Το Πετρίδειο Ίδρυμα τίμησε τον ηθοποιό και σκηνοθέτη Κώστα Δημητρίου

Το Πετρίδειο Ίδρυμα τίμησε τον ηθοποιό και σκηνοθέτη Κώστα Δημητρίου, στο πλαίσιο φιλολογικού μνημοσύνου των Χριστόδουλου και Μαρίας Πετρίδη.

Σε ανακοίνωση του ιδρύματος, αναφέρεται ότι ο Κώστας Δημητρίου μεγάλωσε στην Πάφο, όπου και έμεινε μέχρι τα 18 του χρόνια.

«Περάσαμε σχεδόν τα πάντα στην Πάφο και τα ωραία και τα άσχημα», αναφέρει ο κ. Δημητρίου. Ας μην ξεχνάμε, προσθέτει, «ότι το 1955 με τον αγώνα μέχρι το 1960 που τελειώσαμε, που έγινε η ανεξαρτησία της Κύπρου εμείς είμαστε διδαγμένοι στον αγώνα».

«Εγώ ανήκα στην ΑΝΕ τότε, Άλκιμος Νεολαία της ΕΟΚΑ , γυρνούσαμε, μαζεύαμε φυλλάδια. Συνελήφθηκα γράφοντας συνθήματα στον δρόμο, από  Άγγλο στρατιώτη. Οδηγήθηκα στα κρατητήρια,  μάλιστα με έβαλαν κρατούμενο στο ίδιο κελί με Τούρκο δολοφόνο, επίτηδες και όλας», θυμάται.

Συνεχίζει σημειώνοντας ότι «καταδικάστηκα και ήμουν ανήλικος, ενώ ο πατέρας μου πλήρωσε 250 λίρες  πρόστιμο που αποτελούσε  ένα τεράστιο ποσό για την εποχή εκείνη.  Εκτός από την κράτηση μου δύο ημέρες στο κελί αυτό,  μετά αφέθηκα ελεύθερος όμως μπήκα στο κατάστιχο των Άγγλων ως επικίνδυνος τρομοκράτης».

Ο αρχικός στόχος σπουδών για τον Κώστα Δημητρίου ήταν η ιατρική. Ωστόσο, τελικά σταμάτησε την ιατρική και γράφτηκε στην Σχολή του Πέλου Κατσέλη στην Αθήνα.

«Αποφοίτησε από την Σχολή του Πέλου Κατσέλη σαν ηθοποιός και μετά έφυγε απευθείας στην Αγγλία, γιατί δεν ήθελε να μάθει ο πατέρας του ότι εγκατέλειψε την ιατρική», αναφέρεται.  Ακολούθως συνέχισε στην Αγγλία όπου έκανε μαθήματα στην αγγλική Δραματική Σχολή.  Αργότερα πήρε υποτροφία από την αγγλική κυβέρνηση και σπούδασε κινηματογράφο άλλα τρία χρόνια στο Webber Douglas School of Dramatic Arts, στο Λονδίνο.

Στην Πάφο, θυμάται, «ήταν πανέμορφες εποχές με τους καθηγητές κάνανε σωκρατικούς διαλόγους και ήταν φίλοι με τους καθηγητές».

Σε σχέση με το το πόσο επηρέασε το επάγγελμα η πανδημία, ο κ. Δημητρίου αναφέρει πως πέρασαν δύο χρόνια εντελώς στην ανεργία.  «Επί δύο χρόνια τα έσοδα ήταν μηδέν γιατί δεν μπορούσες να κάνεις παραστάσεις», όπως αναφέρει. «Δεν μπορούσες να ενοικιάσεις την αίθουσα ενός θεάτρου που σε χρεώνει από 600 μέχρι 1.000 ευρώ το βράδυ και να έχεις μόνο πενήντα θεατές», προσθέτει.

Ο ίδιος, «γυρίζω και είμαι και ο παραγωγός στην σειρά στο “Ερήμην Πάσι” που προβάλλεται από το ΡΙΚ κάθε Σαββατοκύριακο. Πρόκειται για μια κωμωδία, που ανέβηκε και στην Ελλάδα με τον Φωτόπουλο».

«Στα γυρίσματα έχουμε απώλειες. Πηγαίνουμε στον Κάτω Δρυ να γυρίσουμε και ξαφνικά είναι με Όμικρον ο ηχολήπτης ή η βοηθός σκηνοθέτης ή ο τάδε ηθοποιός. Έτσι αντί να γυρίσεις δεκαπέντε σκηνές που έχεις γυρίζεις μόνο πέντε. Αντί να τελειώσεις τον Γενάρη τα γυρίσματα, τελειώνεις τον Μάρτη», διηγείται, προσθέτοντας πως όλα αυτά συνεπάγονται κόστος και έξοδα.

Εκφράζει επίσης, μεταξύ άλλων, την συγκίνησή του για το γεγονός ότι τιμήθηκε από το Πετρίδειο Ίδρυμα.