Το ψέμα έχει κοντά ποδάρια

Της Ελένης Μαύρου

Όταν δεν υπάρχουν πειστικά επιχειρήματα, επιστρατεύεται η διαστρέβλωση και το ψέμα. Η πρακτική αυτή επιβεβαιώθηκε τις τελευταίες μέρες με αφορμή τη συνέντευξη του Δημήτρη Χριστόφια στην εφημερίδα «Kibris».

Τι είπε ο Δ. Χριστόφιας στη συνέντευξή του:

«Η ύπαρξη υδρογονανθράκων στην ΑΟΖ της Κύπρου μπορεί να καταστεί μέσο που θα βοηθήσει στην επίλυση του Κυπριακού. Με τη λύση του Κυπριακού -με βάση τους όρους των Ηνωμένων Εθνών, τα ψηφίσματα, τις συμφωνίες υψηλού επιπέδου- οι Τουρκοκύπριοι θα έχουν δικαίωμα να επωφεληθούν από τους υδρογονάνθρακες. Μετά τη λύση του Κυπριακού είμαστε έτοιμοι να συζητήσουμε για να περάσει αγωγός μέσω Τουρκίας να πάει στην Ευρώπη».

Το τελευταίο, μάλιστα, το επανέλαβε, επιβεβαιώνοντας ότι είναι θέμα που μπορεί να σκεφτόμαστε μόνο μετά τη λύση, «μια λύση χωρίς εγγυήσεις και επεμβατικά δικαιώματα και σταδιακά χωρίς ξένα στρατεύματα».

Κάποιοι αρθρογράφοι, αυτή την ξεκάθαρη θέση την διαστρέβλωσαν ισχυριζόμενοι ότι ο Δ. Χριστόφιας συζητά τον αγωγό μέσω Τουρκίας ενώ υφίσταται η τουρκική κατοχή, ότι «προτείνει να βάλουμε όλη την Κύπρο σαν ένα τεράστιο λουκούμι στο στόμα της Τουρκίας», ότι προσφέρει «το λουκούμι του αερίου στους Τούρκους».

Δεν είναι βέβαια η πρώτη φορά που θέσεις και απόψεις που προέρχονται από την Αριστερά διαστρεβλώνονται για να δικαιολογηθεί η λυσσαλέα πολεμική κατά της σταθερής και συνεπούς θέσης της στο Κυπριακό, της επιμονής της να θέτει στον δημόσιο διάλογο θέσεις που καταργούν την εθνοτική σύγκρουση και έχουν στον πυρήνα τους την κοινή πατρίδα, το κοινό κράτος, την κοινή ζωή Ελληνοκυπρίων και Τουρκοκυπρίων.

Δεν θυμάμαι να υπήρξε η ίδια αντίδραση όταν ο -τότε κυβερνητικός εκπρόσωπος- Νίκος Χριστοδουλίδης δήλωνε ότι «χωρίς την επίλυση του Κυπριακού, αγωγός μέσω Τουρκίας δεν μπορεί να γίνει. Για να μπορεί να εξεταστεί αυτό το σενάριο και να υλοποιηθεί, θα πρέπει να προηγηθεί λύση του Κυπριακού», ή όταν ο -τότε Υπουργός Εξωτερικών- Ιωάννης Κασουλίδης δήλωνε ότι «η επίλυση του Κυπριακού αποτελεί προϋπόθεση για ενδεχόμενη όδευση του αγωγού φυσικού αερίου από την Ανατολική Μεσόγειο προς την Τουρκία».

Επί της ουσίας: Σε ό,τι αφορά στο φυσικό αέριο και τον αγωγό, η θέση του ΑΚΕΛ είναι ξεκάθαρη. Χωρίς λύση δεν μπορεί η Τουρκία να προσδοκά στις όποιες συνεργασίες με την Κύπρο για αξιοποίηση του φυσικού αερίου. Από την άλλη, η λύση του Κυπριακού θα δώσει στην Κυπριακή Δημοκρατία περισσότερες δυνατότητες, προοπτικές και επιλογές για εκμετάλλευση του φυσικού αερίου. Ο αγωγός μέσω Τουρκίας μπορεί να είναι μία από αυτές τις επιλογές, την οποία μπορούμε να συζητήσουμε μόνο μετά τη λύση.

Όταν συζητούμε το μέλλον των επόμενων γενιών της Κύπρου, την επανένωση της πατρίδας μας, απαιτείται ειλικρίνεια και υπευθυνότητα και όχι πατριωτικές φανφάρες και ανεδαφικά συνθήματα. Πώς μπορεί κάποιος να μην αντιλαμβάνεται ότι η κατοχή και ο συνεχής εποικισμός απειλούν ευθέως την επιβίωση του κυπριακού λαού, Ελληνοκυπρίων και Τουρκοκυπρίων, στη γη που τους γέννησε; Ότι, αν δεν φτάσουμε σύντομα σε λύση, τα φαντάσματα της διχοτόμησης και των δύο κρατών θα επανέλθουν στο προσκήνιο, με όλες τις καταστροφικές τους συνέπειες;

Η απειλή αυτή δεν αντιμετωπίζεται με άλλο τρόπο παρά μόνο με την ανατροπή του διχοτομικού στάτους κβο και με την επίλυση του κυπριακού προβλήματος. Με λύση αποδεκτή και από τις δύο κοινότητες, που θα οδηγεί σε μόνιμη και σταθερή ειρήνη. Μπορεί η κύρια ευθύνη για τη συνέχιση της ντε φάκτο διχοτόμησης να βαραίνει την Τουρκία, με τις αδιάλλακτες θέσεις, την επιθετικότητα και την προκλητικότητά της, αυτό όμως δεν πρέπει να αποπροσανατολίζει, όσους πραγματικά επιδιώκουν το στόχο της επανένωσης του τόπου μας, από τις δικές μας ευθύνες.