Το Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης θα εξετάσει εάν η ισραηλινή παρουσία στη Δυτική Όχθη συνιστά «de facto κατοχή»

Σε σημερινή ψηφοφορία ενώπιον τη 4ης Επιτροπής της Γενικής Συνέλευσης του ΟΗΕ εγκρίθηκε με μεγάλη πλειοψηφία η πρόταση ψηφίσματος που υπέβαλε η μόνιμη αντιπροσωπεία της Παλαιστινιακής Αρχής, προκειμένου το Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης να εκδώσει νομική πραγματογνωμοσύνη «κατά πόσον η παρατεταμένη παρουσία του Ισραήλ στην Δυτική Όχθη και στην Ανατολική Ιερουσαλήμ αποτελεί de facto κατοχή».

Το σκεπτικό της πρότασης ψηφίσματος, το οποίο μαζί με την Παλαιστινιακή Αρχή συνυπέβαλαν η Αλγερία, το Μπρουνέι, η Αίγυπτος, το Ιράκ, η Ιορδανία, η Μαυριτανία, η Ναμίμπια, το Κατάρ, η Σαουδική Αραβία, η Σενεγάλη και η Τυνησία, έχει στόχο να καταδείξει ότι, σε περίπτωση κατά την οποία το Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης γνωματεύσει ότι κατά την διαμορφωθείσα κατάσταση στην Δυτική Όχθη και στην Ανατολική Ιερουσαλήμ συντρέχουν τα χαρακτηριστικά της κατοχής, τότε το Ισραήλ παραβαίνει κανόνες του διεθνούς δικαίου, μεταξύ των οποίων περιλαμβάνονται οι διατάξεις των Συνθηκών του Όσλο και αποφάσεις της Ολομέλειας και του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ.

Η πρόταση ψηφίσματος ενεκρίθη από τον ΟΗΕ με θετική ψήφο 98 χωρών. Καταψηφίσθηκε από 17, οι χώρες που ψήφισαν αποχή ανήλθαν στις 52 και 25 χώρες δεν συμμετείχαν την ψηφοφορία.

Μεταξύ των χωρών που καταψήφισαν την πρόταση ήταν οι Ηνωμένες Πολιτείες, οι οποίες προσπάθησαν να αναβάλουν την ψηφοφορία, η Αυστραλία, η Αυστρία, ο Καναδάς, η Εσθονία, η Γερμανία, η Γουατεμάλα, η Ουγγαρία, η Ιταλία, η Λιβερία, η Λιθουανία, τα Νησιά Μάρσαλ, η Μικρονησία, τα νησιά Ναούρου, το Παλάου και το Ισραήλ.

Οι χώρες που υπερψήφισαν την πρόταση ήταν όλα τα αραβικά κράτη, η Ρωσία, η συντριπτική πλειοψηφία των χωρών της Αφρικής, οι πρώην σοβιετικές δημοκρατίες της Κεντρικής Ασίας και η Τουρκία.

Η Κύπρος και η Ελλάδα δήλωσαν αποχή, μαζί με την Αλβανία, την Ανδόρα, την Λευκορωσία, την Βοσνία-Ερζεγοβίνη, την Βουλγαρία, το Μπουρούντι, το Καμερούν, την Κολομβία, την Ακτή Ελεφαντοστού, την Κόστα Ρίκα, την Κροατία, την Δανία, την Ερυθραία, το Εκουαδόρ, την Αιθιοπία, τη Φιλανδία, την Γαλλία, την Γεωργία, την Γκάνα, την Αϊτή, την Ονδούρα, την Ισλανδία, την Ινδία, την Ιαπωνία, την Λετονία, το Λιχτενστάιν, το Μονακό, το Μαυροβούνιο, την Μιανμάρ, την Ολλανδία, την Νέα Ζηλανδία, την Βόρεια Μακεδονία, την Νορβηγία, τις Φιλιππίνες, την Νότιο Κορέα, την Μολδαβία, τη Ρουμανία, τη Ρουάντα, το Σαν Μαρίνο, τη Σερβία, τη Σλοβακία, το Νότιο Σουδάν, την Ισπανία, τη Σουηδία, την Ελβετία, την Ταϊλάνδη, το Τόγκο, το Ηνωμένο Βασίλειο και την Ουρουγουάη.

Μετά το πέρας της ψηφοφορίας, ο επικεφαλής της Μόνιμης Αντιπροσωπείας του Ισραήλ στον ΟΗΕ, Γκιλάντ Ερντάν, έλαβε το λόγο και χαρακτήρισε το αποτέλεσμα «ντροπιαστικό», λέγοντας ότι η παλαιστινιακή πρωτοβουλία «έχει στόχο να εκτρέψει τον διάλογο επί της διένεξης Ισραήλ-Παλαιστινίων από την Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ στις αίθουσες του Διεθνούς Δικαστηρίου της Χάγης». «Η πραγματική σημασία της ψηφοφορίας αυτής είναι να δώσει τη χαριστική βολή κάθε δυνατής πιθανότητας συνεννόησης μεταξύ Ισραήλ και Παλαιστινίων», συμπλήρωσε ο Ερντάν, καταλήγοντας ότι «η σημερινή εξέλιξη αποτελεί το αποτέλεσμα της παραδοσιακής αντι- ισραηλινής στάσης που υιοθετείται στον ΟΗΕ».

Αντιθέτως, ο Παλαιστίνιος Υπουργός Εξωτερικών Ριάντ Αλ-Μάλκι, σε σχετικές δηλώσεις του στο επίσημο πρακτορείο ειδήσεων της Παλαιστινιακής Αρχής, WAFA, εξέφρασε την πλήρη ικανοποίησή του, σχολιάζοντας ότι «η σημερινή ψηφοφορία καταδεικνύει τις νομικές συνέπειες που πηγάζουν από την συνεχή παραβίαση της αρχής της αυτοδιάθεσης του Παλαιστινιακού λαού, εφαρμόζοντας αποικιακές πολιτικές απάρτχαϊντ και φυλετικού διαχωρισμού».

Ανέφερε ότι «είναι ανάγκη να ληφθούν επείγοντα μέτρα για να αντιμετωπισθεί η ρίζα της ιστορικής αδικίας που υφίσταται ο Παλαιστινιακός λαός» απαιτώντας «να ασκηθούν πιέσεις στο Ισραήλ επειδή παραβιάζει τα ανθρώπινα δικαιώματα, διαπράττοντας εγκλήματα πολέμου και συνεχίζοντας την κατοχή». Τέλος, ο Αλ-Μάλκι χαρακτήρισε την υιοθέτηση της πρότασης ψηφίσματος που υπέβαλε η Παλαιστινιακή Αρχή ενώπιον της 4ης Επιτροπής της Γενικής Συνέλευσης του ΟΗΕ ως «μία πολύ σημαντική διπλωματική και νομική νίκη».

Η ισραηλινή παρουσία στη Δυτική Όχθη ρυθμίζεται βάσει των οικείων διατάξεων των Συμφωνιών του Όσλο που υπεγράφησαν το 1993 και το 1995, που ορίζουν ότι οι περιοχές B και C  τελούν εδάφη με «κυριαρχία υπό διαπραγμάτευση», λαμβάνοντας υπόψιν ότι θα εφαρμόζονταν τα συμφωνημένα χρονοδιαγράμματα της διαδικασίας του «Οδικού Χάρτη για την Ειρήνη». Ωστόσο, τα χρονοδιαγράμματα που είχαν καθορισθεί, με την πάροδο των ετών δεν εφαρμόσθηκαν, όπως οριζόταν στην συμπεφωνημένη ειρηνευτική διαδικασία μεταξύ Ισραήλ και Παλαιστινίων.