με περισσότερη αποφασιστικότητα, πρέπει να απορρίπτεται το παλιό και να οικοδομείται το σύγχρονο, το καινούριο και το νέο σε όλο το φάσμα της πολιτικής και οικονομικής ζωής.

Να πολεμήσουμε τις φασιστικές στάσεις και συμπεριφορές, να απορρίπτουμε με τόλμη τον εθνικισμό, το ρατσισμό και τις φυλετικές διακρίσεις. Να αποδεικνύουμε με έργα τον διαπολιτιστικό χαρακτήρα της Αριστεράς.

Να απλωθεί δίχτυ στον κόσμο της οικολογίας, να ενωθούμε μαζί στους καθημερινούς αγώνες για το περιβάλλον μας, να ηγηθούμε πρωτοβουλιών μαζικά.

Να ενισχύσουμε ακόμα περισσότερο το όραμα και τις πολιτικές μας για να οικοδομήσουμε ένα κράτος πρόνοιας, με προτεραιότητα την παιδεία, τον πολιτισμό, την υγεία και κυρίως την καταπολέμηση της ανεργίας, τη στήριξη των νέων μας που βρίσκονται σε πλήρη απαξίωση από τους κρατούντες.

Να κάνουμε καθημερινά υπόθεσή μας τη σύγκρουση με το κατεστημένο, τη διαφθορά και τη διαπλοκή.

Αυτά και άλλα πολλά αποτελούν το διακύβευμα της κυπριακής Αριστεράς. Εκατό χρόνια ιστορικής διαδρομής έγιναν και λάθη, υπήρξαν σίγουρα και αδυναμίες. Ποτέ όμως δεν έγιναν εγκλήματα. Δεν έχουμε αμαρτωλό παρελθόν, αντίθετα το παρελθόν μας είναι ένδοξο και μας εμπνέει για το μέλλον!

Στους αγώνες η δύναμη, στην Αριστερά η ελπίδα!

*Επαρχιακός Γραμματέας ΑΚΕΛ Λεμεσού, βουλευτής.