Το κόστος της μη λύσης ακριβότερο από το κόστος της λύσης

Της Μαρίας Φράγκου

Ακριβής -οικονομικός- υπολογισμός της λύσης δεν υπάρχει. Αν θα είναι 15, 25 ή 30 δισεκατομμύρια, δεν μπορεί να ξέρει κανείς.

Το κόστος της μη λύσης, όμως, το ξέρουμε. Και είναι πολύ βαρύ το τίμημα. Πολύ μεγάλος ο λογαριασμός της συνεχιζόμενης διαίρεσης της πατρίδας μας.

Ας μην αρχίσουν οι διάφοροι να υπολογίζουν το κόστος της λύσης, να κάνουν συζητήσεις επί συζητήσεων, χωρίς πολλές φορές περιεχόμενο, ακριβώς γιατί θέλουν να αποτρέψουν την όποια δυναμική στις συνομιλίες -αν υπάρχει σήμερα δυναμική.

Ούτε γιατί επιδιώκουν τερματισμό της όποιας προσπάθειας γίνεται στο Κυπριακό, να αρχίσουν να φορτώνουν το λαό με άλλη μια έγνοια.

Οτι δηλαδή αυτός θα υποστεί το κόστος. Για να ενισχύσουν τη λυσοφοβία τους οι ίδιοι ή για να έρθουν μετά και να επικαλούνται το φόβο αυτό, για να δικαιολογούν τα επιχειρήματά τους.

Ο,τι κάνουν πάντα δηλαδή… Ακριβής υπολογισμός της λύσης θα γίνει με τη λύση. Αυτό είναι το λογικό και το επακόλουθο των συζητήσεων. Ασφαλώς και μνημονιακές λογικές δεν χωρούν σε αυτό το ζήτημα.

Κι ασφαλώς δεν μπορούν να γίνουν αποδεκτές τέτοιες λογικές. Οχι όμως να μπαίνουν σφήνα στη συζήτηση από ορισμένους -γνωστούς και μη εξαιρετέους- γιατί ακριβώς θέλουν να εφευρίσκουν δικαιολογίες αποδόμησης της λύσης.

Αφορμές να ξυφουλκήσουν κατά της επιδιωκόμενης λύσης. Ο τρόπος με τον οποίο προτάσσουν οι γνωστοί-άγνωστοι το ζήτημα του κόστους της λύσης, δεν είναι αθώος. Και το ερώτημα αντιστρέφεται.

Η συνεχιζόμενη κατοχή του 37% του εδάφους είναι λιγότερο οδυνηρή και λιγότερη επιζήμια από το όποιο κόστος της λύσης; Το κόστος της μη λύσης είναι το ακριβό. Το κόστος της λύσης είναι και ωφέλιμο, είναι και λιγότερο δαπανηρό και οδυνηρό.

Και όσοι πιστεύουν ακόμα στα οικονομικά θαύματα και όσοι νομίζουν πως θα κτίσουμε ένα κράτος μόνοι οι Ε/κ, χωρίς τους Τ/κ, πλανώνται.

Καιρός να συνειδητοποιήσουν πως το κόστος είναι ένα ζήτημα, αλλά στο όνομα του όποιου κόστους δεν μπορούμε να σταματήσουμε τη διαπραγματευτική διαδικασία.

Κι αν άρχισαν να ζώνουν, κάποιους, μαύρα φίδια, γιατί φοβούνται την πολιτική ανεργία γιατί τάχα θα λυθεί το Κυπριακό, αυτό δεν θα στοιχίσει στην υπόθεση της Κύπρου. Γιατί τα οφέλη της λύσης και περισσότερα είναι και ασφαλώς μακροπρόθεσμα.

Το ζήτημα του κόστους της λύσης, ασφαλώς και πρέπει να μας απασχολήσει. Αμα βρούμε τη λύση θα απευθυνθούμε στη διεθνή κοινότητα να στηρίξει τη λύση. Να χρηματοδοτήσει τη λύση.

Γιατί θα χρειαστούν άμεσα τα δισεκατομμύρια για να στηριχθεί η λύση. Και δεν πρέπει σε καμιά περίπτωση να τιναχθεί στον αέρα η λύση, γιατί δεν θα υπάρχουν τα χρήματα να στηριχθεί η λύση. Είναι ουσιαστικό ζήτημα το κόστος της λύσης.

Δεν είπε, κανείς, το αντίθετο. Οταν γίνεται, ωστόσο, πρέπει να γίνεται για να στηρίζει την προοπτική της λύσης. Τα οφέλη της λύσης σε μια επανενωμένη πατρίδα.

Κι ας μην τρομάζουν ορισμένοι με τις λέξεις. Και να τρομάζουν και τους άλλους. Τη μετεξέλιξη της Κυπριακής Δημοκρατίας ας μην την πλασάρουν ως διάλυσή της για να φοβίσουν τον κόσμο.