Το ΑΚΕΛ παλεύει για την αποτροπή της διχοτόμησης

Της Νίκης Κουλέρμου

Όντως ήταν προσβλητικό για το ΑΚΕΛ αυτό που είπε ο Υπουργός Εξωτερικών κ. Νίκος Χριστοδουλίδης (Πρώτη Ενημέρωση, ΡΙΚ, 7 Ιανουαρίου) ότι τάχατες επικρίνει τον Πρόεδρο για τους χειρισμούς του στο Κυπριακό επειδή οδεύουμε σε εκλογές… Για τον απλούστατο λόγο ότι το ΑΚΕΛ ουδέποτε πολιτεύθηκε στο Κυπριακό βάσει σκοπιμοτήτων, εκλογικών ή άλλων. Αντίθετα, είναι φορτικά συνεπές και σταθερό στις θέσεις του γιατί, μεταξύ άλλων, έτσι θωρακίζεται η διεθνής αξιοπιστία της ε/κ πλευράς στην προσπάθεια αναζήτησης λύσης. Το ότι χάθηκε μια ιστορική ευκαιρία στο Κραν Μοντανά δεν το είπε το ΑΚΕΛ, αλλά το γράφει στην έκθεση του Σεπτεμβρίου 2017 ο ΓΓ του ΟΗΕ.

Στην ίδια έκθεση καταγράφεται η θετική στάση της Τουρκίας ως εγγυήτριας δύναμης ειδικά στο θέμα της ασφάλειας και των εγγυήσεων και επιρρίπτει ευθύνες για έλλειψη πολιτικής βούλησης των δύο μερών. Ήταν μια έκθεση στην οποία η κυβέρνηση -από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, τον Υπουργό Εξωτερικών, μέχρι και τους εκπροσώπους τους στην Πινδάρου- σκόπιμα δεν αναφέρεται, γιατί δεν στηρίζει το δικό της αφήγημα για το Κραν Μοντανά.

Αν και η ίδια επαίρεται ότι με τους χειρισμούς της για πρώτη φορά έφθασε τόσο κοντά στη λύση του Κυπριακού, αποφεύγει όπως ο διάβολος το λιβάνι να παραδεχθεί ότι δεν αξιοποίησε μέχρι τέλους την ευκαιρία για να φθάσει η προσπάθεια εκεί που έπρεπε να φθάσει: Ή να έχουμε ένα πλαίσιο βιώσιμης και λειτουργικής λύσης ή να εκτεθεί η Τουρκία γιατί δεν δέχθηκε αυτό που έλεγε ο κ. Γκουτέρες στο πλαίσιό του: κατάργηση εγγυητικών και παρεμβατικών δικαιωμάτων για να είναι η Κύπρος ένα φυσιολογικό κράτος.

Αυτά όλα είναι καταγραμμένα και αποτελούν ήδη μια ακόμα σελίδα στην ιστορία του Κυπριακού… Αλλά ούτε το ΑΚΕΛ ούτε ο ΥΠΕΞ νομίζουμε ότι ενδιαφέρονται να γράψουν διατριβές στο Κυπριακό. Το ζητούμενο για κάθε πατριώτη είναι η λύση που θα δώσει συνέχεια στο κυπριακό κράτος με μια κυριαρχία, μια διεθνή προσωπικότητα και μια ιθαγένεια, λύση βιώσιμη και λειτουργική, μια σωστή λύση που θα διασφαλίζει τα δικαιώματα όλων των πολιτών της – Ελληνοκυπρίων και Τουρκοκυπρίων.

Και το ΑΚΕΛ, ως ένα κόμμα, τον πατριωτισμό του οποίου ουδείς δημοκρατικός και νουνεχής πολίτης αμφισβητεί, απέδειξε ότι είναι το πιο σταθερό στην αναζήτηση αυτής της λύσης. Δείγμα αυτής της πατριωτικής του στάσης ήταν και το γεγονός ότι στήριξε την προσπάθεια του Προέδρου Αναστασιάδη, παρ’ όλες τις παλινδρομήσεις και αντιφάσεις που είχαν οι χειρισμοί του, μέχρι και το Κραν Μοντανά, και κινείτο στο πλαίσιο της αναζήτησης λύσης Διζωνικής Δικοινοτικής Ομοσπονδίας.

Το ΑΚΕΛ -γνωρίζουν οι πάντες πλην ίσως εκείνων που δεν ζούσαν στην Κύπρο τον τελευταίο ενάμιση χρόνο- άσκησε δριμεία κριτική στον Πρόεδρο Αναστασιάδη, γιατί άφησε ημιτελή την προσπάθεια στο Κραν Μοντανά για να αποδυθεί στον προεκλογικό και να κερδίσει μια δεύτερη θητεία. Και κέρδισε ο Πρόεδρος μια δεύτερη προεδρική θητεία, αλλά άφησε εκ νέου την προσπάθεια για το Κυπριακό να αιωρείται και να απειλείται από τους επικίνδυνους, πλέον, χειρισμούς του, που ήθελαν και θέλουν να κοροϊδεύουν τους πάντες και για πάντα και το χειρότερο να οδηγούν την Κύπρο στον επίσημο διαμελισμό!

Σε κάθε περίπτωση, η διχοτόμηση και το ξεπούλημα του 40% της Κύπρου, με λύση συνομοσπονδίας ή δύο κρατών, για το ΑΚΕΛ είναι προδοσία και γι’ αυτό παλεύει με όλες τις δυνάμεις του για την αποτροπή της. Σ’ αυτό το πλαίσιο είναι απόλυτα φυσιολογική η άσκηση της κριτικής του στους όποιους χειρισμούς οδηγούν σ’ αυτή τη λύση. Ας αναλάβουν όλοι την ευθύνη τους απέναντι στην πατρίδα. Το ΑΚΕΛ διαχρονικά την αναλαμβάνει. Τα περί σκοπιμοτήτων δεν το αγγίζουν.