Το χάιδεμα της ακροδεξιάς υποσκάπτει τη Δημοκρατία

Του Μιχάλη Μιχαήλ

Η ακροδεξιά ανέκαθεν υπήρξε η εφεδρεία της Δεξιάς. Γι’ αυτό άλλωστε ονομάζεται και ακρο-Δεξιά. Ιστορικά βλέποντας το θέμα, σε διεθνές επίπεδο όποτε ο καπιταλισμός βρισκόταν σε κίνδυνο η ακροδεξιά αναλάμβανε τη βρόμικη δουλειά να καθαρίσει το τοπίο. Τον ίδιο ρόλο αναλάμβανε η εγχώρια ακροδεξιά σε κάθε χώρα όπου η Αριστερά αύξανε την επιρροή της, αλλά και όταν μια χώρα ήθελε να επεκταθεί σε βάρος άλλων γειτονικών και όχι μόνο χωρών. Γι’ αυτό και η ακροδεξιά είναι άμεσα συνδεδεμένη και με τον ιμπεριαλισμό. Ας θυμηθούμε ορισμένα παραδείγματα τόσο από την Κύπρο όσο και σε διεθνές επίπεδο. Ο Χίτλερ ξεκίνησε τον επεκτατισμό της έχοντας ανάμεσα στους στόχους του και τους κομμουνιστές που τους έστελνε μαζί με τους Εβραίους, τους τσιγγάνους, τους ομοφυλόφιλους και άτομα με προβλήματα αναπηρίας στα στρατόπεδα συγκέντρωσης. Στην Ελλάδα το παρακράτος της Δεξιάς που γεννήθηκε μέσα από την κατοχή και τον εμφύλιο πόλεμο έδωσε τα πάντα για να κτυπήσει την Αριστερά, ενώ αργότερα η χούντα διενήργησε το πραξικόπημα του 1967 επικαλούμενη τον κομμουνιστικό κίνδυνο για την Ελλάδα.

Όταν στην Κύπρο ιδρύθηκε το ΑΚΕΛ και γρήγορα αύξησε την επιρροή του, επιστρατεύτηκε η ακροδεξιά για να το αντιμετωπίσει. Το 1947 ιδρύθηκε η οργάνωση «Χ» Κύπρου και σε συνεργασία με την ηγεσία της Εκκλησίας, την Αστυνομία και την αποικιοκρατική κυβέρνηση κτυπούσαν τις απεργίες, κτυπούσαν την Αριστερά. Στη συνέχεια ακροδεξιά στοιχεία εκδηλώθηκαν μέσα από την ΕΟΚΑ με επικεφαλής τον Γρίβα κτυπώντας ακόμα και ένοπλα το ΑΚΕΛ. Με την ίδρυση της Κυπριακής Δημοκρατίας ιδρύθηκαν 15 οργανώσεις που είχαν έντονο αντικομουνιστικό χαρακτήρα και στο τέλος εντάχθηκαν στην ΕΟΚΑ Β’ και έφεραν την Τουρκία στην Κύπρο.

Μετά το 1974 η ακροδεξιά βρήκε στέγη στα συναγερμικά δώματα, αναδείχθηκαν σε κομματικά πόστα αλλά και σε κυβερνητικά αξιώματα επί διακυβέρνησης Κληρίδη. Με την εμφάνιση του ακροδεξιού μορφώματος το κυβερνών κόμμα άρχισε να παρουσιάζει διαρροές σε βαθμό μάλιστα ανησυχητικό για τους κυβερνώντες. Ωστόσο, πρέπει να σημειώσουμε ότι τον άκρατο εθνικισμό τους συνέδραμαν με διαφόρους τρόπους πολλά πολιτικά κόμματα. Συντάχθηκαν μαζί του στην απόρριψη της ομοσπονδιακής λύσης, έκαναν μαζί τον κανονισμό για το ενωτικό δημοψήφισμα έλαβαν μαζί μέρος σε εκδηλώσεις κ.λπ. Αυτό θα πρέπει να μας ανησυχήσει.

Η μικρή μας πατρίδα, η οποία υποφέρει μέχρι σήμερα από φαινόμενα φασισμού, οφείλει να βρει τρόπους να απομονώσει πολιτικά την άνοδο της ακροδεξιάς, αποκαλύπτοντας το πραγματικό της προσωπείο που είναι άκρως επικίνδυνο, αφού ασπάζονται τη χιτλεροφασιστική ιδεολογία. Κι αυτό πρέπει να λέει πολλά στον κάθε δημοκρατικό πολίτη αυτού του τόπου. Και να συνειδητοποιήσει ποιοι εξυπηρετούν και ποιοι όχι τη δημοκρατία σε αυτό τον τόπο.

Google News icon Aκολουθήστε μας στο Google News

Οι τελευταίες ειδήσεις από την Κύπρο και τον κόσμο και όλη η επικαιρότητα στο dialogos.com.cy