Το θέμα της Επιδαύρου με ενδιαφέρει πλέον ΜΟΝΟ ως κύπριο φορολογούμενο

Κάθετα/ Ορίζοντας

Το φετινό (επαναλαμβανόμενο) θέμα της Επιδαύρου με ενδιαφέρει πλέον ΜΟΝΟ ως κύπριο φορολογούμενο *

Άργησα να δω το κείμενο σου αγαπητέ Αντώνη και προβληματίστηκα αν είχα να προσθέσω κάτι.  Όχι αγαπητέ Αντώνη, εμένα δεν με ενδιαφέρει πλέον καθόλου αν ο ΘΟΚ, δηλαδή η Διεύθυνση και το Δ.Σ. του Οργανισμού μπορεί να υπερασπιστεί (καλλιτεχνικά) το κυπριακό θέατρο. Είναι λυπηρό μόνο το γεγονός ότι πρόκειται για ένα ΔΣ που μέχρι σήμερα μόνο θετικά πρόσημα είχε ως προς τη διαχείριση των πλείστων προβλημάτων που είχαν προκύψει τα τελευταία χρόνια. Και δεν ήταν λίγα.

Ούτε προτίθεμαι, ούτε διάθεση έχω, αλλά ούτε και χρόνο να σπαταλήσω για να μπω σε μια μάταιη συζήτηση μαζί τους για τη αξία του κυπριακού θεάτρου. Οι τεχνίτες του διαχρονικά το ανέβασαν σε αξιοζήλευτα ύψη! Αυτοί το θεωρούν τρίτης κατηγορίας.  Άσκοπη θεωρώ επίσης οποιαδήποτε συζήτηση για τη διαφορά του αναγκαίου και επιθυμητού μπολιάσματος του θεάτρου μας με μετακλήσεις ξένων καλλιτεχνών και της επιβολής από εξωγενείς «αυθεντίες» οποιουδήποτε «ημέτερου».

Το φετινό (επαναλαμβανόμενο) θέμα της Επιδαύρου με ενδιαφέρει πλέον ΜΟΝΟ ως κύπριο φορολογούμενο. Είναι θέμα σωστής και χρηστής διαχείρισης των χρήματων των κυπρίων φορολογουμένων. Θέμα το οποίο πρέπει να απασχολήσει ενδεχομένως και τους αρμόδιους ελεγκτικούς φορείς.

Συνδικαλιστικά:

Ένας οργανισμός αναθέτει σε έναν εργαζόμενο, επί του προκειμένου ένα σκηνοθέτη να ετοιμάσει μια παράσταση. Εργάζεται για ένα χρόνο και στο παρά πέντε του λέει «πτου ξιπαίζω» διότι δεν τον ξέρει κάποια, εξ Αθηνών, κυρία Ευαγγελάτου.

Υπήρχαν συμβόλαια; Αν δεν υπήρχαν, γιατί δεν υπήρχαν; Η προφορική συμφωνία είναι νομικά έγκυρη; Θα αποζημιωθεί ο εν λόγω σκηνοθέτης για το χρόνο που σπατάλησε, όσο και για το χρόνο που θα είναι άνεργος γιατί ενδεχομένως να έχει αρνηθεί άλλες δεσμεύσεις για το καλοκαίρι του 2023; Πως αποζημιώνεται η δυσφημιστική, όπως έγινε, απαξίωσή του; Πως διασφαλίζεται η αξιοπιστία και η εντιμότητα του Οργανισμού ως εργοδότη;

Αυτά είναι ερωτήματα που πρέπει να ερευνήσει η Συντεχνία Καλλιτεχνών του Θέατρου (ή οποιαδήποτε άλλη Συντεχνία).Τα ερεύνησε; Ποια είναι η θέση της; Υπάρχει καταπάτηση εργατικών δικαιωμάτων;

Με το να καλούμε, αγαπητέ Αντώνη, τους άλλους ηθοποιούς να αρνηθούν να συμμετάσχουν στη Λυσιστράτη , το μόνο που θα επιτευχθεί είναι να εργοδοτηθούν νόμιμα και δικαιολογημένα «αστέρια» του αθηναϊκού θεάτρου. Άλλο που δεν θέλουν!

Σωστή διαχείριση δημοσίου χρήματος.

Σύμφωνα με τον περί Θεατρικού Οργανισμού Κύπρου Νόμο του 1970 και τις μέχρι το 2022 τροποποιήσεις (ως μόνον Κρατικό Θέατρο πλέον) οι σκοποί του είναι μεταξύ άλλων (Αρθρο 6 του νόμου):

• η προαγωγή της θεατρικής τέχνης εν Κύπρω (η υπογράμμιση δική μου) και η καλλιέργεια του κοινού μέσω των δραστηριοτήτων του Οργανισμού
• να οργανώνη και μεριμνά διά την λειτουργίαν κρατικού θεάτρου προς διδασκαλίαν έργων εκ του αρχαίου και νεωτέρου ελληνικού και διεθνούς δραματολογίου και παρουσίασιν και προβολήν Κυπρίων συγγραφέων͘.
• να οργανώνη τακτικάς θεατρικάς περιοδείας ανά τας πόλεις και την ύπαιθρον της Κύπρου και τας παροικίας του Ελληνισμού εν τη αλλοδαπή͘
• να προωθεί τη θεατρική τέχνη μέσω διεθνών θεατρικών ανταλλαγών και της παγκόσμιας θεατρικής συνεργασίας, κυρίως στον χώρο της Ευρωπαϊκής Ένωσης, της Ευρώπης και των χωρών στις οποίες δραστηριοποιείται ο απόδημος ελληνισμός

Αυτό που συνέβη στη συγκεκριμένη περίπτωση είναι μέσα στους όρους εντολής του;

Διότι, εξ όσων δήλωσε ο «αποπεμφθείς» σκηνοθέτης και η σχετική («εγώ εν τζαι…») ανακοίνωση του ΘΟΚ, η συγκεκριμένη παραγωγή δεν οργανώνεται για την προαγωγή της θεατρικής τέχνης εν Κύπρω και την καλλιέργεια του (κυπριακού) κοινού αλλά ετοιμάζεται για το επιδαυρικό κοινό. Εντάξει θα την δούμε και μείς οι πτωχοί ιθαγενείς. Τι επιπλέον έξοδα συνεπάγονται; Όχι έξοδα που θα αποτελούν ενδεχομένως μια βελτιστοποίηση του καλλιτεχνικού αποτελέσματος.

Ούτε και φαίνεται να είναι μια παραγωγή, η οποία θα περιοδεύσει «στις παροικίες του Ελληνισμού εν τη αλλοδαπή». Όσο «για τας πόλεις και την ύπαιθρο της Κύπρου» είναι εκ πείρας γνωστόν ότι πρέπει να στηθεί άλλη παράσταση. Αποτελεί μήπως μια (όχι για ιδιοτελείς σκοπούς) διεθνή ανταλλαγή και συνεργασία;

Και αυτό το χρυσωμένο χάπι ότι θα «δοθεί προτεραιότητα συμμετοχής κυπρίων ηθοποιών και συντελεστών στη παράσταση» που θεωρείται μάλιστα «εξ υπαρχής αυτονόητο» μας το έχουν και άλλες φορές «συνταγογραφήσει». Δεν υπάρχει όμως στα «φαρμακεία». Διότι ποιος σκηνοθέτης του κύρους και της αξίας που αποδίδεται στον κύριο Γιώργο Παπαγεωργίου (δεν έχω κανένα λόγο να τα αμφισβητήσω) και ο οποίος θα θέλει να σέβεται τον εαυτό του θα δεχτεί να του καθορίσει τη διανομή ένας οποιοσδήποτε Καλλιτεχνικός Διευθυντής που ο ίδιος αυτοϋποβιβάζεται και συμπεριφέρεται ως τριτοκλασάτος επαρχιώτης;

Υπάρχει κάποιος νομικός να μας διαφωτίσει;

Υπάρχει κάποιος ανεξάρτητος ελεγκτικός φορέας να το ελέγξει αυτεπάγγελτα;

Αποτελεί αυτό κακοδιαχείριση και διασπάθιση Δημόσιου Χρήματος;

Καθ’ ην στιγμή μάλιστα που τα εκτός Κρατικού Θεάτρου σχήματα λιμοκτονούν!

Γιώργος Νεοφύτου

*Σχόλιο με αφορμή το κείμενο του Αντώνη Γεωργίου στον Ορίζοντα της Κυριακάτικης Χαραυγής ημ. 25/12/2022 με τιτλο «Όταν δεν μπορεί ο ΘΟΚ να υπερασπιστεί το κυπριακό θέατρο».